Jaren later..eindelijk weer een bericht

 Jaren is het alweer geleden dat ik iets gepost heb,er is ondertussen erg veel gebeurd hier.Waar ik nog wel per keer kort op terug ga komen.Onze zoon is inmiddels bijna 20 en heeft al meer als een jaar een vriendin,wat ik niet snel had verwacht maar wat wij wel erg leuk vinden voor hem.Wij wonen inmiddels alweer zeven jaar hier in ons andere huis,ook al is de afgelopen tijd erg hectisch geweest en nu nog steeds is dit zo maar wij gaan nooit bij de pakken neer  zitten,dat zit er bij ons niet op.Zowel niet bij mijn man (Asperger) en bij mij niet,echte doorzetters zijn wij en in alle zware tijden slepen wij ons er toch iedere keer weer SAMEN doorheen.Dat is onze sterke kant dat we elkaar altijd opvangen en steunen en dat gaat bij ons erg ver, Asperger sr steunt mij altijd en is erg inlevend en empathisch wat het tegendeel bewijst in ons geval dat dit bij Autistische mensen zou ontbreken.Als ik van iemand altijd op aan kan is dat wel mijn Asperger man hij is trouw lief en zorgzaam en invoelend steunt me,je zou eerdere zeggen te gevoelig.Zelf denkt hij daarom ook dat hij maar voor een klein deel autisme heeft en de rest een andere oorzaak heeft die door zijn verleden komt.Maargoed dat terzijde ook ik steun hem waar ik kan en wij vormen zo een heel hecht team,ook onze zoon sluit hier goed op aan.Die is ook eerlijk,rechtvaardig en trouw,ook naar zijn vriendin toe is hij erg lief en invoelend,geduldig en zorgzaam dat is wat ik hier ervaar met de Aspergers hier thuis.Zijn vriendin zou dit zeker beamen,maar ze is zelf ook begripvol naar hem toe en rekent hem niet snel af op sommige ongepaste uitspraken die hij soms maakt maar niet meent of zo bedoeld.Verder zijn beide Asperger mannen ook erg grappig,wat mijn negatieve gevoelens vaak laat verdwijnen en de problemen die zich wel voordoen verzachten en mijn zo de dingen beter te kunnen laten hendelen.Ik weet niet of het verschil met Asperger zo verschilt met bijvoorbeeld een klassiek autist maar ik denk dat dit wel zo is.Ondanks  de strubbelingen met vooral onze zoon zijn autisme gaat het hier redelijk,UPS en downs dat blijft.Maar ik zou momenteel zeggen dat het met onze zoon goed gaat,twee jaar terug was dit zeker niet het geval.Ook is inmiddels mijn man zijn vader overleden.Voor nu laat ik het er even bij,hoop zo over een paar weken nog wat te posten per onderwerp ik ga erover nadenken wat ik kan schrijven om zo onze zoon zijn privéleven er wat buiten te laten zeker nu hij een eigen weg uit aan het gaan is.