Zondagochtend rust

De Zondagochtend is hier heerlijk rustig opgestart,lekker een beetje uitgeslapen en op ons gemak ons aangekleed.
Heerlijk de storm lijkt weer te zijn gaan liggen hier....ik zal niet te hard roepen want je weet nooit hoe de dag nog gaat verlopen.
Ons zoontje zit lekker in zijn vel en heeft heerlijk een weekje vrij gehad en lekker kunnen doen wat hij graag wilde doen.Echt vakantie dus.
Wel merk ik dat als wij hem geen eten voor zetten hij gewoon niet zou eten en gewoon iets lekker uit de kelder zou gaan pakken bijv. chocolade of een lekkere koek als zijn maag hierom zou vragen.
Echt de tijd neemt hij hier niet voor en het triggert niet bij hem dat hij bijv. wat fruit zou kunnen pakken,zo neemt hij ook zijn pilletje niet in als wij hem hier niet op attenderen.
Dus dat wil zeggen dat ik het weer om zou moet gaan zetten in een schema van pictogrammen of op papier gaan zetten zodat hij het leest en dit dan wel gaat doen.
Even nog vakantie....morgen is alles weer gewoon in zijn dagelijkse ritme en komt dit ook weer goed.
Dan is hier de structuur ook weer terug.

Misverstanden door communicatiestoornis

Laatste dagen weer veel discussies gehad samen door communcatiestoornissen en misverstanden die hierdoor ontstaan.
Dit is echt niet fijn voor  beide niet,de discussies worden eindeloos en het wordt van kwaad tot erger gemaakt.(vermoeiend....)
Mede door mijn vriend  zijn autisme(asperger)wordt het uitgediept tot het bittere eind,zo voelt  het voor mij.
Terwijl hij het voor zijn gevoel alleen maar duidelijk wil hebben waar de schoen knelt.(eerder is het niet goed)
Dit is echt voor beide heel vervelend en je kunt er eigenlijk allebei niets aan doen,daar zijn we vandaag weer uit,GELUKKIG!
Maar toch gebeurt dit af en toe weer,en  dat gaat niet over dat weten we allebei,het enige wat we kunnen doen is het te nemen zoals het is.
Gebeuren doet het toch zonder enig opzet van beide partijen,geen van beide is schuldig of iets kwalijk te nemen,daar moeten we ook beide van bewust blijven op die momenten.
Moeilijk ja.....dat blijft het wel.
Mee leren omgaan blijft ook moeilijk,zowel voor mij maar ook voor hem,gevoel
kun je niet zomaar loslaten of wegstoppen,dat is er gewoon of je het nou leuk vindt of niet.

Gelukkig weten we waardoor het komt en weten we ook dat het zo zal blijven maar er alleen wel beter mee om kunnen gaan allebei,ook al loopt het dan toch weer eens fout,jammer dan.

100ste Bericht

Het moest er toch maar weer eens van komen om te schrijven,ik zag dat ik al 99 berichten heb geplaatsd inmiddels.
Dus dit wordt mijn honderdste bericht een mooi rond getal vindt ik.
Het is hier nu Carnavalsvakantie en het verloopt hier thuis vrij rustig moet ik zeggen,GELUKKIG!
Ik moest nog twee dagen werken om nu twee dagen vrij te zijn,dat is altijd vervelend in de schoolvakanties.
Mijn vriend zit nu helaas zelf niet goed in zijn vel,het lijkt wel een cyclus wat zich steeds herhaald en hem er iedere keer weer bijna...onderdoor trekt,ja depressief heel erg veel dips die heel diep gaan.
Eigenlijk niet om aan te zien en niet te verdragen om te weten dat het steeds weer zo is en terug komt,je verdringt het meer kan je niet doen,ja steunen maar veel kan je niet.
Hij zelf kan het soms echt niet meer verdragen,een lijdensweg is het dan.
Vandaag gaat het ietsje beter met ups en downs,maar hij gaat weer door en laat zich niet vellen door deze vreselijke plaaggeest,ja zo noem ik het maar,het komt je steeds weer vervelen en doodmoe maken.
Gelukkig dat de medicijnen hem er een klein beetje bovenop houden en hem ook zo weer eruit trekken.
Ja ik had liever iets vrolijkers geschreven in mijn honderdste bericht,maar het is nu even zo.