zondag 2 december 2012

Schoolresultaten zijn prima

Deze week rapport gehad van Asperger junior,rapport is erg goed,met complimenten van zijn leraar over hoe goed hij sociaal meedoet o.a. tijdens de schoolbezoeken aan de middelbare school. Ik had niet verwacht dat het sociaal gezien zo goed gaat,had nog wel wat klachten verwacht of dingen die iets minder gaan te horen te krijgen. Voorlopig heeft hij een advies Havo/Vwo ook de uitslag van het Nio gaf dit aan dus als het zo blijft dan kan hij naar een school die hij zelf ook wenst. Blij en trots zijn we hiermee,het is ook dankzij onze steun dat hij dit waar kan maken. Ook heeft hij nog een rugzakje tot 2014 zodat hij dit nog mee kan nemen naar de middelbare school. Bij één school hebben wij een heel goed gevoel,ook wat betreft de begeleiding en omgang met elkaar. Een andere school die we bezocht hebben,daar hebben we een beetje raar antwoord gekregen op mijn vraag : "hoe gaan de leraren om met kinderen met een "beperking",hoeveel weten ze ervan,waarop wij als antwoord kregen van de zorgcoördinator: de ene leraar gaat er goed mee om en de andere heeft er geen boodschap aan en doet er niet aan,en wordt er niet voor ontslagen; werd tevens erbij gezegd,waarop ik zei; nou dat is lekker kort door de bocht"en als hij extra begeleiding wilde moest hij maar naar een speciale school gaan. Maar er werd wel een rugzakje aanvaard een plan van aanpak gemaakt,en een orhtopedagoog hadden ze op school,maar als een leraar niet meewerkt pech gehad voor ons. Geen goed gevoel heb ik bij deze school dus nu,wel jammer de school op zich vond ik wel prettig aanvoelen,klein en gezellig. En dan hebben we hem ook aangemeld op een school met leerweg ondersteuning voor als er op het einde toch uitkomt dat hij niet naar het regulier onderwijs kan gaan. Wel spannend allemaal,maar voor mijzelf ben ik eruit als het zo blijft kan hij naar de school die hij zelf ook prettig vind,het gros van zijn klas gaat naar het VMBO T dus daar komt hij niet bij in de klas dan. Een nieuwe start dan...dan is hij wel 12 jaar weer iets groter en weer iets verder,we blijven hem begeleiden tot hij er zelf klaar voor is..dat blijft. Maar daar hoort ook loslaten bij..laten groeien...bijleren...Senior asperger heeft hier zelf moeite mee,wil hem blijven beschermen en behoeden...ook hij zal hierin moeten groeien en blokken aan de kant gaan zetten. Zo weer even een update ... Met mij gaat het best goed,stabiliteit op het werk en blijf mijn sporten volgen,
neem mijn rust en we kunnen nu apart slapen dankzij de kamer die nu af is en dat is ook een fijn gevoel als senior snurkt dat ik kan vluchten...of hij daar kan slapen weer een stapje verder ...zo voelt het.

zondag 11 november 2012

Hoe het er nu voor staat..

Eindelijk weer eens de tijd genomen om te schrijven,ben tegenwoordig veel bezig op mijn tablet met ontspannende spelletjes of andere leuke zaken. Even geen fut om te schrijven over autisme,genoeg aanwezig al elke dag in huis...soms erg vermoeiend voor allemaal. met zoonlief gaat het goed hij groeit enorm letterlijk en figuurlijk,leert elke dag bij en je merkt echt dat hij aan het puberen is. Maar wordt ook redelijker wat redelijk kan zijn voor een Asperger die door blijft gaan tot de onderste steen boven is gekomen. Ook door de begeleiding vanuit het GGZ leert hij veel,onbewust pikken we allen hier dingen van op en zijn ermee bezig,en komen we vooruit met kleine stapjes wel maar goed dan kom je er ook. Met Senior gaat het minder veel rugpijn op het moment erger als anders,nadat we twee kamers hebben geIsolleerd voor het geluid van de buren tegen te gaan heeft zijn rug het begeven. Het kleine kamertje is geweldig fijn geworden alle drukke rommel is naar de zolder en is nu een heerlijk ZEN kamertje geworden met een hoog bed met daaronder een bureau zodat we daar ook administratie bij kunnen houden en boven kunnen rusten of slapen. Door de vele medicatie die Senior gebruikt is hij vaak aan het snurken en dat houdt mij uit de slaap vandaar een extra slaap/rustplek gemaakt nu. Het was heel veel werk maar het resultaat mag er zijn,led verlichting in rustgevende kleuren(16 kleuren) tv en leeslampje bij het bed echt fijn nu. De rust doet ook goed op zoonlief zijn kamer heel veel lego zit nu gewoon opgeborgen en niks staat er nog wat teveel is,ook zelf merkt hij nu dat dat veel prettiger is als voorheen,hij gaat nu graag na school even op zijn kamer om te ontspannen en van de rust te genieten,zo kan hij de prikkels van school beter verwerken. De schoolresutaten blijven goed,ook groeit zijn zelfvertrouwen merken wij,maar er moet nog veel geleerd worden maar hij is nu 11 jaar dus heeft nog de tijd om te groeien. Senior heeft steeds meer last van het autisme,kan sociale contacten moeilijker handelen is vaak overprikkeld,heeft angst en pijn. Dit is voor hem erg moeilijk omdat hij van alles wel wil doen maar niet kan,toch zet hij steeds weer zijn schouders eronder en probeert het toch weer opnieuw. Vandaag heeft hij toch weer een blokje omgewandeld ondanks de pijn in zijn rug doet hij het.Respect hiervoor ook voor mezelf is het niet fijn om steeds te zien hoe hij last heeft van prikkels en veel pijn. Zelf heb ik mijn werk en sport en af en toe ga ik weg met iemand iets leuks doen,gelukkig ben ik ook graag thuis en vermaak me dan wel. zo weer even een update tot zover...de therapie loopt gewoon door bij senior en de osteopaat daar zijn we bij junior mee gestopt en senior heeft een langere pauze omdat het te vermoeiend was voor hem op het moment.. tot het volgende blogje

