Moeilijke start

Vorige week Maandag is alles weer begonnen de school van ons zoontje mijn werk en thuis de dagelijkse beslommeringen.

Vorige week Zondagavond was ik al erg verdrietig niet voor mezelf omdat de vakantie voorbij was en dat ik weer moest gaan werken, maar voor ons zoontje ik kreeg maar niet uit mijn hoofd dat hij zijn vriendje van vorig jaar niet meer zou zien(want die is naar een speciale school overgegaan i.v.m zijn pdd-nos kon hij het tempo niet bijhouden)

En dan een ander jongetje uit zijn klas waar hij weleens mee omging ook verhuist was en hij dus eigenlijk niemand meer over had.

Ik zag de bui al hangen alleen op het schoolplein etc...

Vorige week Maandag ben ik gaan werken het viel erg tegen ik moest weer helemaal wennen aan het vroeg op staan en mijn gedachten weer bij de mensen houden en medicatie etc,

Toen ik thuis kwam was mijn zoontje ook uit school gehaald door mijn vriend en was hij al een beetje gepest in zijn groepje waar hij bij aan tafel zat,er was door één jongetje gezegd dat hij stom was en de rest zat mee te knikken van het groepje,en ze negeerde zijn aanwezigheid.
Precies waar ik bang voor was dus ik had er al goed de pest in en was erg verdrietig hierom,
Dinsdag na school tussen de middag hadden we een gesprekje met ons zoontje en het bleek dat hij op het schoolplein ook alleen speelde nu zijn vriendje er niet meer is en hij vertelde dat heel de klas volgens hem,hem allemaal stom vonden?
In de bus naar het zwemmen had hij ook alleen gezeten met zijn tas langs zich,en met de terugweg had hij na een afwijzing toch nog langs iemand mogen zitten en beschouwde hij dit als een gunst,ook nog(ikzelf had er al niet meer langs willen zitten ,eerst wel toen mocht het weer niet nou dat had ik niet gepikt maarja >?)
Hij noemde als voordeel maar ik kon wel lekker bij de raam zitten en ziet hetzelf dus anders als ik,we zijn tussen de middag naar zijn juf gegaan en heb verteld dat hij geplaagd werd en heb ook verteld dat hij alleen zat in de bus en op het schoolplein alleen speelde,
natuurlijk had ze geen tijd dus hebben we een afspraak gemaakt voor Woensdag na school met de andere juf van Woensdag/Donderdag/Vrijdag (hij heeft er twee zodoende)
En de juf van Maandag en Dinsdag ligt mij ook niet zo dus ik koos voor Woensdag een gesprek met de andere voor mij nieuwe juf.
Woensdag na school zijn we met ons zoontje en mijn vriend in gesprek gegaan met de juf en deze had GELUKKIG! heel veel begrip en inlevingsvermogen.
Er is alles besproken en ook dat hij als hij mee wil spelen op het schoolplein niet moet vragen of hij mee mag doen ,maar moet zeggen IK DOE MEE! dat doen andere kinderen ook die doen gewoon mee die vragen niet.
Dit is dus voor hem niet vanzelfsprekend hij voelt het zelf niet aan maar kan het wel leren hoe het moet dus.
Ook moet hij tegen de juf zeggen als hij het raam dicht wil hebben of de luifel omlaag e.d. dingen dit heeft de juf ook echt tegen hem gezegd dat hij dit zelf moet doen,dat zei dit niet allemaal kan raden.
En als kinderen plagen moet hij naar de juf gaan dit was ook meteen afgesproken wat hij normaal niet snel zal gaan doen.

Donderdag na een dag werken bespreken we het resultaat met hem

-hij is naar de juf gegaan om te vragen of de luifel omlaag mocht
-hij heeft verteld tegen de juf toen een jongetje uit zijn groepje iets lelijks van hem op had geschreven en die is toen betrapt,gelukkig!
-de juf heeft gezien dat een ander jongetje iets afpakte wat hij liet vallen,en die kreeg ook goed op zijn kop hiervoor.

