gedicht voor mijn aspergervriend

het is mijn leven....!

Een nieuwe fase in ingegaan,als ik iets vraag aan ons zoontje dan vindt hij dat hij dat zelf moet weten of hij dat wel of niet doet want "het is zijn leven"zegt hij dan.Dus dat moet hij het ook zelf  uit kunnen maken vindt hij.
Vanmorgen met het aankleden ging het ook zo,ik zei dat hij aan moest gaan kleden en hij had daar nog geen zin en daar kwam het weer "dat moet ik zelf weten of ik dat wel of niet doe het is mijn leven..."
En uiteindelijk gaat hij zich gewoon aankleden dus het gaat er bij hem om dat hij het wel even gezegd heeft wat hij ervan vindt maar uiteindelijk toch inschikt...
Zo laden er de laatste tijd wel meer discussies op die soms echt nergens over gaan,vermoeiend dat wel en er niet op in gaan is het beste dat weet je,maar bij een Asperger werkt dit vaak niet zo...tenminste hier niet..
Hier gaan ze er dan over door tot het duidelijk  is voor ze en dat kan soms lang duren,te lang voor mij.
Ik weet dat het gewoon een fase is en ons zoontje gewoon even wil testen hoe ik daar op reageer,mijn vriend die wil daar nog weleens flink op ingaan(ook door zijn Asperger)  en laat zich dan ook uit de tent lokken,ook omdat hij hem net zo serieus neemt als ieder ander en dat werkt niet zo bij een kind en zeker niet bij een Aspergerkind.