Tweede storm overleefd

Na een fijne Zaterdag (zie vorig bericht) volgde een verschrikkelijk Maandagavond,we waren samen naar de psychiater geweest s'avonds en kwamen terug met een rotgevoel althans mijn vriend,hem werd tussen neus en lippen door gezegd dat hij met de Ritalin moest gaan stoppen omdat hij er één keer teveel had geslikt zou hij verslaafd geraken hieraan,en werd het nu
gehalveerd ineens en het moest helemaal naar nul.
Nou dit viel als een donderslag bij heldere hemel bij hem in.En ik zat er weer mooi mee te kijken praat dit maar eens goed?
Boos was hij echt en onzekerheid bracht dit hem,en daar kan hij absoluut niet tegen,ik zei van "je krijgt ze toch nu nog en dat is toch niet meteen".....ja dat helpt als ze hebben gezegd; maar het moet naar nul."
Dus een rotavond voor beide,en nacht daar achteraan de volgende ochtend moest ik werken dus ik ben gewoon doorgegaan,maar toen ik thuis kwam stond het schuim bij hem aan zijn lippen hij
kon dit echt niet hebben,ik heb het Ggz gebeld en uitgelegd hoe en wat er was gebeurt,ja de psycholoog gaat niet over medicijnen dus schuift het door naar de psychiater,die dus vrij was ...
schiet lekker op.
Diezelfde dag is mijn vriend zelf nog gaan mailen naar de psycholoog wat hij niet snel doet dan is het echt erg,en ondertussen zat hij aan de oxazepam die ook niet veel teweeg bracht er niet echt doorheen kon komen.
Woensdag kregen we een mail terug van de betreffende psychiater,dat ze het voorlopig zo wilde hebben en dus bang was voor verslaving,terwijl mijn vriend al zoveel medicijnen heeft gehad,waaronder ook Oxazepam,lorametazepam, etc. en dit altijd goed heeft kunnen beheren en goed mee om is kunnen gaan.
Hij rookt niet hij drinkt niet en hij eet niet eens vet,fastfood,en eet bijv. nooit chocolade of snoep,
oftewel hij leeft al als een monnik en is dus ook nooit verslaafd ofzo geweest,en dan wordt er zoiets tegen je gezegd.?
Ja dan voel je je wel geraakt,en zeker een asperger....in ons geval tenminste(ook ons zoontje is snel geraakt)
Dus toen liep het nog hoger op,mail terug want nu had hij haar email adres ondertussen ook
dus hij dit bovenstaande doorgemaild en niks kwam er meer terug.....
Ook niet van de psycholoog die ook dit bericht had ontvangen,ik was ook boos....maarja je kunt niks.
Donderdag moest hij om 13.00 bij de psycholoog komen en mijn vriend had al een mail weggedaan dat hij dan ook echt duidelijkheid moest hebben,omdat het heel slecht met hem ging hierdoor.
En dat hij dan ook nog een gesprek met de psychiater wilde,dit heeft hij voor elkaar gekregen na veel uitleg en mails.
Ik ben niet meegegaan had mijn buik er helemaal van vol...ook van mijn vriend die maar door bleef malen,ook al kan hij hier niets aandoen ik kon er niet meer tegen.
Na het gesprek was het rustiger niet meteen goed hoor...hij had een compromie met haar kunnen sluiten over de medicijnen dus was het voor beide goed.
De psycholoog had ook nog een discussie met de psychiater gehad hierover dus had het wel voor hem opgenomen dat viel mij dan weer mee,ik had het idee dat ze dat niet zo goed aandurfde
en het toch een beetje een machtkwestie was van de psychiater om de touwtjes in handen te houden,ze noemt het anders,ze is heel erg bezorgd en daarom doet ze zo met de medicijnen...
dus dat nemen we maar aan,en ze wil mijn vriend heel goed begeleiden...dus dat zal het zijn?
Het voelt voor hem anders,dat hij moet bedelen om medicijnen en blij mag zijn als hij inspraak heeft hierin.
Ik laat het in het midden,want mijn vriend neemt ook dingen verkeerd op en legt ook dingen soms anders uit,of het komt niet goed over bij een ander...dus het blijft moeilijk.
Ik laat het Ggz even voor wat het is....en doe even lekker mijn eigen dingen die ik leuk vindt.
Met mijn vriend gaat het nu het duidelijk is hoe verder weer iets beter we mogen nog niet juichen maar het is een stuk beter als van de week,ook al slapen we door de hoge spanningen die er al waren toch nog even lekker apart.Dit geeft ons beide de nodige rust even die we nodig hebben.
Met ons zoontje gaat het gelukkig heel goed,die deed het opvallend goed de afgelopen week
soms was hij mijn vriend wel aan het troosten omdat hij zag dat hij niet lekker in zijn vel zit
dat vindt ik wel vervelend maar dat gaat nu ook weer beter dus kan hij er ook weer voor ons zoontje zelf zijn en wat terug doen.
Nu herfstvakantie en we hopen op een fijne week samen.