Vorig jaar een zwaar pakket gekozen Natuur- techniek,wat met het snelle tempo en de korte uitleg en veel zelf te moeten vragen,een zware hap is voor Asperger junior.
Nu bijles gevonden voor Wiskunde en Natuurkunde voor onze zoon.
Bijna 16, hij krijgt steeds meer interesse in auto's en zíjn rijbewijs,mag gaan lessen over een half jaar.
Met alle moeilijkheden die daarbij komen aan goedkeuringen etc en alle vragen die dit bij hem oproept.
We zien het wel,school valt zwaar momenteel dat is zeker, merk na vier jaar dat de "zin" of fut iets minder is.
Hopelijk met de bijles thuis dat hij wat omhoog gaat in bepaalde exacte vakken,zijn talen zijn daarentegen erg goed,passende
bij Asperger goed in taal en dat klopt bij junior.
Terwijl Senior beter is in techniek en minder in talen dus die vlieger gaat echt niet altijd op zo zie je maar.
Gisteren samen een computer gebouwd,zijn oude was kapot
moederbord was stuk.
Nu met drieën alles ingebouwd en het werkt perfect dus Jr kan weer een hele tijdvooruit.
Scouting vindt hij ook nog steeds leuk,soms vindt hij het minder als ze iets gaan doen wat hem écht niet interesseert dan wil hij nog weleens af laten weten.
Ook is hij pas mee op wintersport geweest met de scouting vondhij erg leuk.
Sr heeft veel rugpijn wat geen goed doet aan zijn stemmingen,
helaas is hier niets aan te doen,artrose versleten werk.
Maar probeert toch positief te blijven en dat is zíjn sterke kant,altijd toch de schouders eronder.
Vakantie is nog niet gepland,weten niet wanneer onze zoon op kamp gaat met de scouting,en of hij met ons nog wel of niet mee zal gaan.En senior laat de poezen niet graag achter maar voor mij geen reden om niet te gaan,kunnen oppas regelen dus dan is het goed.
Zoonlief vindt er niet zo veel meer aan met ons gaat liever met leefttijdsgenoten wat logisch is.
Zelf ben ik veel creatief bezig met van alles wat,en wij wandelen elke dag een uur samen.
Zumba heb ik thuis weer opgepakt helaas was de tijd bij de sportschool verzet en kon ik hier niet meer aan meedoen.
Ook heeft onze zoon sinds kort een coach op school,veel te laat maar je moet overal achtereen en stééds wéér uitleggen wat onze zoon nodig heeft op school en dat is erg frustrerend.
Hij zit er nu voor het vierde jaar en ieder jaar kun je weer je uitleggen,vermoeiend.
Zoonlief heeft moeite met vragen stellen,ook met mailen naar de leraar,dat vindt hij ook erg moeilijk,wat men niet begrijpt merk ik.
Een mail sturen wekt bij hem 10 tallen vragen op is niet vanzelfsprekend voor hem,voor een ander wel.
Zo blijf je tegen dingen aanlopen,ik leg me erbij neer maar blijf wel voor hem knokken dat moet.
Blijkbaar ben ik daarvoor uitgekozen:-) veel geduld en doorzettingsvermogen is daarbij nodig.
Verder zie ik het voorjaar lonken,dat voelt goed zo ook bij de poezen,beide vanmorgen in de serre heerlijk warm was het,
ik neem maar een voorbeeld aan hen.:-)
