100ste Bericht

Het moest er toch maar weer eens van komen om te schrijven,ik zag dat ik al 99 berichten heb geplaatsd inmiddels.
Dus dit wordt mijn honderdste bericht een mooi rond getal vindt ik.
Het is hier nu Carnavalsvakantie en het verloopt hier thuis vrij rustig moet ik zeggen,GELUKKIG!
Ik moest nog twee dagen werken om nu twee dagen vrij te zijn,dat is altijd vervelend in de schoolvakanties.
Mijn vriend zit nu helaas zelf niet goed in zijn vel,het lijkt wel een cyclus wat zich steeds herhaald en hem er iedere keer weer bijna...onderdoor trekt,ja depressief heel erg veel dips die heel diep gaan.
Eigenlijk niet om aan te zien en niet te verdragen om te weten dat het steeds weer zo is en terug komt,je verdringt het meer kan je niet doen,ja steunen maar veel kan je niet.
Hij zelf kan het soms echt niet meer verdragen,een lijdensweg is het dan.
Vandaag gaat het ietsje beter met ups en downs,maar hij gaat weer door en laat zich niet vellen door deze vreselijke plaaggeest,ja zo noem ik het maar,het komt je steeds weer vervelen en doodmoe maken.
Gelukkig dat de medicijnen hem er een klein beetje bovenop houden en hem ook zo weer eruit trekken.
Ja ik had liever iets vrolijkers geschreven in mijn honderdste bericht,maar het is nu even zo.
Even iets anders....
Zondag met ons zoontje even naar de kindercarnaval geweest,waar hij zich helemaal niet thuisvoelde en alle remmingen zich openbaarde en het autisme er heel dik bovenop komt te liggen op zo'n momenten,
En toch wilde hij er naar toe zelf,na twee uurtjes wilde hij echt naar huis,zijn oren deden zeer van de herrie en hij vond alles kinderachtig wat er voor de kinderen gedaan werd(clown,goochelaar)en we zijn dan ook meteen maar gegaan toen hij het wou.
Hij wilde niks drinken niks eten,niet dansen,niet zingen.
Nouja, hij heeft voor zijn gevoel de sfeer even geproefd en thuis wilde hij met mij nog wel even de polonaise doen en nog wat dansen,zijn gevoel loopt achter,dat zie je dan weer.
Gisteren heeft hij heel de dag naar de optochten op TV gekeken en vond dit heel erg leuk,zo komt hij op zijn manier aan zijn trekken en wil dit zo op die manier toch mee beleven.
Op school had hij het Vrijdag heel leuk gevonden met de carnaval,dat vertelde hij wel en daar is hij dan ook losser en vrijer dan in een vreemde zaal met vreemde mensen.
Vandaag de laatste dag en dat is het carnavalsfeest weer voorbij en hoeft hij er ook niets meer mee,dat is makkelijker,want het is toch moeilijk als je wel iets wil meedoen en niet kan.