Liever geen voetbal maar kwisvragen...

Deze week het rapport van ons zoontje met trots ontvangen,een heel goed rapport waar hij erg in uit blinkt is taal en rekenen,hij scoort op het moment voor rekenen een A+ bij de citotest dit is echt hoog.
En geschiedenis wat hij heel boeiend vindt scoort hij ook hoog in.
Als je dan nagaat dat hij een half jaar geleden nog veel moeite had met rekenen is nu blijkbaar het kwartje gevallen....ik juich niet want ben ook bang dat hij overvraagt gaat worden in dingen die hij wel kan,maar niet met deadlines,ik merk dat als de tijdsdruk erbij komt kijken hij gestrest raakt hierdoor.
Hij rekent nu met een groepje van vijf kinderen uit de klas in een snelle groep,dwz deze hebben geen of bijna geen uitleg nodig en beginnen eerder en maken ook meer opdrachten dan de rest van de klas.
Ik verbaas me nog steeds dat hij daar nu in zit,ik had dit niet verwacht,het maakt me wel blij maar zoals ik al zei het verontrust me ook een beetje,dit is ook met de juf besproken en ze zou daar ook rekening mee houden.
Voetbal is in de pauze echt niet zijn ding,de sociale interactie is erg moeilijk voor hem, hij loopt eromheen te rennen maar doet niet echt mee in het spel,wil ook liever geen bal krijgen dan wel.
Als het gaat om denkwerk wint hij,hij heeft van de week van de hele klas gewonnen met een buitenkwis op het schoolplein door vragen goed te beantwoorden bleef je in het spel,hij had alle vragen goed en won zo van de hele klas,dit voelde denk ik wel goed voor hem,zo merkt hij dat dat zijn sterke kant is.
Ook met toetsen leert hij niet en heeft vaak alles goed of maar één fout,ja of dat zo blijft is de vraag maar we
mogen nu in ieder geval heel trots op hem zijn.

zelfs miscommunicatie door verkeerde emailafdruk

Vandaag is ons zoontje jarig, 9 is hij geworden.
Vanmorgen al voor hem gezongen zoals ieder jaar,slingers heeft hij zelf mee opgehangen zodat hij zeker wist dat ze vandaag zouden hangen,controle houden.
Alle traktaties voor school nog samen afgemaakt dus helemaal klaar ervoor!
Alleen de taart moesten we nog afhalen,ja met foto zoals ieder jaar,vorig jaar hadden we geen foto maar
dieren en dat viel totaal in verkeerde aarde dus....maar weer een foto.
Mijn vriend en ik gingen hem afhalen,maar er werd verteld dat wij de taart de 14e af hadden moeten halen
dus gisteren Zondag???ja zei mijn vriend waren jullie gisteren dan open,antwoord "nee wij waren niet open gisteren","ja hoe konden wij de taart dan ophalen,ja er staat op jullie bestelling 14 Maart dus dat was zo.
De chef kwam erbij want er was volgens  hun geen taart voor ons binnen gekomen.....met twee mensen vonden ze achter een taart met de naam van ons zoontje erop en ik vertelde dat wij een fototaart hadden besteld.
Maar ook nog de bestelling stond op mijn achternaam dus alles klopte maar de bevesting en ordernummer en datum niet.
Dus we kregen hem niet mee,ik zei ik wil hem weleens zien en ze lieten hem zien en ik zei meteen"dat is ons zoontje"heel ongeloofwaardig keek die oudere dame mijn aan.
Ik kookt van binnen en had zoiets van ik krijg die taart mee hoe dan ook... mijn vriend daarintegen die zei
"nou dan laat maar we nemen wel een andere taart"waarop ik zei "nee,ik heb een taart besteld dus ik kan niet met lege handen thuis komen,zonder fototaart en zeker niet bij een aspergerzoon.
Mijn vriend liet vanuit zijn mobiel een foto van hem zien,en er werd een beetje twijfelend naar gekeken of hij dat wel zou zijn van die taart.
Waarop mijn stemming nog hoger op liep en ik zei"Ik zou echt geen taart gaan kopen met een ander kind erop ofzo hoor.....waarop die verkoopster zei"ja dat snap ik ook wel"
Nou het was bijna zover dat ze ons geloofde alleen moest ik nog even mijn telefoonnummer noemen,en omdat ik zo boos werd noemde ik bijna het nummer van mijn ouders op.
Maar uiteindelijk hadden we onze taart mee,achter ons stond een hele rij inmiddels te wachten en het personeel was danig in de war geraakt van ons.
Moe was ik en over de rooie,mijn vriend zegt dan "maak je niet zo druk er was toch taart genoeg."
Thuis gekomen ben ik mijn bestelling na gaan kijken en het klopte gewoon dat ik hem de 15de daar op kon halen.
Wat bleek had mijn vriend de oude bon van vorig jaar afgedruk!Dit was een email miscommunicatie,ja dat kan dus ook nog gebeuren,wel vermoeiend.
 

gedicht voor mijn aspergervriend

het is mijn leven....!

Een nieuwe fase in ingegaan,als ik iets vraag aan ons zoontje dan vindt hij dat hij dat zelf moet weten of hij dat wel of niet doet want "het is zijn leven"zegt hij dan.Dus dat moet hij het ook zelf  uit kunnen maken vindt hij.
Vanmorgen met het aankleden ging het ook zo,ik zei dat hij aan moest gaan kleden en hij had daar nog geen zin en daar kwam het weer "dat moet ik zelf weten of ik dat wel of niet doe het is mijn leven..."
En uiteindelijk gaat hij zich gewoon aankleden dus het gaat er bij hem om dat hij het wel even gezegd heeft wat hij ervan vindt maar uiteindelijk toch inschikt...
Zo laden er de laatste tijd wel meer discussies op die soms echt nergens over gaan,vermoeiend dat wel en er niet op in gaan is het beste dat weet je,maar bij een Asperger werkt dit vaak niet zo...tenminste hier niet..
Hier gaan ze er dan over door tot het duidelijk  is voor ze en dat kan soms lang duren,te lang voor mij.
Ik weet dat het gewoon een fase is en ons zoontje gewoon even wil testen hoe ik daar op reageer,mijn vriend die wil daar nog weleens flink op ingaan(ook door zijn Asperger)  en laat zich dan ook uit de tent lokken,ook omdat hij hem net zo serieus neemt als ieder ander en dat werkt niet zo bij een kind en zeker niet bij een Aspergerkind.

Week over autisme

Vandaag de ansichtkaarten binnen gekregen die ik via een blog waar ik dit op las heb aangevragen.
Via deze site http://www.autismeweek.nl/.

Verder zat er nog een poster bij die je ergens kunt ophangen bijv. in een bibliotheek,wachtkamer huisarts ect.

Eigenlijk zou mijn vriend op tv komen in die week,met een interview met drie volwassen personen naast elkaar gelegd met een vorm van autisme,
Om verschillende redenen heeft hij hier toch van afgezien,wel jammer maar begrijpelijk,je moet je ook een heel stuk blootgeven aan de buitenwereld waaronder ook voor familieleden en andere bekenden,buurtbewoners etc.