Onzeker door komst hulpverlener

Gisteren was mijn vriend erg zenuwachtig en onzeker over de mogelijke komst van een hulpverlener,dit beangstigd hem heel erg.
Hij had echt zoiets van ik kan toch alles zelf ???
En waarom moet er iemand komen ik weet toch alles hoe het moet?
Ja ik heb verteld van je weet het allemaal verstandelijk wel hoe het moet m.b.t. de opvoeding
van ons zoontje maar de uitvoering is erg moeilijk voor hem en belastend.
Dus eigenlijk wil hij het liefst niemand in huis hij vindt het heel moeilijk,
ik heb hem verteld dat dit niet meteen is en dat we eerst een goed iemand gaan zoeken en dat ook niet altijd alles op mij neer kan komen,dat is niet goed voor een gezonde relatie.
Ik moet hem aansturen tot dingen naar ons zoontje toe wat hij niet altijd accepteerd,en dan
krijg ik weleens te horen van ":ja net of jij altijd alles weet wat goed is,en hoe het moet"
Soms heb je iemand nodig van buitenaf die het net iets anders over kan brengen en sturen,en dat is nu het geval.....

Huisbezoek CIZ

Vanmiddag iemand op bezoek gehad van het CIZ een heel gesprek gehad samen met
mijn vriend en die mw en mijzelf.
Uiteindelijk is eruit gekomen dat we in aanmerking komen voor een PGB anderhalf uur
ondersteunende begeleiding en anderhalf uur activerende begeleiding voor mijn vriend
om begeleid te worden in de omgang naar ons zoontje toe,om samen met iemand van buitenaf
dit te gaan doen.
Wel werd ook duidelijk naar voren gebracht dat er iemand ingekocht moet worden die verstand van Asperger heeft en dan zowel bij volwassene als bij kinderen.
Dit was bij het ggz Jeugd en Zorg ook al duidelijk aangegeven dat dit een vereiste is voor een
eventuele hulpverlener die bij ons gaat komen.
Voor mij is dit heel fijn dit voelt voor mij als een ontlasting,voor mijn vriend in eerste instantie als een belasting,ook had hij in het gesprek aangegeven ,geen zin in uit huis iets te gaan ondernemen,dit is wel aangedragen maar achteraf beseft hij pas wat ze bedoelde' en dat hij dit misschien in de toekomst wel wil,maar dan kunnen we altijd nog uitbreiding voor aanvragen.
Eerst beginnen bij het begin en dan verder zien,stap voor stap zal het moeten gaan gebeuren.
Nu moeten we nog bij bureau jeugdzorg voor ons zoontje een indicatie voor hem aanvragen,zodat we voor hem ook de nodige hulp in kunnen kopen eventueel met dezelfde hulpverlener en dat dit in elkaar over kan lopen.
Het was wel vermoeiend voor beide maar het is nodig en het is voor een goed doel zullen we maar zeggen.
Nu ga ik lekker even bijrusten want dat heb ik nu wel nodig.

Frustraties rond Het Autisme

Vandaag weer eens een frustrerend middag door "het autisme",mijn vriend voelt zich belast
door mijn ouders omdat er wordt gezegd tegen mijn moeder ;ja jij hebt nog kinderen die jou kunnen helpen"
Waardoor mijn vriend zich al belast voelt en het erg groot en opgeblazen maakt(door "zijn" autisme)hij ziet zich al gaan moeten helpen en voelt zich aangesproken terwijl het niet zo
is gezegd.
Daardoor krijgen wij woorden,die op een rare manier overgebracht worden naar elkaar omdat mijn vriend het niet goed kan overbrengen wat hem dwars zit,en ik voel me dan weer meegenomen in zijn gevoel wat niet klopt voor mij op dat moment etc....
Oftewel een hele verwarring ontstaat en dwalen af van waar het eigenlijk over ging,en dan na
een lang verhaal en veel heel veel uitleg snapt hij dat ik hem begrijp,wat ik al heel de tijd heb
uit proberen te leggen.
Poeh je wordt daar zo moe van en boos....en alles tegelijk.
En dan is het uitgesproken en dan gaat hij ETEN ja gewoon lekker eten,ik heb geen honger meer,maar zijn hokje gaat dicht en hokje eten gaat open KLAAR is hij!
En gewoon in een boekje zitten lezen,;ja ik ga even ontspannen het is toch klaar nu!
Ja, het kan raar gaan als je met hem een gesprek hebt ,eerst is het heel explosief(niet in proporties) en naar een uur of langer zwakt het af,valt het kwartje eindelijk en is het weer als van te voren.
En dan vaak wil hij horen wat hij wil horen,ik bedoel hij wil mijn antwoord in mijn mond leggen zodat hij te horen krijgt wat hij wil horen dus,en doe ik dat dan zegt hij;ja nu is het niet meer van waarde wat je zegt nu heb ik het al voorgezegd.??
Ja onze lieve heer heeft rare kostgangers en daar ben ik er natuurlijk zelf ook een van.

