Afspraak jeugdpsychiater

Vorige week hebben we een heel gesprek gehad bij de psycholoog van ons zoontje,het is niet
af te remmen de dwang en (obsessief/compulsief gedrag) obsessies die hij in zijn hoofd krijgt.
Hij is op school al met dingen bezig die hij thuis zal gaan doen,kan moeilijk stoppen met activiteiten waar hij ook helemaal in op gaat,echt te.
Ons is gevraagd dit zoveel mogelijk af te remmen d.m.v. time timer,schema,planbord e.d.,maar dan nog is het niet te doen.
Alledrie worden wij hier niet vrolijk van voor ons zoontje is het ook erg moeilijk en is hij zoals hij ook aangeeft vaak druk in zijn hoofd.
En dan kun je wel zeggen als alle omgevingsfactoren goed zijn dan gaat het beter maar dat is bijna nooit,het is altijd druk dingen veranderen,op school gebeurt van alles,het is niet meer rustig in deze maatschappij.
En ondertussen probeert hij zo goed mogelijk zijn best te doen en nog lukt het hem niet,wij zijn moe
hiervan en zijn daarom ook gaan praten,hoe verder??
Zeker omdat mijn vriend zelf erg goed weet hoe het is om dit te hebben(dwang,angst,etc.)vindt ook hij dat er een steuntje in de rug moet komen voor hem,nu is hij nog vrolijk maar blijft dit zo...
als je steeds weer"iets" niet goed doet,of verkeerd,het is voor hem heel moeilijk om gewoon te moeten doen.
Je ziet ook vaak dat hij overvraagd wordt maar dit dan weer opvangt met zijn intelligentie maar ondertussen moet hij wel 150% geven en hoelang hou je dit vol.
Ik ben blij dat er naar gekeken wordt hijzelf trouwens ook,vindt dit ook niet fijn hoe het nu is
geeft hij aan,en zegt ook dat het voor hem erg moeilijk is alles goed te moeten doen zoals gevraagd wordt van hem.
Vanmiddag komt mijn vriend zijn begeleidster(ook voor mij hoor!) en ons zoontje zijn psycholoog om een aantal dingen kort te sluiten,ook naar school toe e.d.
Op school doen ze ook echt zijn best voor hem,maar ja er is echt nog zo weinig ervaring op de reguliere scholen terwijl ze er al genoeg voorbij hebben zien komen door de jaren heen met een vorm van Autisme of Adhd of iets dergelijks.
Ik zou denken specialiseer je hierin als gewone school zodat deze kinderen meer begrip krijgen
van zowel anderen kinderen maar ook leraren en leraressen en andere ouders.
Het zou gewoon moeten zijn en erbij horen,maar helaas de tijd is nog niet rijp hiervoor blijkbaar,het is niet zichtbaar dus...moeilijk en snel vergeten.
Toch ze doen hun best echt dat moet ik zeggen,ze staan open voor alles en dat is fijn...
en dan zou hij naar een speciale school moeten maar dat is weer een stap te ver,hij kan goed mee op school dus wat dat betreft zou hij gewoon in het regulier onderwijs mee moeten kunnen blijven doorgaan.
Ondertussen wordt je wel moe van alles maar ja,gewoon doorgaan en toch de tijd nemen ook voor jezelf.