Dus de pesters zijn aangepakt!(meestal is het er maar een maar de rest gaat meedoen zei de juf ook)

-Buiten op het schoolplein heeft hij gezegd ik doe mee,ook al kwam dit niet helemaal goed over
mss te zacht gepraat maar hij heeft het gedaan.

Dus ik ben trots op hem en mijn vriend ook,hij snapt het allemaal gelukkig goed en pikt het ook op!

Gereedschap voor in zijn koffertje(zo noemen wij het) voor nu en ook voor later,maar ik weet al doet er zich iets voor dat je terug kunt vallen in je oude gewoontens.Dit merk ik bij mijn vriend ook.

Deze week een week later nu
- Hij heeft afgesproken met een jongetje uit de klas die is hier geweest (niet zelf gevraagd)
- Hij heeft niet meer alleen in de bus gezeten naar het zwemmen,door mijn advies op te volgen van door te zeggen ;kom bij mij ! als je iemand voorbij ziet komen lopen in de rij die je leuk vindt en dit heeft gewerkt dus!Zo doen andere kinderen hetook maar dat is voor hun vanzelfsprekend voor hem dus niet hij moet het echt gaan doen!
-Hij is weer naar de scouting geweest en heeft daar met andere kinderen gespeeld
-hij heeft zelf aan de juf gevraagd of hij naar het toilet mocht tussen de les door(terwijl hij dit vorige week niet durfde te vragen omdat dit "niet mocht"?
-Hij is gisteren naar veel mokken en er onderuit proberen te komen naar de handbal geweest
en achteraf vond hij het wel leuk!

Hij heeft op school nog gesprekjes gehad om te kijken hoe het is gegaan en dit ervaart hij als prettig zegt hij.

Ik ben blij dat er tot nu toe begrip is voor zijn situatie,ik merk dat hij met een duwtje wel mee kan doen,hij speelt nu wel met andere kinderen mee en heeft nu niet meer het idee dat hij stom is(dat andere kinderen dit vinden)
Het jongetje wat hier kwam spelen zei dat hij het leuk vond met hem af te spreken dus dat heeft hij dan ook meegekregen.

De pestkoppen zijn aangepakt en gestopt die doen nu ook gewoon tegen hem die hebben gemerkt dat hij wel voor zichzelf opkomt dus dat is klaar.
Die kinderen hebben er wel een neus voor dat ze merken dat hij anders doet/is als andere kinderen want die gaan wel meteen naar de juf en hij eerst niet.

Wel zullen we steeds de boel in de gaten moeten houden en stimuleren dat hij het ook blijft doen en het "gewoon" gaat worden voor hem.
Wij zijn blij dat we het weten want dan kun je al een heleboel narigheid voorkomen en hem een goede begeleiding geven en veel handvaten meegeven waar hij iets meekan en wat het voor hem in ieder geval een klein stukje makkelijker maakt.

Omdat mijn vriend dit nooit heeft gehad vroeger wil hij hem natuurlijk ook extra goed begeleiden hierbij en ik ook natuurlijk.
En gelukkig durft hij ook alles tegen ons te vertellen dus daar was zijn juf ook erg blij om
veel kinderen schamen zich als zoiets zich voordoet.

Nou de week zit er weer op GELUKKIG! bijna morgen weer weekend en kunnen we even bijtanken na zo'n hectische start.

Gezellig samen op ezeltocht

Gisteren middag zijn we gezellig samen met een ezel gaan wandelen in een rustige omgeving,we hadden dit de hele week al willen gaan doen maar omdat het weer het niet toeliet zijn we pas gisterenmiddag gegaan.

