In de war...

gisteren gingen we een kastje ophalen dat we besteld hadden,we gingen onder de schooltijd
dat was het makkelijkste.
Bij de kassa moesten we biljet van 500 euro wisselen en dat is voor mijn vriend een moeilijk
iets,hij vertrouwd het niet wat we terug krijgen en zou het het liefst nog vijf keer natellen.
Ik nam het geld aan (500) werd eerst gewisseld uit de kluis van achter,en telde mee daarna moest ik nog betalen (meteen) en dat ging veel te snel voor hem,hij heeft ten eerste al moeite nog steeds met de euro en dan zeker als het nog om vele biljetten gaat en snel.
Na het afrekenen stond hij echt te duizelen,en buiten keek hij zo van "ik vertrouw het niet"
"het klopt niet denk ik"??
Dus hij wilde het meteen natellen,ik zei van "ik zei van ja niet hier"ik ga daar niet met dat geld allemaal staan met al die andere klanten die daar rondlopen.
Dus hij mee naar de auto en daar heb ik hem het zelf na laten tellen en toen was het goed tenminste hij had het gezien,zijn gevoel was nog niet zo zag ik.
Hij zij ook van; het gaat veel te snel voor mij" en als hij alleen was geweest had hij het meteen bij de kassa al nageteld en gezegd van ik heb het niet goed gezien,dus lost hij het op zijn manier wel op.
Later S'middags begaf zijn horloge het en zijn we een nieuw batterijtje gaan kopen maar daarna liep hij dus nog niet,dit is voor hem echt een handicap zonder tijd rond te lopen.
En een andere horloge(zolang) kan hij niet aan wennen of vindt hij niet fijn,terwijl ik in het weekend vaak zonder horloge rondloop en dit heerlijk vindt is dit voor hem een ramp.
Stukje controle is hij dan kwijt en voelt zich kaal en raakt letterlijk de tijd kwijt.