Up en Down

De laatste dagen gaat hier up en down,het kan vriezen het kan dooien "en dat bij deze temperaturen".
Nee, soms zie ik dat mijn vriend zich af kan leiden van het geen hem onrustig maakt,maar toch steekt het steeds weer de kop op.
Ik heb mijn werk dus dat is ook een goede afleiding,hij is thuis doet zijn ding en
wandelt zijn wandeling(altijd dezelfde) en verzamelt info op internet,heel veel info.
Voor hem is dit nodig om rust te krijgen om duidelijkheid te krijgen,mij geeft dat chaos ik raak daar van in de war min of meer.
Ik leef per dag en soms per uur en soms maar per vijf minuten,ik heb dit schijnbaar toch geleerd in de jaren na mijn Burn Out....
Dat had ik toen niet kunnen denken in die tijd...maar nu zes jaar later ongeveer,kan ik dat wel zeggen,ik kan terug kijken op jaren waarin ik veel dingen heb geleerd.
Ik kan dingen makkelijker loslaten,langs me neer leggen,minder groot zien en ik heb heel veel weer bijgeleerd over het gedrag van mijn Aspergers..
Maar ik weet dat de valkuil er is en ik genoeg moet rusten en ontspannen dat heb ik van de week ook uit proberen te leggen aan mijn wederhelft.
Dat als ik dat doe ik niet zo snel inzak en veel meer aankan.
Nu hij na al die jaren minder ver is als ik nu ben is,maar voor hem wel heel ver,en hij heel veel in heeft moeten leveren(lichamelijk)Is hij gelukkig psychisch erg sterk,steeds weer zijn schouders eronder,doorademen en weer doorgaan.
Ik neem mijn petje af voor hem want voor mij is het al moeilijk maar ik weet voor hem nog veel en veel moeilijker.
Gelukkig komen na de dips ook weer momenten waar we samen grapjes kunnen maken,en ergens heen kunnen gaan of even samen kunnen ontspannen.
Maar het blijft kwetsbaar en teer bij hem.

Gecrashed na weer te moeten wachten op een afspraak ziekenhuis....

Gisteren kregen we een laat in de middag een telefoontje dat wij een afspraak in het ziekenhuis waren vergeten en dat deze nu pas in September plaats zou vinden.Terwijl de afspraak(onderzoek)vandaag,vanmiddag plaats zou vinden.
Mijn vriend nam op en gaf de telefoon meteen aan mij door in paniek,al vele afspraken zijn uitgesteld door hun en nu weer,dit was de druppel die de emmer deed overlopen.
Terwijl wij hem hier goed genoteerd hadden en hun dus niet wisten waar het fout was gegaan,
mijn vriend die flipte echt!...ik uitgelegd dat hij echt niet kan wachten en autisme heeft en depressief is etc....ja dan kon het 28 Juli op zijn vroegst,hier kon ik of ik hoog of laag sprong genoegen meenemen.
Hij moet een onderzoek en daar maakt hij zich al erg veel zorgen om(om de uitslag) en wachten kan hij niet meer dat is op we zijn nu 3 maanden verder en het gaat maar door en hij weet nog niets.
ONDUIDELIJKHEID dat is ONZEKERHEID en dat geeft angst en depressie tot gevolg.
Ik kon niet veel betekenen voor hem gisteren dan een luisterend oor bieden en hem wat drinken geven en een knuffel.....het moet weer zakken...dat duurt...
Hij gaat nu weer wachten en dat duurt lang te lang als je echt aan het wachten bent.
Nu staat hij Stil is lamgeslagen.....zoals hij dit zelf zegt en doet geen goed aan zijn depressie.
Hopelijk doet rust een klein beetje wonderen ,maar de koek was al op en dan is het moeilijk.
En verder ben je maar gewoon een nummer in het ziekenhuis net als iedereen.
Dus hij is nu even gecrashed....

Onverwacht dat kan echt niet...

Vandaag zou ons zoontje zijn vriendinnetje die altijd bij de buurman komt, niet komen spelen.
Hij heeft zo al veel moeite met de controle te houden als zij hier rondloopt.
Ineens komt de buurman met de mededeling dat ze vandaag wel komt,nou ik dacht;hij moet spontaan overgeven,dit komt te onverwachts hij heeft er niet meer op gerekend en wilde echt tijd voor zichzelf hebben.(heeft dit ook nodig)
Dus hij begint ons uit te leggen,met veel moeite,dat hij dit niet wil en kan vandaag.
Wij hebben hier begrip voor,maar ik probeer toch nog even om haar te laten komen maar dan niet voor hem,maar voor mij,hij zag dit dus echt niet zitten...
Hij moet toch met haar in zee,ruzie's zien te winnen,met haar praten,moeilijk allemaal.
Ik zei tegen hem blaas het maar af en zeg maar dat je echt niet wil...dit deed hij meteen,via een sms.Hij melde zich ziek...
Reactie van de buurman; is helemaal niet erg zij heeft ook geen zin nu met de warmte...
Weer een probleempje uit de wereld en hij kan heerlijk rustig aan zijn weekend beginnen wat hij ook heel hard nodig heeft na een intensieve schoolweek.
Poeh!...