We hadden een andere ezel uitgezocht maar omdat deze alleen met meerdere ezels tegelijk liep kon die niet mee en kregen we deze pas zwangere ezel mee,ons zoontje mocht haar eerst borstelen om zo even kennis te maken met de ezel en wij hebben haar begroet en geaaid zodat ze ook aan ons even kon wennen,daarna werd ze met een dekentje bedekt en ging er een soort ezelzadel op zodat ons zoontje af en toe even op de ezel kon gaan zitten tijdens de wandeling,we hadden van te voren al goed afgesproken dat hij er niet te lang op mocht en dat wist hij ook en vond hij prima.Hij vond het al leuk dat we er mee gingen wandelen dus dat was wel goed,we vertrokken vanuit een huis met minicamping(boerencamping) die voor ons ook echt wel leuk zou zijn,lekker rustig niet te groot,bosrijke omgeving,toch een speeltuintje en trampoline..

Meer hoeven wij niet we houden niet van die megacampings met groot zwembad en drukte in en uit en terrasjes bingoavonden en zo nog meer van die dingen.

Zo hebben we ruim drie uur lekker op ons gemak rondgewandeld met een route erbij,en tussendoor lekker koffie gedronken en gegeten.

De ezel mocht niet uit de hand worden gevoerd maar je mocht wel wat eten op de grond gooien en dat hebben we dan ook gedaan toen wij aan het eten waren.

Heel de middag was het droog en lekker weer dus we hadden geboft en de ezel ook,tegen zes uur zijn we terug gegaan en we werden hartelijk ontvangen door de gastvrouw die ook weer blij was haar ezel terug te zien,de hoefjes werden schoongemaakt en ons zoontje mocht haar terug in de wei brengen bij de andere 10 ezels.

Ze ging meteen met haar neus in het zand wroeten en daarna lekker in het zand liggen rollen van blijschap om weer terug te zijn,niet dat ze niet graag meegaan want ze staan wel te trappelen aan het hek om mee te mogen.

Echt wel een leuke ervaring en het geduld is ook flink op de proef gesteld,zeker dat van mijn vriend die wil liever snel lopen en het gehad hebben maar dat ging dus niet door.

De ezel wil overal grazen dus die moet je steeds aansporen om door te lopen en het tempo van een ezel is nou niet bepaald hoog.

Leuk was het zeker en ook wel spannend, zeker voor mijn vriend die zich zeer verantwoordelijk voelt voor die ezel onderweg en erg bang is dat er iets gebeurt.

Ons zoontje zei na afloop; dit zal ik nooit vergeten"en hij wil daar ook nog heel graag een keer terug naar die camping en dat moest ik ook echt beloven aan hem om dat een keer te doen.

