Mijn vriend is de laatste tijd weer erg aan het OVERMODULEREN,hiermee bedoel ik dat hij meer uitzendt dan nodig is,bijv. ik had een kinderrekening geopend voor ons zoontje,ik neem dat op me en hij gaat ermee bezig,gaat al geld storten bij voorbaat,wacht niet tot er papieren binnen zijn gekomen van de aanvraag.
Hij stuurt het helemaal in de war,gaat zelf de boel regelen op zijn manier,en niet volgens de gewone procedure.
Terwijl het contract nog niet is binnengekomen en ingevuld is hij zijn eigen signalen al aan het verzenden.
Hij wil alles in de hand houden en doet dit zo zodat er dingen fout gaan lopen en je het niet meer of niet meer volledig in de hand hebt,en dus weer kan gaan bellen om dingen terug te draaien of te corrigeren.
Zo heeft hij ook een afspraak staan in het ziekenhuis voor zichzelf,hij wist niet wat hem te wachten stond of hij wel al een onderzoek zou krijgen of niet,dit omdat hij gewoon een afspraak kaartje thuisgezonden heeft gekregen na zijn laatste bezoek.( het is dus niet duidelijk)
Er zat niets bij van een onderzoek en toch denkt hij dan zelf wel dat er een onderzoek plaats gaat vinden,met het gevolg dat hij mij vrij laat nemen want hij kan niet alleen omdat hij een onderzoek gaat krijgen.
Ik weet nog niet of ik vrij kan krijgen van mijn werk,hij gaat al roepen van "ik kan niet alleen"of ik heb dan een auto nodig....hij gaat overmoduleren...noem ik het..
Vandaag ben ik gaan bellen naar het ziekenhuis en heb nagevragen wat er gaat gebeuren en zoals ik al had bedacht,komt er nog geen onderzoek en heeft hij gewoon een gesprek eerst met die dokter.
Poeh...en ik zei al van"je hebt niks geen info van een onderzoek wat er gaat gebeuren,of je nuchter moet zijn etc...dus dat zal nog wel niet zo zijn.
Door zijn overmoduleren en vooruit lopen op veel zaken,ben je onnodig energie aan het verspillen.
Ik snap heel goed dat hij ook wel gelijk kan hebben dat het ook anders kan zijn,maar ondertussen lopen de emoties hoog op bij hem en zie ik dat hij de dingen niet meer zuiver kan zien.
En dan merk ik ook hoe afhankelijk hij dan is van mij,....omdat hij verder niemand heeft die dat met hem kan doen.
Of waar hij dat zelf niet mee kan doen....moeilijk...
zeker voor hem....
Gelukkig leest hij zelf ook alles wat ik schrijf en vindt dit ook heel prettig dit maakt het voor hem ook duidelijker hoe het ook alweer zat.
