Overgevoelig voor geluiden..

Na een tijdje niet geschreven te hebben hier weer een blogje,het laatste jaar draait het hier om geluidsoverlast van de buren,sinds Oktober 2012 hebben we nieuwe buren...ja en dat
is een hele verandering.
Van een rustige buurvrouw nu naar onrustige drukkere buren , een jong stel waarvan de een
al een gehoorbeschadiging heeft.
Met alle gevolgen van dien ,  hard dichtklappende deuren , zodat je s 'avonds rechtop van het schrikken op de bank zit.
Ik vindt dit heel vervelend maar voor mijn Senior Asperger is dit onoverkomelijk , zijn angst
treed meteen in en hij schiet in de stress.
Helaas is het huis ingericht als een grote klankkast,vergelijk het met een gelakte piano,hoogglans gelakte deuren plus trapredens met hoogglanslak,geen vloerbedekking maar overal klapperlaminaat,ofwel een hele grote klankkast....wat door ons plafond doordringt.
Nu zijn we bijna vier maanden bezig geweest met de muur (binnenmuur) te isoleren,de muur is maar eensteens en dat is echt een ramp.
Nu met twee paar stucplaten en de schouw met steenstrips,dit ook voor de demping van het geluid ...hoor je het nog.
Het is wel minder dat wel maar niet zoals we zouden wensen.
De buren hebben we hier op aangesproken en deze hebben strips tussen de deuren gedaan, en ja...ze doen geen schoenen aan op de trap ..dat schilt.
Over de muziek die ze in het begin draaide hebben wij gelukkig ons doel bereikt , die draaien ze niet hard...na vier maal geklaagd te hebben en uitgelegd te hebben dat SR er echt niet tegen kan , daarbij wordt ik er ook niet goed van...immers ieder zijn smaak in muziek , en je moet er maar net zin in hebben.
Daarbij volgen ook nog de dartavonden ook erg leuk...tja pok, pok, pok  geluiden tegen de doordringende muur is ook erg fijn en dat vier uur lang.
Hier ook de buren op aangesproken of ze er iets aan willen doen...wanneer dat weet je niet.
Dus al bij al zijn we alleen maar bezig om ons te isoleren tegen de buren , niet echt leuk om zo te moeten klussen en dat zeker niet met een versleten rug(artrose) en een depressie die
de dag door voortsleept.
De muur is bijna klaar , de stukadoor moet het nog afmaken en dan kan alles weer terug,ja de meubels gaan we anders zetten dus niet meer met het bankstel tegen de muur van de
buren(de gang en trap + geluid van dichtslaande deuren).
Hopelijk zit er over een paar jaar een beter geïsoleerd huis in de pen zodat we hier vanaf zijn dit is erg frustrerend voor allemaal,.
Van de week kom ik terug op Junior Asperger hoe die het doet op de middelbare school..   .

Schoolverlaterskamp

Het schoolverlaterskamp zit er op,en het is super gegaan boven verwachting zelfs.
Moe is zoonlief nu wel, maar dat is niet zo raar naar de korte nachten en lange dagen..
35 km teruggefietst vandaag en nu meteen achter de computer...ja want die heeft hij
gemist ons ook wel maar nu even niet.
De leraar gaf aan dat hij alle momenten heeft meegedaan en hem geen moment heeft
gezien dat hij zich verveelde/niet erbij hoorde of wat dan ook.
Hij heeft zich ontzettend goed vermaakt met zijn vrienden jah het is echt waar!
Hij is er klaar voor,voor de Middelbare school wie had dat verwacht,fijn gerust gevoel geeft
dat aan ouders.
Ook voor ons wij hebben dus ons best echt wel gedaan....het resultaat is er,ook hij mag een hele
grote pluim ontvangen.
Klaar voor een grote fiets...puberen maar en op naar de volwassenheid.

Bang voor psychose

Hier weer erg veel turbulentie...niet echt fijn moet ik zeggen, afgelopen Zondag heeft jr asperger tegen een psychose aangezeten.
Hij was om 20.00 naar bed gegaan en werd om 21.00 wakker door mij
omdat hij met een koptelefoon en een Nintendo in slaap was gevallen plus zijn Tv aan.
Omdat ik dit afdeed en afzette werd hij wakker maar niet gewoon, hij kon niet wakker worden en praattte veel wartaal, was bang angstig en zag dingen die er niet waren.
Dacht dat hij in een bestand van de computer moest om dingen voor elkaar te krijgen, en dat er van alles opgeslagen moest worden.
Ook stoorde het hem ontzettend dat er twee klokken in de huiskamer niet gelijk liepen, en was hij erg onrustig en gestressd.
Zijn hart klopte uit zijn lijf en kon niet ervaren waar hij was, door hem vast te pakken en te aaien werd hij rustiger maar het was hiermee niet weg.
De nacht van Zaterdag op Zondag had hij bijna niet geslapen en hetwas erg druk op school geweest ivm een musical die ze moesten uitvoeren.
Ben even later met hem naar boven gegaan maar hij durfde niet meer te slapen in zijn eigen bed, en was bang om weer op deze manier te waken.
Het was voor ons erg beangstigend en onprettig.
Gisteren heb ik hem proberen uit te leggen waarom rustmomenten moet inlasten hij vindt dit onnodig, is hierin erg star en puberaal !
Dit doet ons veel verdriet dat je niet door deze biels heen kan komen.
Met als gevolg , frustraties...en boosheid , zowel bij ons als bij hem.

