cake bakken

Net samen met ons zoontje en het buurmeisje(zijn vriendinnetje) cake in de oven gedaan,12 kleine en één tulbandje.
Ik had van te voren de taken verdeeld en dat ging goed samen,nu zijn ze samen aan het Ds'n(spelcomputertje) waar ze ook samen op kunnen chatten in een pictoroom.
Samen zitten ze nu voor de oven te wachten tot ze klaar zijn en natuurlijk op kunnen gaan eten.
Leuk dat het zo goed gaat samen.

Herfstvakantie

De herfstvakantie verloopt tot nu toe rustig daar ben ik wel blij om want ik
heb zelf nu een hele week vrij van mijn werk,en kan nu even bijtanken.
Gisteren zijn we naar de film geweest s'middags,ik had alles goed voorbereid en
uitgezocht,waar we de auto zouden parkeren,hoe laat we zouden gaan,hoe laat de film begon,geld mee en ik heb zelf gereden zodat mijn vriend niet daarheen hoefde te rijden en minder stress had hierdoor,ook omdat hij de laatste dagen erg duizelig is en zich niet save voelt om te rijden.
Bij de bioscoop aangekomen konden we meteen al een kaartje kopen en nog even wachten tot we naar binnen konden,we hadden kaartjes voor het balkon dat is rustiger vaak en stoelen waar niemand achter ons kon zitten,zodat er geen benen tegen je stoel stampen wat weleens gebeurt als er onrustige mensen achter je zitten(kinderen).
Dit vond mijn vriend wel fijn want dit maakt het voor hem moeilijk om er te zijn,het is al druk in een bioscoop en dan allemaal bewegende,pratende,rennende kinderen etc..
Ons zoontje vond het erg leuk maar houdt zich correct aan de regels niet eerder naar binnen gaan op de stoel blijven zitten,stil zijn tijdens de film,en alles wat niet mag doet hij ook echt niet.
Het was een leuke film 3 D,toen deze afgelopen was wilde ons zoontje direct naar buiten er ontstaat dan meteen een lichte paniek,die over gaat in erger als we dan te lang binnen blijven,hij is dan bang dat de deuren dicht gaan en er niet meer uit kan.
Ook al leg je hem uit dat het niet zo gaat en is toch is dit voor hem beangstigend,plus hij op het moment heel erg bang is voor brand.
Op school is er een brandoefening geweest(onaangekondigd)en dit heeft veel bij hem losgemaakt(in angst,paniek)
ook thuis is hij hier bang voor,terwijl er overal rookmelders hangen,hij heeft nu een brandblusser op zijn kamer en nog is de angst niet helemaal weg,is wel minder naar veel gesprekken met hem om hem gerust te stellen en uit te leggen dat de kans hier heel klein is dat er brand komt.
Alles naar voren halen wat wij er aan doen om geen brand te krijgen(preventie)
dit helpt wel een heel stuk,maar nu gaan we toch nog een vluchtplannetje maken omdat dit hem duidelijkheid geeft,voor als het toch mocht gebeuren.
En hopelijk is het dan weer een stukje weg bij hem,helemaal over zal het niet snel zijn,maar dan kan hij er mee leven en gewoon slapen s'avonds.
Vandaag gaan we nog even winkelen waar hij niet zo van houdt maar hij ging toch mee wat mij verbaasde...meestal heeft hij daar echt geen zin in.
Maar sinds de Ritalin(methylfenidaat)is hij toeganglijk er en redelijker en kan het beter overzien (blijkbaar)
En dat door één zo'n pilletje ik vindt het nog steeds ongelooflijk dat het echt kan werken,minder druk,niet meer neuriën aan een stuk door,stil op een stoel kunnen zitten,en zelfs zijn handschrift op school is supernetjes hierdoor.
Hopelijk blijft het zo zijn werk doen.
Mijn vriend is nu op controle bij de psychiater hopelijk is zijn gesprek daar bevredigend en duidelijk niet dat hij dadelijk weer thuiskomt met onduidelijkheid of dat er iets niet lekker zit.
Even nog een bakje koffie en dan nog maar even iets in huis doen.(huis houdelijk klusje)en vanmiddag lekker even er tussenuit.

