Asperger "Maxi" helemaal in staat van paraatheid

De andere kant was de aanvalshouding die mijn vriend innam tijdens het wachten/aanmelden van onze zoon voor de inenting....we hadden niet alles goed ontvangen(de formulieren van GGD)dus hij was al
op en top klaar ervoor....we hadden ongeveer een tien minuten/kwartier in een lange rij gestaan van ouders(veelal moeders)met kinderen tot we aan de tafel kwamen om uit te leggen dat we geen formulier hadden gehad net als andere mensen wel bij zich hadden.(wat wij zagen)
Ik legde het netjes uit aan die mevrouw achter de tafel en waarop ze antwoordde dat we even in een andere rij ons aan moesten melden.
Waarop mijn vriend meteen op een scherpe manier zei "ja maar dan gaan we niet weer in de rij staan"(en dan zijn blik en houding erbij gezien....aiai)
Vooraf had hij al aan mij gemeld dat hij niet zonder inentingen weg zou gaan,ik had al tegen hem gezegd doe eens gewoon rustig en maak niet zo'n drama meteen.
Dan kun je merken dat hij op "scherp" staat;ik vergelijk het net met een wild beest wat al in en aanvalshouding staat om zijn kind(jong dier) te verdedigen.
Alleen dit kun je niet doen is niet gepast,dan merk je dat hij niets genuanceerd ertussen heeft, dit kent hij niet...zit er bij onze asperger niet op...
dus het is erop of eronder voor hem,hij gaat ervoor of hij doet niks.
Maar goed dat ik er dan bij ben merk ik dan kan ik dat in ieder geval afremmen,ik denk dat het voor hem eigenlijk achteraf gezien het spannenste was.

Geen kik tijdens "prik" van onze Asperger mini

Vandaag heeft onze asperger "mini" zijn laatste inentingen gehad de 9 jarige prikken,
BMR DTP*(*=bof,mazelen rode hond en difterie,tetanus en polio) hij heeft zich kranig gedragen ondanks dat we twee keer in een rij moesten
wachten,omdat er iets niet klopte met de formulieren die we niet hadden gekregen...
Hij vond het meevallen en ik had ook niet gezegd dat hij niets zou voelen maar hem steeds in zijn arm geknepen om te laten voelen hoe het ongeveer zou voelen.
Blijkbaar had ik harder geknepen dan de prik voelde dus viel het mee.
En trots was hij toen hij zag dat een jongen uit zijn klas een paar rijen verder keihard moest huilen....hij niet!

zumba en ontspannen

Tegenwoordig doe ik voor mezelf op Maandagmiddag Zumba en dat is echt ontspannend,
ik ben blij dat ik ermee ben begonnen en niet meteen ben afgehaakt omdat het nieuw
was.
Je kunt even helemaal weg van alles en heerlijk op gezellige afrikaanse/latijns amerikaanse
muziek soms ook wel wat Hip Hop...bewegen.
Hier heb ik echt geen spijt van en dit in combinatie met de spinning lessen raak ik
een heel stuk spanning kwijt.
Het loopt hier redelijk nu....met mijn vriend niet zo, maar dat is toch moeilijk om dat goed
te krijgen.
Ons zoontje loopt ook vaak tegen zijn beperkingen aan en wij proberen hem dan zo goed mogelijk hierin te begeleiden.
En dat lukt aardig,door eigen ervaringen kun je veel voorkomen en beter doen zodat dingen niet zo
fout gaan lopen als bij mijn vriend vroeger is gegaan.
Ik wilde eigenlijk een keer over mezelf schrijven maar kom toch weer op de Aspergers uit zoals je ziet.
Morgen lekker vrij en Woensdag dus ik kan gewoon heerlijk doorgaan met weekend houden...
rust en ontspannen..

het EI

Er is hier sinds vorige week veel duidelijkheid gebracht met het voorbeeld van een EI.
Het gaat dan over de relatie van mijn vriend met zijn vader.
Als je het bekijkt vanuit een ei dan zit zijn vader onderin het ei en mijn vriend bovenin,
zijn vader laat zich beschermen,neemt geen verantwoording bijna nergens in,laat zich
bevaderen in dit geval door mijn vriend.
Mijn vriend zit (denkbeeldig) boven in het EI en moet zelf de verantwoording al nemen vanaf zijn achtste jaar(toen zijn moeder ziek werd).
Zijn vader heeft nooit bovenin het EI gezeten,als vader hoor je bovenin het EI te zitten als je kind nog kleiner is en zo in de loop der jaren(naar volwassenheid) ga je steeds meer gelijk zitten in het EI.
Als kind hoor je lekker onderin het EI te kunnen zitten en je veilig te voelen en als vader hoor je je verantwoording te nemen en veiligheid te bieden,.....en als je dat niet kan als vader..
door verdriet van verlies van je vrouw....door je autisme wat je niet weet ....
Ja dan wordt het moeilijk,
Dit is gebeurt bij mijn vriend,die heeft vanaf zijn kindertijd niet meer onderin het EI kunnen
zitten maar is bovenin moeten gaan zitten om te overleven.
Zijn vader is zich van geen kwaad bewust...die snapt er helemaal niks van ..
Nu met onze thuisbegeleidster valt er veel op zijn plaats...en nu zou de rol weer omgedraaid zijn
zijn vader is nu ouder,ziek...gaat hulp vragen min of meer(door zijn autisme vraagt hij dit niet gewoon...maar laat dingen doorschemeren..)
Dus mijn vriend moet eigenlijk nog steeds maar bovenin het EI doorgaan met zorgen voor hem
terwijl hij nooit in het EI onderin heeft mogen zijn.
En zijn vader blijft lekker onderin het EI hangen als er niks verandert was of zou zijn.
Door de jaren heen is hij wel wat naar boven geduwd in zijn EI we hebben immers zelf nu een kind
en moet hij schuiven onderin dat EI van mijn vriend.
Mijn vriend moet er kunnen zijn voor onze zoon dat is normaal hij bovenin en onze zoon onderin.
Is dat even moeilijk.....je moet je vader uit dat EI schuiven terwijl die altijd onderin heeft mogen zitten...
Mijn vriend kan niet veel meer geven als jezelf nooit steun hebt gehad,dus zal hij nu voor zichzelf moeten kiezen en zijn broers en zus zullen zijn vader moeten steunen want die zijn
nooit bovenin het EI gaan zitten.
En zijn niet uitgeput geraakt door de jaren heen...maar zullen dit niet gaan doen want hun vader is ook niet voor hen bovenin het EI gaan zitten alleen hun waren degene die dit niet van hem
accepteerde en dus meer afstand van hem namen...
Dat is wel duidelijk nu.

Wat zo'n Ei toch veel duidelijkheid kan scheppen in relaties tot elkaar,normaal gesproken horen
partners gelijk te zitten in een Ei maar vaak zie je dat dat niet zo is.