Asperger niet meer een aparte diagnose

In mei 2013 wordt DSM-V ingevoerd. Vanaf dat moment verdwijnt het syndroom van Asperger als aparte diagnose en zal samen met klassiek autisme, atypisch autisme, MCDD, PDD-NOS, het syndroom van Rett en desintegratiestoornis van de kinderleeftijd als één categorie worden benoemd: autismespectrumstoornis. Het aspergersyndroom wordt gezien als een milde vorm daarvan. Dit wil niet zeggen dat de term aspergersyndroom niet meer kan worden gebruikt, maar men vindt dat er onvoldoende aanwijzingen zijn om het nog langer als afzonderlijke entiteit binnen het autismespectrum te beschouwen.[1] Bron Wikipedia.

Middelbare school in zicht...

Vandaag ons laatste gesprek gehad op de tweede middelbare school waar we onze zoon gaan aanmelden. Havo/Vwo advies vanuit school en vanuit NIO, de CITO wordt volgende week afgenomen voor drie dagen Dinsdag t/m Donderdag,dan carnaval erachteraan. Daar zal hij dan waarschijnlijk niet aan mee kunnen doen omdat het dan na de CITO wel genoeg is geweest,de prikkels kan hij dan niet meer verwerkt krijgen en wordt hij vaak eerder ziek en dat is niet de bedoeling in de vakantie. Het is fijn dat hij het erg goed doet op school een hele geruststelling voor ons,het rugzakje(LGF) is gelukkig nog geldig tot 2012 zodat hij dit mooi mee kan nemen naar het voortgezet onderwijs. Er is volop begeleiding aanwezig op beide reguliere scholen,het wordt geen speciaal onderwijs voor hem is besloten en hebben wij besloten. We gaan ervoor met zijn allen en ook beide scholen welke het ook wordt zijn bereid hem hierbij te helpen,er komt vanuit het Recchiron (rugzakje) begeleiding en op school is een ook een orthopedagoog aanwezig die meekijkt,mentoruren,behandelplan wordt gemaakt en er is met ons besproken waar de knelpunten liggen,en daar komen we nog op terug. Beide scholen zijn bekend met kinderen met Asperger,de ene school is een HAVO/VWO/en hoger en de andere school heeft ook Vmbo mogelijkheden. Dus als hij terug mocht vallen zou hij op de ene school wel kunnen blijven op de andere niet. Zelf wil hij graag naar de school die bij Havo begint...ook een jongen uit zijn groep gaat hierheen en ze zouden dus samen kunnen gaan. Hij is bijna de beste van de klas op één na die naar VWO gaat,het gros scoort vmbo T en komen zoals het er nu uitziet dus niet bij hem in de klas. Hij neemt het zoals het is en wij merken weinig onrust hierin,hij is zelf erg blij dat hij niet naar een school hoeft die "speciaal" is hij heeft daar wel angst voor. Op zich zijn deze scholen ook erg goed lijkt ons,we zijn wel op een speciale voorlichtingsavond geweest. Verder hier zijn gangetje,veel rugpijn bij SR asperger aanwezig...das minder,twee kamers zijn al voorzien van geluidswerende isolatie de laatste derde kamer is bijna klaar boven,het is vee werk en SR wil graag toch alles zelf doen...met alle gevolgen vandien. De nieuwe buren maken meer geluiden en dat is niet prettig,gooien met deuren en de baas des huizes is erg luid gestemd. Ook de menige echtelijke ruzies gebeuren in de late avonduurtjes dus dat is niet prettig. Maar met een beetje aanpassingen is dit allemaal wat minder aanwezig,ook beneden komt het nog aan de beurt maar dat is nog even niet aan de orde. Ikzelf blijf in beweging en aan het werk wat ook een mooie goede afleiding is van thuis,erg dankbaar werk heb ik gelukkig met de oudjes waar ik veel uit kan putten. Het sporten blijf ik ook doen,als ik te moe ben ga ik niet...wel moeilijk soms want ik wil eigenlijk nooit af laten weten. Als het weer wat beter wordt gaan we meer wandelen dat is ook fijn en goed voor beide,ook wil ik nog graag gaan sporten met zoonlief ...waar hij niet helemaal blij mee is maar wel de noodzaak ziet van een beetje meer bewegen. Zo dit was weer even een update....van bij ons.