Spelobservatie "vierde keer" naar Ggz Jeugd en Zorg

Gisteren is on ons zoontje voor de spelobservatie naar het Ggz geweest,hij was van te voren
best wel ongeremd in zijn gedrag en ik merkte dat hij er best wel zenuwachtig voor was.
Hij wist natuurlijk niet hoe het daar eruit zag en bij wie hij kwam dus allemaal nieuw,wel had ik hem uitgelegd hoe zij eruit zag(degene bij wie hij kwam,psycholoog) en ik had verteld wat de bedoeling was en waarom ze dit gingen doen.
Om tien voor drie kwamen we daaraan,om drie uur was de afspraak en wij gingen nog even zitten in de wachtkamer,terwijl wij een boekje lazen ging hij op een bord van reken/taal duplo
sommen maken,eerst ging hij heel het bord leegmaken en de letters en cijfers sorteren in de juiste daarvoor bestemde bakje die onder aan die borden hangen(er zijn twee borden)
daarna ging hij 100+100=200 zelf erop maken en toen kwam de psycholoog eraan,die vroeg aan
hem of wij nog mee moesten lopen naar het spellokaal of dat hij meteen alleen mee wilde,hij koos voor het eerste dus wij zijn even meegelopen en daarna toen hij het lokaal in was en rondgekeken had zijn wij weggegaan.
Hij keek echt even rond daar om te kijken wat er allemaal te doen was een uur duurde het en wij zijn ondertussen even wat winkels in de beurt gaan kijken,want om daar te wachten zagen wij ook niet zo zitten.
Ik merkte aan mijn vriend dat hij het niet helemaal prettig vond dat hij daar was en waarom hij het niet prettig vond kon hij niet omschrijven dus daar ben ik maar over opgehouden,maar echt
goed voelde het voor hem niet.
Tien minuten voor tijd zijn we weer naar binnengegaan , ondertussen dat hij daar was hebben wij een mooie temperatuuraanwijzer gekocht voor buiten,mooi rond van grijs gemaakte terracotta met een grote wijzer die de temperatuur aangeeft,met nog wat zonnebloemen erop en getallen in het rond net als een klok alleen staat dan bovenaan de 0 graden.
Eigenlijk had ik voor ons zoontje ook iets willen kopen omdat ik het voor hem ook best moeilijk vond om zich daar zo eigenlijk "bloot"te moeten geven tegenover een vreemde,maarja dat heb ik niet gedaan omdat hij al genoeg krijgt en het nergens op slaat en hij s'morgens eigenlijk best vervelend was geweest en geen cadeautje verdiend had dus ik heb voet bij stuk gehouden en had er ook geen spijt van en mijn vriend was het daar ook mee eens dus fijn op één lijn.
Om vier uur kwam hij met haar de trap af en wij naar hun toe,ja zij werk echt goed op tijd en dat is erg prettig,even nog kortgesloten met haar voor een nieuwe afspraak want zij ging nu twee weken met vakantie en daarna gaan we verder.
Ze had er wel veel uit kunnen halen zei ze toen ik het vroeg en mijn vriend benadrukte nog even dat hij thuis echt erg brutaal kan zijn,en zei bevestigde dit voor hem door te zeggen;dat geloof ik ook wel"
Want daar is hij erg verlegen en doet wat ze vragen of willen van hem.
In de auto begonnen natuurlijk de vragen van ons,van hoe was het?Wat werd er gevragen?
Wat moest je doen? etc.
Hij vond het eigenlijk best leuk vertelde hij en had eerst iets met blokken moeten bouwen,hij had een kerkje gebouwd met een weggetje erlangs en op dat weggetje waren twee auto's tegen elkaar gebotst.(eigen fantasie moest hij gebruiken)
Daarna gingen ze samen winkeltje spelen en werd hij zogenaamd opgebeld en was hij van de
"Plus"supermarkt had hij gezegd met het opnemen.
Daarna was zij naar de winkel gekomen(net alsof) en kocht ze bij hem spullen voor vijf euro
en gaf hem twintig euro met betalen en hij zei dat hij netjes een briefje van vijf euro en een briefje van tien euro terug had gegeven.Dus hij werkt het netjes en goed af.
Daarna kwam zei met een huilend ziek kind(pop)en was hij de dokter,hij had de bloeddruk opgenomen vertelde hij en een spuitje gegeven en hij had gezegd dat ze op de bank moest gaan liggen,maar hij had de pop niet getroost omdat hij die pop ook vies vond zei hij,hij houdt helemaal niet van poppen en zeker niet poppen met haren dus die gaat hij zoiezo niet aanraken.
Toen heeft hij zelf mogen kiezen en heeft hij met een playmobiel kasteel gespeeld alleen en even met haar,en toen was het uurtje om.
Maar aan zijn praten merkte ik wel dat hij goed mee had gedaan,en ik had hem gevragen of hij haar ook aan had gekeken en toen zei hij; ja dat ging toch niet ik was aan het spelen en ik heb dat niet veel gedaan.
Pas zei hij ook ;dat hij mensen wel aankeek omdat het moet(het is beleefd) maar liever niet.
Ook zei hij ;" je gaat toch niet naar de muur kijken als je praat want die zegt niks terug",dus hij snapt het wel heel goed maar vindt het niet prettig om iemand aan te kijken dat zegt hij daarmee heel duidelijk.
Thuis merkte ik dat hij er wel moe van was en hij had genoeg van alle vragen dus zijn we er maar over gestopt.
Ik ben benieuwd wat eruit dit verslagje van de observatie gaat komen,volgende week de vragenlijst op school in laten vullen en dan is er als het goed is en duidelijk genoeg is over een week of 6 een diagnose.

