Moeilijke start

Vorige week Maandag is alles weer begonnen de school van ons zoontje mijn werk en thuis de dagelijkse beslommeringen.

Vorige week Zondagavond was ik al erg verdrietig niet voor mezelf omdat de vakantie voorbij was en dat ik weer moest gaan werken, maar voor ons zoontje ik kreeg maar niet uit mijn hoofd dat hij zijn vriendje van vorig jaar niet meer zou zien(want die is naar een speciale school overgegaan i.v.m zijn pdd-nos kon hij het tempo niet bijhouden)

En dan een ander jongetje uit zijn klas waar hij weleens mee omging ook verhuist was en hij dus eigenlijk niemand meer over had.

Ik zag de bui al hangen alleen op het schoolplein etc...

Vorige week Maandag ben ik gaan werken het viel erg tegen ik moest weer helemaal wennen aan het vroeg op staan en mijn gedachten weer bij de mensen houden en medicatie etc,

Toen ik thuis kwam was mijn zoontje ook uit school gehaald door mijn vriend en was hij al een beetje gepest in zijn groepje waar hij bij aan tafel zat,er was door één jongetje gezegd dat hij stom was en de rest zat mee te knikken van het groepje,en ze negeerde zijn aanwezigheid.
Precies waar ik bang voor was dus ik had er al goed de pest in en was erg verdrietig hierom,
Dinsdag na school tussen de middag hadden we een gesprekje met ons zoontje en het bleek dat hij op het schoolplein ook alleen speelde nu zijn vriendje er niet meer is en hij vertelde dat heel de klas volgens hem,hem allemaal stom vonden?
In de bus naar het zwemmen had hij ook alleen gezeten met zijn tas langs zich,en met de terugweg had hij na een afwijzing toch nog langs iemand mogen zitten en beschouwde hij dit als een gunst,ook nog(ikzelf had er al niet meer langs willen zitten ,eerst wel toen mocht het weer niet nou dat had ik niet gepikt maarja >?)
Hij noemde als voordeel maar ik kon wel lekker bij de raam zitten en ziet hetzelf dus anders als ik,we zijn tussen de middag naar zijn juf gegaan en heb verteld dat hij geplaagd werd en heb ook verteld dat hij alleen zat in de bus en op het schoolplein alleen speelde,
natuurlijk had ze geen tijd dus hebben we een afspraak gemaakt voor Woensdag na school met de andere juf van Woensdag/Donderdag/Vrijdag (hij heeft er twee zodoende)
En de juf van Maandag en Dinsdag ligt mij ook niet zo dus ik koos voor Woensdag een gesprek met de andere voor mij nieuwe juf.
Woensdag na school zijn we met ons zoontje en mijn vriend in gesprek gegaan met de juf en deze had GELUKKIG! heel veel begrip en inlevingsvermogen.
Er is alles besproken en ook dat hij als hij mee wil spelen op het schoolplein niet moet vragen of hij mee mag doen ,maar moet zeggen IK DOE MEE! dat doen andere kinderen ook die doen gewoon mee die vragen niet.
Dit is dus voor hem niet vanzelfsprekend hij voelt het zelf niet aan maar kan het wel leren hoe het moet dus.
Ook moet hij tegen de juf zeggen als hij het raam dicht wil hebben of de luifel omlaag e.d. dingen dit heeft de juf ook echt tegen hem gezegd dat hij dit zelf moet doen,dat zei dit niet allemaal kan raden.
En als kinderen plagen moet hij naar de juf gaan dit was ook meteen afgesproken wat hij normaal niet snel zal gaan doen.

Donderdag na een dag werken bespreken we het resultaat met hem

-hij is naar de juf gegaan om te vragen of de luifel omlaag mocht
-hij heeft verteld tegen de juf toen een jongetje uit zijn groepje iets lelijks van hem op had geschreven en die is toen betrapt,gelukkig!
-de juf heeft gezien dat een ander jongetje iets afpakte wat hij liet vallen,en die kreeg ook goed op zijn kop hiervoor.

Dus de pesters zijn aangepakt!(meestal is het er maar een maar de rest gaat meedoen zei de juf ook)

-Buiten op het schoolplein heeft hij gezegd ik doe mee,ook al kwam dit niet helemaal goed over
mss te zacht gepraat maar hij heeft het gedaan.

Dus ik ben trots op hem en mijn vriend ook,hij snapt het allemaal gelukkig goed en pikt het ook op!

Gereedschap voor in zijn koffertje(zo noemen wij het) voor nu en ook voor later,maar ik weet al doet er zich iets voor dat je terug kunt vallen in je oude gewoontens.Dit merk ik bij mijn vriend ook.

Deze week een week later nu
- Hij heeft afgesproken met een jongetje uit de klas die is hier geweest (niet zelf gevraagd)
- Hij heeft niet meer alleen in de bus gezeten naar het zwemmen,door mijn advies op te volgen van door te zeggen ;kom bij mij ! als je iemand voorbij ziet komen lopen in de rij die je leuk vindt en dit heeft gewerkt dus!Zo doen andere kinderen hetook maar dat is voor hun vanzelfsprekend voor hem dus niet hij moet het echt gaan doen!
-Hij is weer naar de scouting geweest en heeft daar met andere kinderen gespeeld
-hij heeft zelf aan de juf gevraagd of hij naar het toilet mocht tussen de les door(terwijl hij dit vorige week niet durfde te vragen omdat dit "niet mocht"?
-Hij is gisteren naar veel mokken en er onderuit proberen te komen naar de handbal geweest
en achteraf vond hij het wel leuk!

Hij heeft op school nog gesprekjes gehad om te kijken hoe het is gegaan en dit ervaart hij als prettig zegt hij.

Ik ben blij dat er tot nu toe begrip is voor zijn situatie,ik merk dat hij met een duwtje wel mee kan doen,hij speelt nu wel met andere kinderen mee en heeft nu niet meer het idee dat hij stom is(dat andere kinderen dit vinden)
Het jongetje wat hier kwam spelen zei dat hij het leuk vond met hem af te spreken dus dat heeft hij dan ook meegekregen.

De pestkoppen zijn aangepakt en gestopt die doen nu ook gewoon tegen hem die hebben gemerkt dat hij wel voor zichzelf opkomt dus dat is klaar.
Die kinderen hebben er wel een neus voor dat ze merken dat hij anders doet/is als andere kinderen want die gaan wel meteen naar de juf en hij eerst niet.

Wel zullen we steeds de boel in de gaten moeten houden en stimuleren dat hij het ook blijft doen en het "gewoon" gaat worden voor hem.
Wij zijn blij dat we het weten want dan kun je al een heleboel narigheid voorkomen en hem een goede begeleiding geven en veel handvaten meegeven waar hij iets meekan en wat het voor hem in ieder geval een klein stukje makkelijker maakt.

Omdat mijn vriend dit nooit heeft gehad vroeger wil hij hem natuurlijk ook extra goed begeleiden hierbij en ik ook natuurlijk.
En gelukkig durft hij ook alles tegen ons te vertellen dus daar was zijn juf ook erg blij om
veel kinderen schamen zich als zoiets zich voordoet.

Nou de week zit er weer op GELUKKIG! bijna morgen weer weekend en kunnen we even bijtanken na zo'n hectische start.