Eerste gesprek GGZ Jeugd en Zorg

Dinsdag hadden we ons eerste gesprek over ons zoontje bij het GGZ
dit gesprek was met een psycholoog een vrouwelijke deze keer,die van ons is nl. een man.
We werden ontvangen en kregen een uitleg over de rechten en plichten(formele zaken) en toen konden we van start.
Er werden wat vragen gesteld naar aanleiding van ons eerste intakegesprek, wat met iemand anders plaats had gevonden.
Of er nog dingen verandert waren inmiddels en wat onze zorgvraag was zodat ze een zorgplan op
kunnen stellen waar afspraken en zorgvraag in vastgelegd gaat worden.(zorgcontract)

Onze grootste zorgvragen zijn:
1) Een sociale vaardigheidstraining voor onze zoon
2) Een diagnose op papier zodat vaststaat wat er aan de hand is
en men o.a. ook op school hem serieus hierin kan nemen.

3) hulp bij zijn angsten (voor donker en bewegende poppen
zoals bijv. in de Efteling)

Het Eerste punt zou al een beetje moeilijk worden omdat hij pas 7 is en de training pas vanaf
tien jaar is normaal gesproken??,maar hier zou wel naar gekeken worden wat er mogelijk was voor hem,ik heb ook aangegeven dat hij dit ook echt al nodig heeft en er ook aan toe is.
De diagnose gaat gesteld worden door middel van vele vragenlijsten voor ons en voor school(wordt ingevuld na de vakantie) en hij(ons zoontje) gaat een spelobservatie krijgen nadat wij nog twee gesprekken daar gaan krijgen.
En naar de angsten zou ook serieus gekeken gaan worden.

Wel heb ik aangegeven dat hij tijdens zo'n spelobservatie zich keurig en netjes zal gedragen en net zal doen of hij het leuk vind (sociaal wenselijk gedrag zal vertonen)
Met de intake heeft hij daar ook met een poppenhuisje zitten spelen en deed hij net of hij het heel leuk vond,en daarna toen we buiten waren zei hij;" ik vond er niks aan eigenlijk"

Wij hebben samen alle vragenlijsten ingevuld en één per email ingevuld een hele lange lijst,
en ik was erna echt gaar,maar wilde het graag op tijd insturen.
Volgende week is ons tweede gesprek met haar het klikte goed met haar dus dat is wel fijn
mijn vriend was er ook moe van zei hij,we vonden het beide dat het veel energie gekost had.
Je moet er echt mee bezig en terug naar zijn babytijd en je verdiepen in zijn doen en laten.

Ik vindt het wel fijn dat er iets gebeurt maar verwacht er niet teveel van,je moet het uiteindelijk toch zelf allemaal doen.

En de psycholoog zei ook jullie zijn degene met de meeste ervaring en weten er zelf het meeste van omdat mijn vriend het ook alweer jaren weet en wij ons er natuurlijk goed in verdiept hebben,en mijn vriend is zelf ervaringdeskundige want dat wordt je vanzelf wel en ik ook,daar kom je niet onderuit.
Je weet zelf het beste wat er in je kind omgaat,maar je kunt niet alles zelf opvangen en uitzoeken.
Wel had ze in de gaten dat ik niets voelde voor een oudergroep,ik zie dat niet zo zitten en weet inmiddels ook al erg veel.
Het kost weer tijd en energie en dan krijg je al die andere input die ik nu echt niet nodig heb,
gelukkig kan ik goed met mijn vriend praten en overleggen dus wij komen er samen wel uit.
Ook al is dat niet altijd makkelijk omdat hij zelf AS heeft en het ook niet altijd zo ziet zoals ik het zie of ons zoontje het ziet,want ook die praat mee.
Ook hebben we het gehad over dat ons zoontje zichzelf uitput en zichzelf de slaap niet gunt
vroeg op is vaak en niet graag naar bed gaat.
Nou weer even genoeg info hierover.
Vandaag hebben we met z' n drietjes een stukje gewandeld ondanks het dreigende weer.
Was toch even wat anders dan de hele tijd binnen zitten(hangen)