Derde gesprek GGZ Jeugd en Zorg

Donderdag zijn we voor een derde gesprek naar het ggz geweest voor een vervolggesprek
m.b.t. de diagnose van ons zoontje.
We hebben de rest van de vragenlijst nog doorgenomen en besproken en aangevuld,de psycholoog zei ;dat er drie grote lijnen van autisme duidelijk in naar voren kwamen maar om niet op de zaak vooruit te lopen,zij moet het eerst nog in een team bespreken en wordt door meerdere mensen bekeken en beoordeeld.
Volgende week Dinsdag gaat ons zoontje er zelf naar toe voor een spelobservatie,hij gaat dan met diegene waar wij ook zijn geweest in een grote ruimte ;een soort speelkamer en er wordt dan gekeken hoe hij reageert,hoe hij een spel speelt,of hij haar aankijkt tussendoor,of hij iniatief neemt,hoe hij praat en op wat voor manier hij praat etc.
Graag zou ik het zelf kunnen zien maar dat gaat helaas niet,maar dat had ik geloof ik al geschreven in een eerder bericht.
Veel dingen vallen voor mijn vriend nu ook op zijn plaats en hij herkent veel van hem in ons zoontje,we merken dat uit de gesprekken naar voren komt dat ons zoontje ook dwangmatig is
dat hij perse iets wil of af moet maken,dat hij sociaal niet handig is en moeilijk af kan stemmen
bijv. hij zegt dingen tegen mijn ouders die hij niet zou mogen zeggen,maar hij staat op gelijke hoogte in zijn beleving hij voelt dit niet goed aan (wat wel en niet mag).
Hij kan dit wel leren omdat hij het goed kan begrijpen en beredeneren dus daar zal nog aan gewerkt moeten worden in de toekomst.
En zo merken we ook dat hij al heel veel dingen zelf opvangt die hij goed kan beredeneren en
dit zelf al verbetert maar dat kost hem wel extra energie.
Ook kwam er uit naar voren dat hij goed is in taal en dit past dan weer bij het syndroom van Asperger,maar dit is nog niet helemaal duidelijk.
Er gaat nu na de vakantie nog een vragenlijst naar school naar zijn lerares van vorig jaar en die wordt ook nog in het onderzoek meegenomen.
Dus ik ben benieuwd wat er voor hun uit gaat komen,voor ons is het al een duidelijke zaak
het ligt er zo dik bovenop en wij denken dan zelf ook zeker dat hij ook Asperger heeft,maar laat de "geleerde"hun oordeel maar geven want zo hoort het voor een op papier vastgelegde diagnose te hebben.

Thuis nog aan het nagenieten

Zo bijna een week weer thuis en we zijn nog aan het nagenieten
van onze fijne vakantie,deze foto is vanaf de Zugspitz genomen
waar je een prachtig uitzicht hebt over de alpen.
We zijn naar een weekje weer een beetje gewend,de mannen hebben er meer moeite mee dit natuurlijk ook extra door
mijn vriend "zijn" Asperger, dit maakt het voor hem moeilijker weer om te schakelen ook ons zoontje valt uit zijn ritme en heeft dan s'morgens een hele lange tijd nodig om op gang te komen.
Maar we hebben het fijn gehad en mijn vriend heeft min of meer ook kunnen genieten op zijn manier.
Ons zoontje heeft het heel fijn gehad en wil volgend jaar al weer terug naar Oostenrijk.
En ikzelf ook je komt lekker tot jezelf en het is een heerlijk omgeving ik had nog echt wel langer willen blijven,maar wat gepland is is gepland dus dat gaat niet ineens dus doen we dat maar niet,
volgende keer langer plannen dan staat het vast.