zaterdag 16 april 2016

Gesprek school

Afgelopen Donderdag gesprek op school gehad over Wiskunde van Asperger Jr,hij zal zelf ook meer naar de leraar toe moeten stappen ondanks zijn beperking,wordt dit verwacht van hem.
Dit heeft hij nodig ook de komende leerjaren die nog komen gaan.
We hebben nu afgesproken dat hij volgende week naar het vakspreekuur gaat waar hij dan wel tegenop ziet,maar wel gaat doen.
Over de tekortkoming in het begin van het schooljaar van de leraar wilde de zorgconsulent niets loslaten, en wist hier niets van gaf ze aan?
Hij zal toch of het nu een goede of een slechtere leraar is zelf iniatief moeten nemen,en in ieder geval ervoor zorgen dat hij de stof beheerst
door hier achter te komen,door te vragen, nabespreken, internet kijken etc.
Hij heeft Wiskunde en Natuurkunde nodig in zijn pakket dus zal hij hier in moeten investeren zelf ook.
Overbijles wilde hij niks horen,hij snapt het in de les en als hij de opdracht en maakt ook,maar op de toets is het net wat anders,komt het aan op inzicht zo lijkt het....
Voor de rapport bespreking hebben wij de Wiskundeleraar ook ingepland zodat we ook met hem persoonlijk de zaken op een rijtje kunnen zetten.
Wordt vervolgd...



zondag 10 april 2016

Gesprek op school door onduidelijkheden van leraar

A.S. Donderderdag hebben we een gesprek op school, omdat de punten van natuurkunde en wiskunde al twee keer erg laag zijn uitgevallen.
Zoon Asperger geeft aan dat de leraar geen goede uitleg geeft en als hij
vraagt om uitleg,zegt hij dan moet je je  huiswerk maar goed maken.
Terwijl hij altijd zijn huiswerk goed maakt,nog nooit de durf gehad om dit niet te doen,want iets wat moet dat moet...daar wijkt hij niet van af.
De nabespreking is erg kort en afgeraffeld dus is het voor hen dan weer niet duidelijk.
Daarbij straalt deze leraar ook erg veel  hiĆ«rarchie uit dus de drempel is hoog om naar hem toe te gaan voor de leerlingen.
Een tijd geleden scoorde heel de klas erg laag in de Wiskunde.
En zijn er ook veel ouders klachten in gaan dienen,nu merken wij nog geen verbetering, maar weten nu niet of het aan de onduidelijkheden
ligt naar onze zoon toe,of dat heel de klas nog laag scoort.
Dus nu zo snel mogelijk een afspraak gemaakt met de zorg consulent
en de stichting die over het vernieuwde rugzakje gaat en de mentor
plus betreffende leraar gemaild en ingelicht.
Van de leraar totaal geen reactie,waarop zoon zei,die leraar leest zijn mail nooit? nouja...
We wachten af wat er Donderdag uitkomt en laten ons in ieder geval horen en gaan op zoek naar waar de schoen knelt en op zoek naar een oplossing.
De overige vakken staat er hij erg goed dus het zou jammer zijn hierdoor vast te gaan lopen,hij heeft misschien extra uitleg of hand vaten nodig.
wordt vervolgd....

donderdag 7 april 2016

Zelfontwikkeling update diploma

Vandaag voor het eerst weer in de schoolbanken voor een update
van mijn diploma,ik ga voor het halen van een verklaring IG
bij mijn oude niv 3 verzorgende  diploma,voor de verpleegtechnische handelingen te updaten en weer
uit te mogen voeren volgens de nieuwe vereiste.
Dat viel best weer tegen,je hoofd staat er nog niet helemaal na,
na het overlijden van mijn schoonvader en daarna een verbouwing van de keuken, wat ook nog moest gebeuren na twee jaar na de verhuizing.
Aan de keuken zijn wij een anderhalve maand geleden zelf begonnen.
Asperger Sr en ik hebben dit helemaal zelf samen gedaan,met veel bloed
zweet en tranen maar op wat kleine dingen na mag het resultaat er zijn.
En kunnen we terug kijken op een drukke tijd maar wel met iets wat veel voldoening geeft.
En nu even gaan focussen op deze cursus zodat ik wat meer uitdaging heb op het werk en meer mogelijkheden met het oog op de toekomst eventueel.
Even terugkomend op een oudere bericht over de geluidsovergevoeligheid van Asperger Sr,hier is niets uitgekomen helaas de instantie die hem hierbij zou
gaan helpen zag geen mogelijkheid om hier iets bij hem mee doen,omdat zijn autisme een te grote invloed heeft in het geheel en dus
hun hier met hem niet mee wilde starten helaas!
Dat was wel een tegenvaller want nu sleept het nog wel steeds voort.
Dat de keuken klaar is is wel erg fijn,hij is nu op fijne hoogte weer, wat ook beter is voor o.a. SR Asperger zijn artoserug.
Zoonlief is in de stress nog door de toets week en heeft wat moeite met de onduidelijke uitleg van zijn Wiskundeleraar die ook natuurkunde geeft aan hem, over deze leraar zijn veel klachten gekomen en de hele
klas scoorde erg laag.
Hopelijk is dit ook snel opgelost,volgende week hebben we een gesprek op school hierover met JR Asperger erbij om te kijken hoe dit op te lossen.
Zo nu alles even laten bezinken van school morgen is er weer een nieuwe dag...




woensdag 6 april 2016

Terugblik op 2015..

2015 is een zwaar jaar geworden,mijn schoonvader kreeg in Mei te horen
dat de medicatie tegen de prostaatkanker niets meer deed,een klap in ons gezicht.
Ik was erg verdrietig en besefte heel goed dat dit een aflopende zaak ging worden,maar een mens blijft hoop houden.
Ook mijn schoonvader bleef hoop houden zo ook Asperger Sr.
Maar September bleef hij vaker weg,we merkte dat hij steeds vaker thuis
bleef en toen ik hem belde zei hij;ik ga nergens meer naar toe heb er geen zin meer in,toch probeerde ik hem over de streep te trekken.
Maar in Oktober merkte we wel dat het echt niet meer lukte,hij belde
dat hij een ongeluk had gehad met de auto... foute boel dus.
Vanaf die tijd zijn wij weer naar hem toe gegaan,vreselijk wat was het daar verwaarloosd,een man met autisme die alles verzwegen heeft dat
het allemaal niet meer ging en totaal ontredderd in een koud huis zat.
Ja ook de kachel werkte niet en dan zo alleen in een huis met 25 wilde katten om hem heen.
Je weet niet wat je aantreft,dat kan je je niet voorstellen,buikpijn hadden wij ervan dat kan ik wel erover zeggen.
Ik heb toen de huisarts hierover ingelicht en die is langs gegaan en ook binnen gelaten.
Of hij dit kon waarderen kan ik niet zeggen maar het was nodig dat is zeker.
Daarop volgend is er thuiszorg ingezet wat mijn schoonvader echt niet nodig vond!en hen ook meerdere keren om de tuin probeerde te leiden.
Maar ik heb voet bij stuk gehouden zo ook Asperger Sr en zijn broer en schoonzus......dit kon zo niet ...je ziet zoiets soms op TV maar dit was echt...en dan bij jezelf.
Zo zie je in dit geval een man op leeftijd,erg ziek ,autisme, zichzelf
zo lang mogelijk reddend,niets vragen of klagend maar wel verwaarlozen.
Ondervoed geraakt niks te eten in huis,alles vies en vuil...echt erg!
En je kon er niets aan doen...met al die wilde katten je kon er niet meer komen, bij een man die niet anders wilde leven andere normen en waarde aangenomen had,is erg moeilijk om hier ook afstand van te hebben moeten nemen.Ook uit zelfbescherming, maar nu moesten we echt ingrijpen en drastisch meteen.
Pa probeerde er nog op alle mogelijke manieren onderuit te komen,maar we hebben ons nu niet laten wegsturen dit ging nu echt niet dat zou onverantwoord zijn geweest.
Uiteindelijk verzorging en verpleging in huis weten te praten,maar ook door hen liet hij zich niet verzorgen,dit kon hij nog makkelijk zelf!
Dus niet , helaas hebben wij half December afscheid van hem moeten nemen na nog geen twee dagen nog in een hospice te zijn geweest.
Het was een moeilijke zware tijd om voor iemand met autisme die de regie erg in eigen hand wilde houden,maar hem toch ontglipte.
Wel hebben we hierdoor contacten met familie deels weer op kunnen pakken wat ook door autisme in de familie naar de achtergrond was geraakt.
Pa was wel dankbaar maar voelde zich echt teveel voor ons en heeft tot het laatste toe geen krimp gegeven en is op een bepaalde manier niet tot last willen zijn.
Maar door zorg te weigeren maak je het ook lastig voor een ander, het afscheid nemen van het leven, viel hem zwaar ..het loslaten.
Alle problemen erna zijn goedgekomen,het huis is leeg geruimd de poezen zijn deels opgevangen,iets waar wij ons al jaren zorgen over hebben gemaakt.
De crematie was ook wonderbaarlijk erg mooi!wat wij ook nooit verwacht hadden met een los zand gezin, nu verder met de verwerking maar het is goed zo...het gaat toch zoals het gaat dat hebben we wel geleerd met deze ervaring.

15 Jarige Asperger puber

Onze Asperger junior is inmiddels 15 geworden.
Door omstandigheden waar ik nog op terug kom tijdje niet geschreven,
maar alles loopt nu weer een beetje.
Asperger jr zit nu in een toetsweek en dat geeft dan wel weer de nodige stress die hier voor hem bijkomt.
Sr heeft nog steeds veel last van overgevoeligheid voor geluiden dit maakt hem angstig dat is heel naar en vervelend voor hem.
Dit was weer even een kort bericht,kom hier binnenkort op terug.
"WELKOM "