Zwemmen met autisme

Gisteren zijn we gaan zwemmen dit was al aan het begin van de week afgesproken dus het
moest er maar van komen,want wat je zegt moet je ook doen.
Wij hebben van te voren afgesproken ,we gaan om half één zwemmen tot half drie, een eindtijd voor mijn vriend die dit nodig heeft om te weten waar hij aan toe is (Duidelijkheid.)
Daar aangekomen hebben we snel ons omgekleed en zijn we gaan zwemmen,ik merk aan mijn vriend dat het veel te druk vindt,terwijl ik het net niet zo druk vond voor een vakantie.
Dat is al een verschil,ik zoek een plek waar we gaan zitten,ik ga als eerste in het water je merkt bij alles dat hij heel erg moet wennen.
En je ziet dat al die prikkels van praten mensen,roepende en spelende kinderen,spetteren van het water,daar nog wat muziek doorheen, voor hem niet weg te filteren zijn.
Ons zoontje vindt het wel fijn die komt er elke week met schoolzwemmen en al vanaf zijn vier jaar met zwemles dus voor hem is het bekend terrein.
Eerst wat baantjes gezwommen waarbij ons zoontje al een spier verrekte in zijn been en dus daar weer over aan de gang bleef.
Later zijn we naar de duikplanken gegaan(hoog en laag) en daar zijn de mannen gaan springen en duiken.
Later hebben we nog op een mat die in het water dreef met ons zoontje gespeeld,en toen nog even in het warme bubbelbad.
Ons zoontje bleef nu echt bij mijn vriend je merkte dat hij het fijn vond dat hij er ook bij was en mee deed.
Dit hebben we later ook nog besproken dat hij dit erg fijn vond en dat mijn vriend het goed gedaan had terwijl dit voor hem een hele grote opgave is en hem heel veel energie gekost heeft die hij eigenlijk niet heeft.Ben ik toch wel trots op beide dat ze het toch zo goed proberen te doen voor mij.