zondag 8 juli 2012

Vakantie 2012 ..

Onze vakantie is goed begonnen een heerlijk weekje aan zee met goed weer hebben we gehad,alles is goed verlopen de reis,het chaletje was mooi en schoon kortom alles was er fijn. Dit jaar niet naar Oostenrijk de reis is te lang en door slijtage in rug van asperger senior is dit niet echt haalbaar meer,in de bergen lopen is zwaar alles loopt omhoog(of omlaag) en het was nu wel fijn dat we maar zo'n 150 km hoefde te rijden. Heerlijk was het daar,de rust en s'avonds was het er stil dat zijn we hier niet meer gewend,je hoort altijd wel iemand lawaai maken of muziek draaien. Ook was er een heerlijk zwembad bij,waar het ook niet te druk was dus ook fijn voor ons. Asperger junior heeft ook genoten op het strand is in zee geweest,met wat kleine moeilijkheden voor hem zoals; hoe krijg ik het zand van mijn voeten,hoe loop ik over een strand met schelpjes die zeer doen aan zijn voeten,hoe diep is het water en wanneer kan ik niet meer staan. Hij vraagt veel duidelijkheid hierin dit soort dingen en niets is vanzelfsprekend of kan hij echt aanvoelen,alles draait op informatie die hij moet verkrijgen van ons of door te lezen in een folder of op internet. Ja ook internet hadden we daar dus dat was wel fijn voor senior en junior om de controle te behouden. De bedden waren er ook goed,sanitair was schoon zodat junior ook nergens vies van was. Het enige waar hij last van had dat wij de natte was op een droogrekje in de schuur ophingen en hij bang was dat wij dit zouden vergeten mee te nemen naar huis. Hij ging dit steeds controleren en wat droog was in de waszak doen,op het einde van de week heeft hij alles mogen controleren zodat hij zeker wist dat alles mee naar huis was. We zaten midden in een duingebied op een hoger gelegen plaats. De een na laatste dag zijn we met de auto naar Katwijk aan zee geweest en hebben daar nog geshopt junior vindt dit echt niet fijn, vindt dit hectisch en te druk ,ook hebben we daar nog een paar uurtjes op het strand doorgebracht maar het was toen erg warm. Senior heeft volgens mij wel kunnen genieten ondanks hij er heel heel erg tegen op zag om te gaan,hij heeft door de rust minder rustgevendemedicatie hoeven te gebruiken. Ik had graag nog langer gebleven omdat je toch alles mee moet nemen of je nu een week gaat of langer...en het was er gewoon heel fijn. Het park was niet erg groot dus voor herhaling vatbaar wat mij betrefd,ook junior wilde graag weer terug volgend jaar en heeft het meerdere malen gevraagd aan ons of wij dat ook deden. Verder vraagt hij nergens om niet om ijs,frietjes,snoep als je het hem geeft vindt hij het best maar het triggert niet om erom te vragen. Nu gaan we nog een keer een dagje weg van de week,de boel is weer een beetje aan kant dus we kunnen weer verder vakantie vieren.....allen nog een fijne vakantie voor wie dit nog heeft of te goed heeft! Geniet ervan.

