kleine ingreep ziekenhuis vriend

Vandaag had mijn vriend een kleine ingreep in het ziekenhuis,heel vervelend maar het was
nodig.
Hij moest alleen er naar toe dit vond ik wel heel vervelend want het is fijner als er iemand bij je is en zeker na een ingreep.
Thuisgekomen is hij eerst heel nuchter en zegt hij het valt wel mee ik voel niks en het was niet zo erg,even later(na een uur)komt het los en is het een heel ander verhaal.
Het is wel tegen gevallen en had veel last ondertussen,ook raakte hij de weg weer eens kwijt in het ziekenhuis(wat vaak gebeurt) en had hij drie kwartier moeten wachten wat hem erg onrustig maakte.
Ook had hij deze keer geen Oxazepam ingenomen dus was het een hele andere ervaring,hij heeft wel verteld in het ziekenhuis tegen die arts die hem hielp dat hij Autisme(aanverwant) had en
dat hij daarom vaak moe was.
Vindt dit wel goed van hem dat hij dit zo open kan vertellen en wil vertellen het is ook beter
voor jezelf,maar vaak merkt hij wel dat ze hem door zijn intelligentie toch normaal blijven benaderen en omdat je niks aan hem ziet schatten ze je toch vaak te hoog in.(denken dan dat je geen beperkingen hebt in contact e.d.)
Heb hem thuis goed opgevangen en even lekker geïnstalleerd op de bank en ga nu een kopje koffie voor hem zetten,want dat heeft hij zeker wel verdiend!