Zelfreflectie ver te zoeken...

Gisterenavond een flinke aanvaring gehad met Asperger junior,die vandaag nog steeds zijn gelijk
probeert te behalen.
Ziet totaal niet in dat zijn klink van zijn deur kapot is omdat zowel hij als ik er aan trokken tijdens
een hoogoplopend conflict....maar hij ziet alleen zijn nadeel hierin.....zijn klink is los en moet gemaakt..
zijn last....en ik krijg de schuld van dit al..
Uit proberen te leggen dat er iets aan vooraf is gegaan doordat hij weer eens niet deed wat je hem al
uren geleden vriendelijk hebt verzocht te doen dat doet er niet meer toe voor hem.
Na vele pogingen het proberen uit te leggen ben ik er maar mee gestopt...ik  geef het op..door een houten
biels kom je niet doorheen..
Leuk is anders dat wel,schooljaar net begonnen dat zal zeker mee spelen maar zeker geen excuus voor een
zeer grote mond,spugen naar zijn vader en zero respect voor ons als ouders...
Je merkt echt dat hij zich op gelijke schaal zet met ons..en geen of weinig gezag van ons duld op dit moment,hij is echt erg aan het puberen.
Ik vindt puberen geen