dinsdag 8 mei 2012

Schoolkamp

Gisteren is Asperger junior vertrokken op schoolkamp,nog nooit 25 km gefietsd en zeker niet zonder ons gefietsd. Spannend dat zeker voor allemaal,voor opa voor Asperger Senior voor mij en voor hemzelf niet te vergeten. Hij is meegegaan dat vond ik al heel wat,vandaag komt hij terug ik ben benieuwd,gemengde gevoelens. Van de ene kant is het heel belangrijk zich los te maken volwassen te worden,van de andere kant mist hij weet ik gereedschapjes als hij daar is. Hij zal tegen zijn eigen autisme aanlopen en hier mee moeten hendelen en omgaan,ik zie het als de vuurdoop omdat hij en ver moet fietsen in een groep in het verkeer,daar moet eten,slapen,spelen,sociaal meedoen,etc. Gisteren mocht hij bellen vanuit de lokatie waar ze verblijven,er was iemand van de leiding bij hem dat merkte ik aan zijn manier van praten en geremdheid.... Alles was goed ...zei hij,ik vroeg of de fietstocht niet tegen was gevallen en of het niet ver was geweesd dat wel zei hij... Weinig woorden maar blij hem even gehoord te hebben zijn wij samen hier de avond rustig doorgekomen,stil is het in huis. We kunnen wel even tot rust komen dat is wel fijn,maar ik denk als het straks zo ver is dat hij weer aan komt fietsen bij school dat we beide blij zijn dat hij er weer is.. loslaten ...ja het moet en is voor hem zelf ook heel belangrijk om volwassen te worden en zelfstandig te mogen worden...je mag hem hierin niet beperken en zullen wij ook echt niet doen...het verstand gaat voor het gevoel want dat is toch even iets anders... als ouders. Ook merk in aan Asperger Senior dat hij het moeilijk vindt ook al zegt hij er niet veel van ze hebben toch een ondering lijntje wat versterkt is door het aanwezige autisme en hun beide hoge gevoeligheid. Bij mij is het echt de moederband die spreekt ...

zaterdag 24 maart 2012

11 jaar en pubergedrag


Ja 11 jaar is hij vorige week geworden onze Asperger junior,en dat weten we het gedrag is de laatste maanden erg puberaal.
Niks is goed en alles is een discussie waard voor hem,ook dit is Asperger eigen dus dat is dubbelop.
Tot overmaat van ramp moet ik er ook nog wel eens om lachen om dat gedrag en dat is dan natuurlijk olie op het vuur doen....is niet echt handig,maar ja als je soms hoort waar het over gaat dan kun je dit niet voorkomen.
Asperger senior vindt dit erg moeilijk dit gedrag en kan hier ook niet echt goed mee overweg,moet hij wel reageren of niet,meestal wel want als iemand iets zegt moet je er iets mee zo werkt dat bij hem,en is het heel moeilijk om niet te reageren.
Wordt vervolgd...

Op zich op school gaat het redelijk tot goed mag ik wel zeggen,rapport was uitstekend de best van de klas...Trots hoor!maar de keerzijde is er ook hij wordt vaak toch nog overschat en ik merk dat hij toch regelmatig overvraagd wordt.
Ik trek wel aan de bel dat wel,maar je merkt dat het toch moeilijk blijft voor een
leerkracht om hem te blijven volgen en alert te blijven.
Hij komt normaal over je ziet niet echt aan hem als je niet weet waar je op moet letten wat er schort...thuis gekomen barst dan de bom en zitten wij met de gebakken peren om het even zo te zeggen,
dan is hij emotioneel,heeft opvliegers wordt angstig.Ik onderneem wel meteen actie'
dan en ga even mee naar school zodat hij het kan ventileren en dat vindt hij wel fijn merk ik.
De leerkracht ook zo bijv. gisteren ook,ze zei "dat is voor mij een signaal om weer even beter op te letten."

Stukje over senior,ups en downs blijven aanwezig hij is erg gevoelig voor de standen van de planeten en de maan.
Hooggevoeligheid is erg aanwezig,dit merk je ook bij zijn bezoeken aan de osteopaat hij reageert hier zeer heftig op,voor de osteopaat weer erg interessant om iemand in de praktijk te krijgen die zo is.
Verder EMDR loopt ook door dit is vaak erg heftig voor hem en maakt veel emoties los
voor hem heel zwaar.
Dan nog de gewone gesprekjes bij zijn psycholoog die lopen door op een laag pitje,ik merk dat hij dit wel prettig vindt met haar.
De thuisbegeleiding staat op dit moment op een erg laag pitje,dit ook omdat junior ook met de cognitieve therapie bezig is die hem niet erg veel helpt merken wij.

Dan nog een stukje over mijzelf,ik heb veel ontspanning kunnen nemen in de nieuwe serre,er is daar een heerlijk klimaat voor mij,lekker warm,zonnig,rustig,gezellig,een fijne relaxbank staat erin,een barretje dus een succes is het dat zeker.
Ook onze poes vindt het er heerlijk en heeft ook flink genoten de laatste maanden al.
Zoonlief die vertoeft er ook vele uren,en omdat het een tuinkamer idee is ventileert het ook en heb je toch het idee van buiten ook erg goed voor hem om zo toch wat buitenlucht (meer zuurstofrijke lucht) binnen te krijgen.

