Constant is het een gevecht mijn gevoel van veiligheid en het weg rationalisteren van mijn
doem gedachten .
Helaas heb ik geen prettige jeugd gehad.
Mijn moeder is ernstig ziek geworden toen ik 8 jaar oud was en is na veel pijn na 3 jaar overleden.
In deze periode heb ik veel trauma's opgelopen waar ik nu nog last van heb (mijn moeder gilde van de pijn en ik voelde me zeer machteloos).
Toen mijn moeder overleed riep ze eerst in paniek dat ze blind werd en daarna overleed ze.
Dit was voor mij zeer schokkend en toen stortte mijn wereld direct in.
Mijn veiligheid viel direct weg.(ik wist dat ze ziek was maar besefte niet dat ze dood ging).
Nergens en door niemand werd ik hiermee geholpen (er was geen aandacht voor).
Direct gingen mijn school prestaties achteruit en maakte helemaal geen contact meer met kinderen.
Ik heb in mijn latere leven ook geen normale opleiding meer kunnen volgen.
Wel als volwassene heb ik nog verschillende studies gevolgd om zo toch op een Mbo niveau uit te komen,wat me heel veel kruim heeft gekost.
Mijn leven is sterk hierdoor beïnvloed versterkt door mijn autisme.
Een kind kan dit zowieso nooit alleen verwerken laat staan een asperger.
Mijn vader heeft ook autisme (ongediagnostiseerd) en had niet eens in de gaten wat er in me omging.
Vanaf die tijd voel ik me constant op mijn hoede en bedreigt en onveilig en angstig.
1 opmerking:
@ vriend: wat moet ik zeggen?
dat lijkt me zo verschrikkelijk.
dat uitgillen zag ik voor me ook de schreeuw dat ze blind werd.
gelukkig mag ze nu rusten, hoe zwaar het ook voor je mogen zijn 'vriend van...'.
echt goed hoe je schrijft
dat had ik niet verwacht!
leuk!
Een reactie posten