gisteren zijn we samen naar onze hulpverlener geweest voor een gesprekje,
mijn vriend was daar inmiddels besproken door de hulpverlener en de psychiater over,hoe verder met de medicatie.
Het is een moeilijk geval daar komt het op neer,er lopen teveel diagnoses door elkaar heen
dus het is complex,daarbij komt nog een groot deel van zijn karakter wat heel hardnekkig is
daar is niet doorheen te komen.(er zitten dingen in gesleten)
Dus moeilijk om hier medicijnen voor te geven,er is nu een tweede gesprek met de psychiater
gepland om nogmaals te kijken voor in ieder geval een vervangend middel dat mss beter aanslaat of enigszins verandering geeft.
Maar hoop is er niet echt voor hem/ons men had het over een medicijn waar hij toen helemaal van de kaart van is geraakt,en wij hebben aangegeven dit echt niet meer opnieuw te willen
proberen (beide niet) de angst is te groot hiervoor.
En onze hulpverlener gaf later ook aan dit dan niet te doen omdat het ons bang maakt en dit niet goed is om dit dan te doen.
Het middel schijnt wel goed te werken(?) bij sommige mensen maar we gaan niet teveel gekke stappen ondernemen,ook om het hier rustig te houden in huis.
Ons zoontje is nu weer een beetje getemperd maar heeft vier dagen moeilijk gedrag vertoond,
echt niet leuk meer.
Ook op school was hij moeilijk te krijgen hij schiet dan in een verkeerde modus of zo,en is op school ook apart gezet aan een tafeltje.
Dit duurde tot gisteren toe al vier dagen zat hij alleen dit is voor hem een hele grote te lange straf en heb dit gisteren ook met zijn lerares besproken en die zou hem vandaag even apart nemen en met hem praten.
Het is voor hem moeilijk om sociaal mee te kunnen doen en dan bedoel ik; dat hij niet kan liegen,niet iets stiekem kan doen(dit kunnen andere kinderen wel) hij kan niemand verraden dit ze wel bij hem meteen doen als hij maar één voet verkeerd zet(sommige kinderen doen dit meteen gelukkig niet allemaal)
Hij heeft moeite om uit te leggen als iets niet zo was en dat hij het niet heeft gedaan of dat het anders ging.
Moeite als hij uit zijn eigen groepje wordt gehaald(wat gebeurd is)om bij de nieuwe groep zijn plek weer te vinden(hij gaat dan plagend,klierderig aftasten).
Dus wordt hij dan maar alleen gezet met als gevolg dat hij thuis niet handelbaar is en zich gaat verzetten tegen ons gezag en zeker van mijn vriend die hier weer zelf moeite mee heeft door zijn
autisme.(weet hier niet goed mee om te gaan)en dan is het kringetje rond.
Maar vanmorgen was hij gelukkig weer wat handelbaarder en merk ik dat het handballen van gisteravond hem goed doet,het ontspant hem,ontlaad hem,en maakt hem lekker moe zodat hij goed slaapt.
Ondertussen wordt je er wel doodmoe van maar dat is niet anders,ik weet dat er van die periodes zijn en kan hem gelukkig nog breken.
Merk wel dat hij steeds sterker wordt en groter natuurlijk hij komt nu tot voorbij mijn middel
124 cm en 24 kilo is hij nu,dus je hebt er wel een flinke hap aan moet je hem naar binnen halen
of naar boven op zijn kamer zetten.
Verder gaan we lekker Vrijdag een weekendje weg en het komt allemaal weer goed, dat weet ik dus dat schilt en ik ben gelukkig positief van aard en geef niet snel op.
zo heb ik me voorgenomen me niet gek te laten maken door niemand en niks niet al valt het niet altijd mee!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten