Hier weer erg veel turbulentie...niet echt fijn moet ik zeggen, afgelopen Zondag heeft jr asperger tegen een psychose aangezeten.
Hij was om 20.00 naar bed gegaan en werd om 21.00 wakker door mij
omdat hij met een koptelefoon en een Nintendo in slaap was gevallen plus zijn Tv aan.
Omdat ik dit afdeed en afzette werd hij wakker maar niet gewoon, hij kon niet wakker worden en praattte veel wartaal, was bang angstig en zag dingen die er niet waren.
Dacht dat hij in een bestand van de computer moest om dingen voor elkaar te krijgen, en dat er van alles opgeslagen moest worden.
Ook stoorde het hem ontzettend dat er twee klokken in de huiskamer niet gelijk liepen, en was hij erg onrustig en gestressd.
Zijn hart klopte uit zijn lijf en kon niet ervaren waar hij was, door hem vast te pakken en te aaien werd hij rustiger maar het was hiermee niet weg.
De nacht van Zaterdag op Zondag had hij bijna niet geslapen en hetwas erg druk op school geweest ivm een musical die ze moesten uitvoeren.
Ben even later met hem naar boven gegaan maar hij durfde niet meer te slapen in zijn eigen bed, en was bang om weer op deze manier te waken.
Het was voor ons erg beangstigend en onprettig.
Gisteren heb ik hem proberen uit te leggen waarom rustmomenten moet inlasten hij vindt dit onnodig, is hierin erg star en puberaal !
Dit doet ons veel verdriet dat je niet door deze biels heen kan komen.
Met als gevolg , frustraties...en boosheid , zowel bij ons als bij hem.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Psychose? Inderdaad iets om zeer bang van te zijn.
Hoewel, wat is het juiste woord? Psychose, hallucinatie? Op 13-jarige leeftijd heeft onze dochter hier maanden last van gehad. Op het moment dat ze zelfverminking begon (wat wij niet wisten) was het opeens van de hulpverlening, alle hens aan dek, hoewel wij, als ouders al lang meedeelden aan de (gespecialiseerd)school: er is iets mis. Tot ze op kinderpsychiatrie terechtkon mochten wij haar geen moment alleen laten. Dat heeft een maand geduurd. De zoon toonde zich van z'n beste kant om haar te helpen opvangen. Enfin, we zijn 2 jaar verder. Dankzij 2 soorten antipsychotica is dit onder controle. De oorzaak kunnen ze niet zeggen. Autisme, hormonen, combinatie? Ze moet medicatie nemen tot ze minimum 18 is.
De zoon -Asperger of niet- heeft hier nooit last van gehad. Misschien dat zijn hyperrealistische, op alle gevaren voorziene denken (op het controledwangmatige af-maar dat is hij niet)bestaan (aangeboren?) daar voor iets tussen zit?
In elk geval, hij zal wel een goeie start maken op de middelbare school, zoals de onze daar (als primus) is geëindigd. Onderschat Aspergers niet. pf, weer een ander woord, wat dan wel?
Greet
Dankje greet
Een reactie posten