De andere kant was de aanvalshouding die mijn vriend innam tijdens het wachten/aanmelden van onze zoon voor de inenting....we hadden niet alles goed ontvangen(de formulieren van GGD)dus hij was al
op en top klaar ervoor....we hadden ongeveer een tien minuten/kwartier in een lange rij gestaan van ouders(veelal moeders)met kinderen tot we aan de tafel kwamen om uit te leggen dat we geen formulier hadden gehad net als andere mensen wel bij zich hadden.(wat wij zagen)
Ik legde het netjes uit aan die mevrouw achter de tafel en waarop ze antwoordde dat we even in een andere rij ons aan moesten melden.
Waarop mijn vriend meteen op een scherpe manier zei "ja maar dan gaan we niet weer in de rij staan"(en dan zijn blik en houding erbij gezien....aiai)
Vooraf had hij al aan mij gemeld dat hij niet zonder inentingen weg zou gaan,ik had al tegen hem gezegd doe eens gewoon rustig en maak niet zo'n drama meteen.
Dan kun je merken dat hij op "scherp" staat;ik vergelijk het net met een wild beest wat al in en aanvalshouding staat om zijn kind(jong dier) te verdedigen.
Alleen dit kun je niet doen is niet gepast,dan merk je dat hij niets genuanceerd ertussen heeft, dit kent hij niet...zit er bij onze asperger niet op...
dus het is erop of eronder voor hem,hij gaat ervoor of hij doet niks.
Maar goed dat ik er dan bij ben merk ik dan kan ik dat in ieder geval afremmen,ik denk dat het voor hem eigenlijk achteraf gezien het spannenste was.