Tweede storm overleefd

Na een fijne Zaterdag (zie vorig bericht) volgde een verschrikkelijk Maandagavond,we waren samen naar de psychiater geweest s'avonds en kwamen terug met een rotgevoel althans mijn vriend,hem werd tussen neus en lippen door gezegd dat hij met de Ritalin moest gaan stoppen omdat hij er één keer teveel had geslikt zou hij verslaafd geraken hieraan,en werd het nu
gehalveerd ineens en het moest helemaal naar nul.
Nou dit viel als een donderslag bij heldere hemel bij hem in.En ik zat er weer mooi mee te kijken praat dit maar eens goed?
Boos was hij echt en onzekerheid bracht dit hem,en daar kan hij absoluut niet tegen,ik zei van "je krijgt ze toch nu nog en dat is toch niet meteen".....ja dat helpt als ze hebben gezegd; maar het moet naar nul."
Dus een rotavond voor beide,en nacht daar achteraan de volgende ochtend moest ik werken dus ik ben gewoon doorgegaan,maar toen ik thuis kwam stond het schuim bij hem aan zijn lippen hij
kon dit echt niet hebben,ik heb het Ggz gebeld en uitgelegd hoe en wat er was gebeurt,ja de psycholoog gaat niet over medicijnen dus schuift het door naar de psychiater,die dus vrij was ...
schiet lekker op.
Diezelfde dag is mijn vriend zelf nog gaan mailen naar de psycholoog wat hij niet snel doet dan is het echt erg,en ondertussen zat hij aan de oxazepam die ook niet veel teweeg bracht er niet echt doorheen kon komen.
Woensdag kregen we een mail terug van de betreffende psychiater,dat ze het voorlopig zo wilde hebben en dus bang was voor verslaving,terwijl mijn vriend al zoveel medicijnen heeft gehad,waaronder ook Oxazepam,lorametazepam, etc. en dit altijd goed heeft kunnen beheren en goed mee om is kunnen gaan.
Hij rookt niet hij drinkt niet en hij eet niet eens vet,fastfood,en eet bijv. nooit chocolade of snoep,
oftewel hij leeft al als een monnik en is dus ook nooit verslaafd ofzo geweest,en dan wordt er zoiets tegen je gezegd.?
Ja dan voel je je wel geraakt,en zeker een asperger....in ons geval tenminste(ook ons zoontje is snel geraakt)
Dus toen liep het nog hoger op,mail terug want nu had hij haar email adres ondertussen ook
dus hij dit bovenstaande doorgemaild en niks kwam er meer terug.....
Ook niet van de psycholoog die ook dit bericht had ontvangen,ik was ook boos....maarja je kunt niks.
Donderdag moest hij om 13.00 bij de psycholoog komen en mijn vriend had al een mail weggedaan dat hij dan ook echt duidelijkheid moest hebben,omdat het heel slecht met hem ging hierdoor.
En dat hij dan ook nog een gesprek met de psychiater wilde,dit heeft hij voor elkaar gekregen na veel uitleg en mails.
Ik ben niet meegegaan had mijn buik er helemaal van vol...ook van mijn vriend die maar door bleef malen,ook al kan hij hier niets aandoen ik kon er niet meer tegen.
Na het gesprek was het rustiger niet meteen goed hoor...hij had een compromie met haar kunnen sluiten over de medicijnen dus was het voor beide goed.
De psycholoog had ook nog een discussie met de psychiater gehad hierover dus had het wel voor hem opgenomen dat viel mij dan weer mee,ik had het idee dat ze dat niet zo goed aandurfde
en het toch een beetje een machtkwestie was van de psychiater om de touwtjes in handen te houden,ze noemt het anders,ze is heel erg bezorgd en daarom doet ze zo met de medicijnen...
dus dat nemen we maar aan,en ze wil mijn vriend heel goed begeleiden...dus dat zal het zijn?
Het voelt voor hem anders,dat hij moet bedelen om medicijnen en blij mag zijn als hij inspraak heeft hierin.
Ik laat het in het midden,want mijn vriend neemt ook dingen verkeerd op en legt ook dingen soms anders uit,of het komt niet goed over bij een ander...dus het blijft moeilijk.
Ik laat het Ggz even voor wat het is....en doe even lekker mijn eigen dingen die ik leuk vindt.
Met mijn vriend gaat het nu het duidelijk is hoe verder weer iets beter we mogen nog niet juichen maar het is een stuk beter als van de week,ook al slapen we door de hoge spanningen die er al waren toch nog even lekker apart.Dit geeft ons beide de nodige rust even die we nodig hebben.
Met ons zoontje gaat het gelukkig heel goed,die deed het opvallend goed de afgelopen week
soms was hij mijn vriend wel aan het troosten omdat hij zag dat hij niet lekker in zijn vel zit
dat vindt ik wel vervelend maar dat gaat nu ook weer beter dus kan hij er ook weer voor ons zoontje zelf zijn en wat terug doen.
Nu herfstvakantie en we hopen op een fijne week samen.

Weer samen gewandeld

Vandaag zijn we samen weer een stukje gaan wandelen dit was weer even geleden dit omdat mijn vriend een chronische ontsteking in zijn achillespees heeft en niet ver meer kon wandelen.
Hij is hiervoor nu behandelt in het ziekenhuis d.m.v. eigen groeifactoren die ze uit je eigen bloed centrifugeren en terug in spuiten rondom de ontstoken aangedane pees.(ABC techniek genoemd)
En vandaag lijk het de goede kant op te gaan,het is nu ongeveer drie weken geleden en wij beginnen hoop te krijgen.
Toch wilde hij weer te ver gaan lopen,heb ik weer op de rem moeten trappen voor hem....moeilijk blijft het.
Het deed wel goed om weer even samen te wandelen,ondertussen was ons zoontje naar de scouting dus die was onder de pannen.
Wel met enige tegenzin ging hij naar de scoutinghij heeft moeite met het omschakel moment, van het moeten omkleden en moeten gaan,maar later heeft hij zich er toch bij neer kunnen leggen.
En toen hij terugkwam vond hij het toch weer leuk daar,maar het gaan is vaak een crisismoment.(het omschakelen)

