Gisterenavond vroeg naar naar bed gegaan,ik was moe dus blij dat ik in mijn bedje lag.Ik ga dan niet meteen slapen maar tv kijken of wat kaartspelletjes spelen op de ds van ons zoontje,mijn vriend ging ook mee naar boven en ging nog tv kijken en ondertussen in wat computerboeken lezen.
Eigenlijk heeft hij altijd de tv op de achtergrond aanstaan ook overdag ons zoontje doet dit ook.
Dit vinden ze prettig en leidt ze af van drukke gedachtens,het geeft rust in hun hoofd,zeggen ze beide.
Om 11 uur ga ik door de weeks altijd slapen omdat ik s'morgens toch weer vroeg op moet en wel mijn slaap echt nodig heb.
Om 11 uur ben ik nog even naar beneden om naar de toilet te gaan,daarna komt mijn vriend ook en ik ga weer terug naar bed en verwacht hem ook weer.
Maar niets is minder waar hij gaat op een andere kamer in een soort "noodbed"liggen en zegt helemaal niets,gaat daar gewoon verder met Tv kijken.
Noodbed=een bed voor als hij nog niet kan slapen,of als hij Oxazepam op heeft of een slaappil ivm met snurken,waar hij dan nog zelf tv kan kijken en niet met een druk hoofd wakker hoeft te liggen.
En zodat ik gewoon kan gaan slapen en wel mijn nodige rust heb gehad.
Normaal zegt hij dit altijd maar deze keer was hij in zichzelf en had dit zelf al besloten en niets ervan gezegd,vergeten....ja dat gebeurt niet expres het overkomt hem gewoon ..
Dus een normale reactie van mij is dan: waarom zeg je niet even dat je daar gaat liggen?
Ik vindt dit echt niet fijn als er zoiets gebeurt "miscommunicaties"en dat gebeurt wel vak er
dan een keer per week met iets.
Maar weet dat hij dit niet expres doet dus laat ik het rusten voor hem is het ook heel vervelend
dat weet ik heel goed.
Toch zal het altijd zo blijven dat weet ik,al weten we er al heel goed mee om te gaan en dingen ook te laten...gaan...voor hem moeilijker dan voor mij.
Omdat hij altijd ergens op door wil gaan,en het goed moet zitten.
Maar soms is het gewoon zo en moet je dingen laten,omdat het gewoon weer eens een miscommunicatie is.
We leren zo iedere dag bij...en als we oud zijn dan kunnen we het misschien perfect...
maar daarin tegen andere relaties gaan ook niet altijd over rozen dat weet iedereen dus.
Perfect dat is er niet....elkaar nemen zo als we zijn...dat geld voor beide partijen.
Het is fijn dat ik dit blog bij houdt zodat hij het kan terug lezen hoe het ook al weer was gegaan en als het nodig is er nog op terug komen.
3 opmerkingen:
Wat jouw vriend deed, heb ik ook gedaan op veel verschillende manieren. Gewoon geen oog hebben voor de ander, geen rekening met hem/haar houden, je eigen gang gaan zonder te beseffen dat je de ander daarmee kwetst.
Het is dan ook best confronterend voor mij om dit nu vanuit jouw perspectief te lezen. Ik heb er dan ook een dag over gedaan om te reageren.
Ik heb het 'opgelost' door dan maar helemaal niet meer met mensen om te gaan en de wetenschap dat ik niets aan dit gedrag kan doen is één van de dingen die me ervan weerhouden weer een sociaal leven te beginnen.
Maar ik lees bij jou niet alleen frustratie en ergernis over zijn gedrag, maar ook begrip, hoop en acceptatie. Dat vind ik erg knap.
Misschien is er voor mij ook zo iemand. Iemand die de pijn kan incalculeren.
O, en bij mij staat ook de hele dag de tv aan. Dat is dus ook een Aspergerding...
@ja Peter echt wel de tv bij allebei liefst de hele dag aan als is het maar op de achtergrond,en wat betrefd dat eerste voorval is gelukkig niet altijd en ik weet dat het idd niet expres is dat schilt veel.
En ik weet dat hij zijn uiterste best doet om het goed te doen,wat soms dus echt niet lukt...maar hij kan ook heel veel dingen wel die hij geleerd heeft dus dat maakt het ook weer goed.
Bedankt voor jou Reactie weer! grt Angeline
Een reactie posten