En het slechte nieuws is....mijn Asperger is gecrasht

Helaas ook slecht nieuws deze week is mijn vriend gecrasht, het zat er al aan te komen met de nieuwe regering en al die nieuwe plannen.Enorme BEREN op de weg ziet hij dan.
Afgelopen Maandag heb ik contact gehad met het GGZ het ging echt heel slecht met mijn vriend,alles zag hij zwart en ik kwam er niet doorheen.
Dus ben ik gaan bellen de casemanager was er niet en heb ik een vervanger aan de lijn gehad en het verhaal voorgelegd over een opname gesproken maar die kon hij op dat moment niet aan.
Ik werd goed gerustgesteld er werd gezegd dat ik altijd kon bellen en er actie zou komen indien nodig.
Ik heb hem Oxazepam gegeven en een slaaptabletje zodat de rust weer terug kon keren wat niet erg lukte.
Dinsdag naar het Ggz met hem geweest na mijn werk en daar hebben we samen een gesprek gehad bij het GGZ met de psychiater en de casemanager van hem,daar hebben we besloten om nu niets aan de medicijnen te doen (en dat zijn er nog al wat) maar eventueel toch aan een opname
te denken voor een paar dagen zodat hij een TIME OUT heeft en weer een beetje kan resetten,
want dan kom ik er ook niet meer doorheen.
Uiteindelijk is hij afgelopen Vrijdag opgenomen en heeft hij tot morgenmiddag rust om even
alles op een rijtje te zetten.(vrijwillige opname met alle vrijheden)
Het valt voor hem niet mee,de rust is heel erg goed voor hem en weinig prikkels,maar dat hij met mensen contact moet maken valt hem toch erg zwaar merkt hij.
Hij moet zijn eten gaan eten met andere mensen,hij moet zijn medicijnen halen(ze komen die ook wel brengen als het niet gaat)
Vrijdag heb ik voor hem gevragen of hij op zijn kamer kon eten de grote buitenwereld was nog te eng voor hem en dat was geen probleem.
Het personeel is erg vriendelijk en begripvol maar de confrontatie naar de buitenwereld is voor hem wel weer een bevestiging hoe beperkt hij is door zijn autisme.
Als ik er bij ben is het een heel stuk makkelijker voor hem,ik ben zijn rolstoel uiteindelijk.
Toch is hij wel naar buiten gegaan en in de huiskamer gaan zitten dus dat is wel goed,ook is hij vanmiddag in de gezamelijke ruimte gaan eten.
Morgen mag hij weer naar huis dus dan heeft hij die prikkels niet meer van de contacten die toch moeilijk zijn,hij is toch wel een paar keer een gesprekje aangegaan met een iemand daar en vond dat dan toch wel weer prettig.......dat is het dubbele eraan,het is zo moeilijk.
Ook heeft hij een fijn gesprek gehad met een verpleger vanmorgen gaf hij aan,vanmiddag ben ik even op bezoek geweest maar ik merk dat hij nog erg moe is o.a. van alles wat hij probeert te verduidelijken door het op papier te zetten.
Daarom de laptop meegenomen zodat hij het uit kon tikken,hierdoor kan hij de controle terug
krijgen.
Ik merk dat ik hier veel dingen extra ben gaan doen omdat hij er niet is,zodat het hier op orde is als hij terugkomt morgen.
Ons zoontje mist hem wel,maar accepteert het wel goed(al is hem niet precies verteld waarom hij naar het ziekenhuis is)
Nou morgen weer een nieuwe dag en hopelijk valt de thuiskomst niet te zwaar ineens weer in een drukkere omgeving met veel meer prikkels.

Rugzakje goedgekeurd

Deze week een goed bericht gehad,na twee jaar is het rugzakje voor ons zoontje na vele brieven en papierwerk goedgekeurd tot Augustus 2014,dus dat is keifijn.
Op school gaat het op dit moment heel goed maar we weten dat er nog vele valkuilen voor hem kunnen zijn,zoals deadlines waar hij niet aan kan voldoen,huiswerk wat hij opkrijgt wat hij niet goed opschrijft,de leraar die wel zijn best doet voor hem doet,maar misschien door zijn onwetendheid over Autisme/Asperger niet voldoende inzicht heeft en niet alles in de gaten heeft,hij(ons zoontje)gaat op zijn tenen lopen omdat hij toch niet zichtbaar moet overpresteren waardoor hij overprikkeld raakt.(overbelasd)
We kunnen er mee aan de gang,binnenkort er is een afspraak gemaakt op school met de intern begeleidster en dan kunnen we ook onze punten duidelijk maken en onze vragen stellen.