Rust begint terug te keren

Zo de storm is gaan liggen!Gelukkig het begint hier weer een beetje rustiger te worden.
mijn vriend is helemaal uitgeput geweest van de Ritalin die hij heel de dag door aan het slikken was om zijn stemming zo goed mogelijk te houden,ik zag hem langzaam inzakken als een zombie,maar hij dacht zich beter te voelen,maar niets was minder waar het heeft hem nog meer gesloopt,uitgeput en heel erg gefrustreerd omdat het gewoon niet lang genoeg houd iedere keer een kwartiertje een beter moment en dan zakt het alweer in dus het werkt gewoon niet op deze manier.
Zodoende zijn we bij de psychiater terug gekomen en die wilde ook niet zo door gaan met deze hoge dosis van 6 á 8 per dag of meer (van 10mg) ze zei ook het wordt steeds meer en de dosis wordt steeds hoger en voor je het weet ben je een verslaving rijker en dat is ook zo.
Wel een tegenvaller voor mijn vriend die hier zoveel hoop op had...maarja wat is beter.
Nu is hij over aan het gaan op een andere antidepressiva nl. de Efexor deze gaat nog uitgebreid worden naar 150 mg meer wil hij eigenlijk ook niet.
Dus mss kan deze iets beter werken dan die hij nu heeft (de fluvoxamine)
En daarbij slikt hij nog dipiperon 2x daags een halve en dan voor de ochtend om op te starten 15 mg ritalin dit is echt het maximale dat hij nu aan ritalin gaat gebruiken.
Dus wij zijn benieuwd,hij heeft nu heel hard moeten knokken en rusten om uit een diep dal weer naar boven te klimmen,maar het gaat hem lukken.
Onkruid vergaat niet zullen we maar zeggen,en hoop doet leven.
Ondertussen ben ik ook weer een beetje bij aan het tanken,slaap nu weer beter en kan ook weer rustiger zijn,ben weer aan het sporten en dat doet goed.
Ons zoontje doet het gelukkig voortreffelijk sinds de Ritalin we geven hem niet meer dan 2x 5mg en als het nodig is nog een halve(2,5 mg) om half vier,dit kijken we als hij uit school komt of dit wel of niet nodig is,afhankelijk hoe druk hij is(ook in zijn hoofdje)
Hij is nu veel beter bereikbaar en beter te corrigeren en zelf voelt hij zich ook veel minder druk.
Nou ik stop er is nog veel meer verandert maar daar kom ik later op terug.

Medicijnen

Poeh! een heftige week achter de rug,veel emoties,inzakkers,spanning,stress etc.....
Mijn vriend is begonnen met Ritalin en wonder boven wonder doet het iets in hem.....
maar het zakt ook weer in en dat is minder,nu probeert hij een weg te vinden hierin maar die is zwaar heel zwaar.
Nu hij uit de depressie is getrokken door de Ritalin valt hij nog harder terug als deze uitgewerkt of bijna uitgewerkt is en dat valt tegen,dat doet heel veel pijn....
Ik zie hem hieronder lijden en angst hebben dat de Ritalin dadelijk niks meer zal gaan doen en wat dan.
Plus zelf ben ik zeer instabiel,het ene moment kan ik de hele wereld aan eneven daar zak ik in,maar ik kom er weer uit dus dat doet me goed.
Ik kan weer slapen wat ik niet meer goed kon en ik zie vandaag weer wat meer lichtpuntjes,ons zoontje reageert goed op de ritalin d.w.z. in de ochtend en middag,op de rebound na in de avond
maar daar zijn we nog mee aan het uit proberen.
Vandaag heeft hij om half vier een halve gehad als afbouw en d.w.z. 2,5 mg en hopelijk gaat het dan geleidelijker aan en kan hij het rustiger binnen laten komen,met name prikkels die dan extra hard binnen gaan komen bij hem,waaronder onze stemmen,een raam wat open staat,de verwarmingsketel die aanslaat,waar hij normaal niet zo'n erge last van heeft (denk ik ?)
Of zijn emoties komen nu eerder los dat kan ook,ik weet het niet het is aftasten nog even en nieuw.
Morgen zijn we en week bezig en dat is dus nog kort om al conclussies te gaan trekken hierover.
Maar het doet me wel goed even een rustig niet overprikkeld,overstuur kind rond te zien lopen,
die lekker rustig gaat spelen en zich 10 x beter laat corrigeren als zonder medicijn.
Ook al is het niet onze voorkeur om medicijnen te geven laat dat wel weten,het is niet zomaar iets je kind iets te laten slikken.
Ook dit brengt heel veel spanning met zich mee zowel voor mij als voor mijn vriend.