Twee keer per week staat er een wandeling op het programma,verplicht ja en dat voor een puber...om bewust even naar buiten te moeten gaa.

Mijn werk loopt op rolletjes,binnenkort krijg ik mijn vast contract dus dat is wel fijn,ook weer een kleine zekerheid voor ons,ik heb leuke routes in de wijkzorg en het werk is erg dankbaar en zinvol dus daar krijg je ook veel uit terug.

Ook is er een korte vakantie gepland ondanks de rugklachten van mijn vriend hebben we het zo aangepast dat we niet teveel hoeven te tillen.

De zomervakantie wordt dit jaar niet in Oostenrijk doorgebracht,teveel medicatie heeft Senior,teveel rugklachten om in de bergen te kunnen wandelen en de reis is dan te lang.
Dus we blijven in eigen land dit jaar,misschien gaan we fietsen met de vakantie en nemen we de fietsen mee naar zee ofzo,maar dat moet nog gepland worden en besproken.

Zo dit weer even als update...alles dus een beetje zijn gangetje

volgende keer wil ik terugkomen op de oogarts voor junior en senior,en de kinderarts
voor junior.

zaterdag 11 februari 2012

Robotgekte


Van de week is er hier een robot in huis gesignaleerd,onze zoon heeft een robot al voor zijn verjaardag gekregen,die hij met de computer ook aan kan sturen,dus dat is het helemaal voor hem.
Dus alles wordt hier op het moment beheerst door de robot,geen tijd om te drinken eten om naar de toilet te gaan etc.
Dus de aansturing is weer extra nodig nu op het moment want hij verdrinkt anders in de robot ...
Dan kun je zien dat er geen rem aanwezig is en dat hij nog echt moet leren om zich deze op te leggen,moeilijk is dat wel voor hem dat merken we.
Daarom moeten wij nu extra er mee bezig en hem aansturen tot stoppen,pauze te nemen,te drinken etc.
In de toekomst zal hij dit zelf ook moeten leren en dus nu moet hij er al iets mee doen wij leggen hem het uit waarom het zo belangrijk is om rust te nemen en hopelijk doet hij er iets mee.
Het is een erg leuk project dat moeten wij hier toegeven en ook echt iets voor het type jongen wat hij is,op de school waar wij al zijn gaan kijken op de open dag(middelbare school) waren deze robots ook aanwezig en wordt er veel mee gedaan.
Hij is pas volgende maand jarig maar de een verassing is toch geen succes dus bij deze is hij al klaar voor zijn verjaardag.Wordt vervolgd.

dinsdag 31 januari 2012

Van alles en nog wat.....


Eindelijk weer eens een berichtje,steeds van plan maar er niet van gekomen.
Er is veel beweging hier,Sr is bezig met EMDR en gaat nu voor de tweede keer naar de osteopaat,daarbij nog de thuisbegeleidng en de daarbij nog de gesprekken met zijn begeleidster van het GGZ en dan nog de ondersteuning van mij.
Dan Jr die is gestart met de cognitieve therapie ivm zijn vele angsten die blijven bestaan en daarbij ook de thuisbegeleiding die hem ook ook een beetje begeleid.
Dus veel beweging en dus ook druk,daarbij de gewone dagelijkse beslommeringen nog.
SR is van de week door zijn rug gegaan en dit is echt teveel voor hem bij zijn gewone rugpijnen die hij dagelijks al heeft.
Hopelijk is dit snel over zodat hij wel weer een beetje kan staan en lopen want niks kunnen is voor hem niet bevorderlijk.
De osteopaat was wel verrassend maar jammer maar helaas met dit erbij is het even niet zo'n hele positieve ervaring gebleven terwijl het dit wel was.
Ikzelf heb ook de nodige stijfheid in mijn rug die ik probeer weer soepel te krijgen we worden schijnbaar ouder ....
Op mijn werk gaat het zijn gangetje dit jaar krijg ik een vast contract ondanks mijn
beperkingen in werktijden willen ze me heel graag houden en zijn dik tevreden over me.
De serre is inmiddels ook al aangekleed en we hebben er zelfs al kunnen zitten meerdere malen als de zon erop had gestaan.
Het is lekker ook om even een luchtje te scheppen of een sigaretje te roken maar
dit is maar flauwe kul want we roken niet.
Nu komt er nog een barretje in maar dat ligt nu even stil na de klachten van mijn maatje,komt goed zullen we maar denken ...
Dit even tot nu toe..het begin is er weer..
"WELKOM "