goed gesprek met psychiater

Van de week hebben we een heel goed gesprek gehad met een psychiater,dit heeft mede ook dankzij de cognitieve therapie veel verduidelijking gebracht voor ons wat betrefd mijn vriend zijn knelpunten,bij zijn autisme(asperger) heeft hij ook een trauma opgelopen doordat zijn moeder jarenlang ernstig ziek geweest is en plotseling is overleden waar hij bij was.
Dit is zo heftig voor hem geweest zodat hij een trauma hierdoor heeft opgelopen,daarna is hij door niemand opgevangen.
Zijn vader zei:hij huilt het er wel uit,laat hem maar huilen en wilde geen hulp van niemand.
Zijn familie,ooms en tantens,die had zijn vader zo de deur uit,als die kwamen om te steunen en te praten.
Daar had hij geen boodschap aan,ze deden verder "niks" verteld hij nog weleens(hij bedoeld dan huishoudelijk)
Enzo is mijn vriend zelf al die jaren aangesukkeld met daarbij nog allerlei tegenwerking van alle kanten.(door eigen familie,schoonfamilie,een fietsongeluk,problemen op het werk etc.autisme...)
Nu zijn we zoveel jaren verder maar hij zit er nog steeds mee elke dag,niet bewust maar wel onbewust,hierdoor heeft hij angst en van angst wordt je depri als dit steeds maar aanhoudt.
De psychiater had hier veel begrip voor en stelde voor om Emdr te proberen,helaas gaat deze psychiater binnen twee weken weg bij het GGZ maar deze heeft een eigen praktijk en er wordt nu gekeken of mijn vriend doorverwezen kan worden naar haar praktijk om verder te gaan met zijn traumaverwerking,hij ziet dit wel zitten en hun ook bij het GGZ.
De cognitieve therapie gaat binnenkort stoppen(afbouwen),dat is klaar,alles is duidelijk en kan hij hier zelf verder mee.
Eerder zou hij hier ook allemaal nog niet aan toe zijn geweest,het is nu het juiste moment en wij staan er open voor.
Ik ben benieuwd of het allemaal werkelijk gaat gebeuren,we wachten rustig af.

Indicatie is verlengd

Gelukkig is na een vervelend telefonisch gesprek met iemand van het CIZ toch een verlenging binnen gekomen van twee jaar?(voor de thuisbegeleiding).
Ik stond er wel van te kijken omdat het gesprek met die man die ik aan de lijn had niet lekker liep...
hij stelde bijv. voor of het voor mijn vriend niet iets was om naar een dagopvang te gaan....waarop ik als antwoord gaf; dat het voor iemand die maar net de dag door kan komen,depressief is en daarbij moeite heeft met contact te maken geen optie is,en zeker niet op dit moment.
Verder vond hij de zorgvraag erg op zijn vaderrol gericht,omdat hij veel begeleiding krijgt in de opvoeding naar ons zoontje toe vond hij dit weer meer bij jeugdzorg thuis horen,terwijl de zorgvraag voor mijn vriend is bedoeld..
Nou ik heb in het gesprek zo goed mogelijk alles toch naar voren proberen te brengen en dat is schijnbaar dus toch gelukt.
Terwijl die man nog contact op zou nemen met onze thuisbegeleidster wat hij helemaal niet meer gedaan heeft,ik denk dat hij het ondertekend heeft en op de post heeft gedaan zo van laat maar zitten.
Wel heeft hij voor het tweede jaar de indicatie teruggebracht in klasse...dwz minder uren begeleiding,maar dan zijn we ook alweer een jaar verder en komen we daar denk ik wel mee uit.
Plus dat er voor ons zoontje nog altijd weer een nieuwe aanvraag gedaan kan worden,want die is eerder afgewezen(door jeugdzorg) omdat mijn vriend al een indicatie had die gericht was op de opvoeding...etc.
Ik vond het in ieder geval een heel naar gesprek met als slotvraag of mijn vriend wel goed sliep??ik had echt zoiets waar is dat belangrijk voor...maar heb meteen aangegeven dat hij niet goed sliep en ook slaapmedicatie heeft,wat ook zo is.
Gelukkig lag al na twee dagen de verlenging in de bus en kan ik het gewoon weer loslaten....en er niks meer mee doen.