Dagelijks wordt ik ermee geconfronteerd of ik het nou leuk vindt of niet het gebeurt gewoon.
Overal duikt het op de verkiezingen.....mijn vriend wordt daar heel onzeker van hij weet nu niet hoe onze toekomst eruit ziet en voor velen anderen....
Hij kan hier gewoon niet tegen "onzekerheid"is een nekslag voor onze asperger senior,hij ziet de ergste scenario's voorbij komen en eigenlijk wonen wij in zijn gedachten al in een kartonnen doos op straat.
En steeds wordt dat weer opnieuw benoemd alles wat er zou kunnen gebeuren en hoe we daar dan mee om zouden kunnen gaan of niet mee om kunnen gaan.....
Ik krijg het niet uit zijn hoofd en door te zeggen het nieuws niet te volgen wordt hij nog onzekerder dus dat werkt ook niet.
Wel hebben we afgesproken dat hij het wel gaat beperken door minder nieuws te volgen anders worden we hier beide gek van en dat willen we natuurlijk niet.
Het valt niet mee voor hem om dit los te moeten laten,ik heb ook tegen hem gezegd dat ik er niet meer tegen kan en dat er iets moet veranderen...dit probeert hij ook zeker,maar het blijft moeilijk.
Ook ik kan hem geen zekerheid geven over de toekomst en die heeft eigenlijk niemand dus...dat is gewoon zo...
Maar bij hem kan dat eigenlijk niet; het liefst zou hij alle zekerheden kopen voor levenslang en zijn leven al helemaal duidelijk hebben wat betrefd zijn/onze basisbehoeften ik praat dan niet over luxe want daar draait het helemaal niet om.
Het is vooral de angst om zijn basisbehoefte te verliezen,dwz wonen,eten/drinken/gezondheid(szorg)
de rest daarom heen kan hij missen en daar kan hij ook mee leven.
Hopelijk wordt het na de verkiezingen duidelijker voor hem en kan hij zich hier weer wat in laten berusten.
