Ja een rare titel voor een blog maar ik zal het uitleggen in dit bericht...gisteren werd mijn schoonvader(ongediagnostiseerde autist)80 jaar ja je zou zeggen dat die heel veel geleerd heeft in al die jaren en heel wijs moet zijn..
helaas niets is minder waar..na een afspraak met hem te hebben gemaakt wat al moeilijk verloopt omdat hij allerlei smoesjes maakt om onder zijn verjaardag uit te komen en zelf niet aangeeft wanneer je zou kunnen komen is het toch gelukt via een telefoontje van ongeveer 2 minuten.
Ja want langer duurt het niet want het gesprek komt maar van een kant en moet dus helemaal gestuurd worden door mij.
Gisterenmiddag na alle moed bijeenverzameld te hebben zijn we met zijn drieen gegaan
problemen met de auto parkeren daar begint het al mee,nooit geen parkeerplek want hij blijft lekker op een druk punt wonen zodat niemand kan parkeren en niet makkelijk op visite komt.
Bij binnenkomst feliciteren cadeautjes overhandigen etc...het duurde een hele tijd voor we koffie aangeboden kregen...en hij had gebak...
dan komt het ik ben het zelf gaan klaarmaken en de hygiëne is bij mijn schoonvader ver te zoeken helaas...hij is in de jaren verwilderd en dan niet een beetje...
En dan moet je je bedenken dat mijn mannen erg last hebben van een soort "smetvrees" dus dat valt al niet mee.
In de keuken trof ik een oude senseo aan die er niet uit zag...maar goed ik dacht laten we niet flauw doen het water wordt heet dus ...komt goed..ogen dicht..en ff slikken.
Daar bleef het niet bij de dozen van het gebak zagen er zeer beschadigt uit dus ik ben op de dozen gaan kijken naar een datum deze waren verwijdert??
Ben toen in de koelkast verder gaan kijken en trof meer gebak aan wat kapot eruit zag en zonder datum,bij sommige was dit echt met een mesje weggekrasd.
Ik had al aan mijn vriend gevragen of hij een stukje appelgebak luste maar wat trof ik aan toen ik de doos opende een taart met in het midden haren ja...schimmel ..ik
ging over mijn nek,ik dacht wat nu met die oude taart naar de kamer lopen en het zeggen....
geen optie schoonvader kan niet tegen kritiek...en zou zeggen dat kan niet en zou boos worden en niet toegeven dat de taart over de datum was...
autisme of vrekkigheid...? ja dat laat ik in het midden...
Toen ook nog de koffiepadsverpakking datum 2009 ???ja echt niet normaal dus.
Ik heb mijn vriend geroepen om te vragen...hoe groot zijn stuk taart moest zijn
en hem met enige moeite (met lichaamstaal wat niet altijd goed overkomt)mee naar de keuken weten te krijgen en hem de schimmel laten zien.
Hij schrok zich ook rot en wist ook niet hoe hij dit ineens op moest lossen omdat hij ook heel goed aanvoelt dat het alleen maar kan escaleren tussen zijn vader en hem als hij ooit ook maar ergens iets van zegt wat hij niet wil horen.
Terug uit de keuken komend heb ik niks gepakt ik zei; ik zit toch vol...heb net gegeten...mijn vriend had een stukje(heel klein) van die andere taart gepakt omdat hij het niet op wist te lossen zo snel.
Dit is echt grensoverschrijdend dit gaat echt te ver!!!
Ook zou hij ons zoontje dit gewoon hebben laten eten ....terwijl hij wist dat het niet meer goed was,onze hulpverleenster zegt dat hij gewoon vindt dat je dit gewoon nog kan eten volgens zijn norm.
Zelf at hij het idd ook,toen hij even uit de kamer was hebben we mijn vriend zijn bordje snel leeggegooid in de vuilnisbak waar het ook thuishoort immer!!!
Boos en gefrustreerd zijn we later naar huis gegaan en hebben het er de hele avond nog over gehad.
Vandaag met onze hulpverleenster die dit ook echt niet goed te praten vindt maar wel begrijpt dat je dit helaas niet gewoon kan zeggen tegen hem omdat hij helaas zijn autisme niet met zijn verstand op kan vangen want dat heeft hij niet.
Ik ga hem ook echt hier niet meer verwennen met lekkere dingen ik heb me voorgenomen om hem alleen nog maar speculaas te geven de rest van zijn leven.
Helaas is hij nu 80 jaar maar dit wil niet zeggen dat we onszelf moeten blijven wegcijferen de rest van zijn leven..
Ook is hij pas geopereerd aan zijn polsgewricht en pezen dit heeft hij nu ook alweer kapot gewerkt door dit over te belasten.(wat echt niet meer mocht na de tweede keer)
Er zit een hele grote bult op zijn pees van zijn onderarm,helaas is hij ook niet zuinig op zichzelf....en maakt alles kapot..letterlijk en figuurlijk.
Wij kunnen er niets aan veranderen en zullen de tijd zo uit gaan zitten jammer dat het niet anders kan....maar wij hebben lang genoeg ons best gedaan en ons aangepast aan zijn ongepast gedrag.
En dan is dit nog maar een klein stukje van het alles....maar groot genoeg om hier even als bericht te plaatsen...