Wandelende Takken

Sinds een aantal weken zijn wij in het bezit van wandelende takken,ons zoontje kreeg deze
van een meisje uit zijn klas.
Hij was hier erg blij mee en ik dacht o.k. laat hem maar,wij hebben ze vroeger ook zelf gehad
dus je moet het keer meegemaakt hebben in je leven(grapje)
De eerste keer dat wij die bak schoon gingen maken waren ze nog iets kleiner en liepen ze
alle kanten op bij het vangen(in een theezeefje),kriebelig vindt ik ze.
Eigenlijk moet ik niets hebben van insecten, maar ik zet me eroverheen.
De tweede keer hebben we de bak nu schoongemaakt en dat ging een stuk beter,met een
kwastje(zacht) hebben we ze eruit gekregen en weer teruggezet met een pannelikker.
Mijn vriend vind het niks en was er ook nooit aan begonnen als het aan hem alleen lag,hij heeft dit niet onder controle.
En er was er ééntje dood gegaan we hebben er nu nog 11 over nog genoeg,maar mijn vriend kwam tot de conclusie als we hem nou regelmatig schoonmaken dan komen er geen jonge
wandelende takken uit en komen we er vanzelf wel een keer vanaf.(ps niet dat hij een hekel aan beesten heeft,dit absoluut niet,hij maakt nog geen mier/mug dood.)
Verder zijn ze wel grappig om te zien,al zit er weinig beweging in.....vanmorgen kreeg ik de vraag van ons zoontje "mam, er komen toch wel een keer kleintjes bij he?".....ik heb deze vraag niet echt beantwoord,alleen met hmmm..
Maar ik denk dus van niet...

miscommunicatie's

Deze week hebben zich veel miscommunicaties voorgedaan,gelukkig wordt het steeds wel weer
uitgepraat en opgelost.
Maar erg vervelend is het wel......
-Je wordt er moe van
-Het is frustrerend voor ons allemaal
-het wordt er onrustiger door in huis

niet alleen mijn vriend en ik hebben die miscommunicaties maar ook mijn vriend en
ons zoontje hebben veel miscommunicaties.
Lastig want dan kan ik steeds weer bemiddelen en uitleggen waar het fout ging,praten praten
en nog eens praten,heel vermoeiend en zeker als je thuis komt na een dag werken.

Gelukkig snappen we allemaal waar het vaak door komt,dus dat maakt het wel iets makkelijker.
Maar het blijft moeilijk want je kunt niet alles op het autisme schuiven en het ligt natuurlijk ook niet altijd aan degene die autisme heeft.
En je weet dat het niet over gaat en misschien nog wel erger wordt naarmate ons zoontje ouder wordt.....of misschien ook minder...
We wachten maar af en sukkelen gewoon lekker door ,maar merk steeds dat mijn vriend heel veel moeite heeft om als vader(coach) op te treden,vaak gaat hij op gelijke hoogte als je met andere volwassene zou communiceren ook communiceren met ons zoontje, en dat werkt natuurlijk niet.

ABC

Afgelopen Maandag hebben we een gesprek gehad met de psycholoog van ons zoontje over hoe
we met hem om moeten gaan als hij iets niet "goed"heeft gedaan.
We kregen de aanreiking het ABC te gebruiken dit wil zeggen de A van actie wat gebeurt er
wat doet hij.
B van behave (gedrag) C van consequenties.
We moeten proberen deze drie te gebruiken als er iets fout gaat.(uitleggen aan hem)
Bijv. hij plast expres langs de toilet (A)
(hij doet dit om aandacht te krijgen of zijn zin ergens in te krijgen)vragen
waarom hij dit heeft gedaan(B)
uitleggen wat de gevolgen zijn,aan hem : mama /papa boos/ hij moet het zelf op gaan
doen en hij krijgt er straf voor,en de toilet gaat ruiken.(C)
Voor mijn vriend is dit heel moeilijk dit is voor hem geen tweede natuur en hij moet dit echt gaan doen(toepassen) en dat kost hem veel energie om door die blokkades heen te komen.
Het werkt misschien wel maar om dit steeds vol te houden is wel moeilijk maar we gaan er mee
aan de slag.
We hebben het met dit eerste voorbeeld al gedaan en het werkt wel maar kost je bakken vol met
energie en ondertussen ook nog rustig blijven valt niet mee.

Maar we doen allemaal ons best inclusief ons zoontje want die wil ook echt wel goed!

Vandaag gesprek op school samen met GGZ psycholoog

Boos ben ik weer,ons zoontje is in een plas geduwd door een of andere grotere griet en een ander heeft hem even op zijn hand gekrast omdat hij wegmoest gaan bij hun.
Ik weet dat hij erg van meisjes plagen houdt en dat hij niet weet van ophouden,klopt helemaal
maar daarvoor hoeft hij nog niet mishandeld te worden.
Hij begrijpt niet goed hoe andere in groepjes met elkaar omgaan(hij hoort immers nergens bij ) en daarom gaat hij prikken om te kijken wat er dan gebeurt.....je moet iets als je het sociale niet begrijpt.
Dus ben net naar de juf gegaan en heb dit verteld want ze had weer eens niets gezien.....
ik heb verteld wat er gebeurt is en kreeg meteen een antwoord van hij is al dagen aan het plagen...
Het is bij mij pas Dinsdag dus dagen is wel erg veel gezegd als het pas Dinsdag 12 uur is,
maarja...ik zeg daarop dan hebben ze hem nog dit niet te doen.
Ze ging het uitzoeken daarmee werd ik weggestuurd, oftewel hij plaagt dus het is zijn eigen
schuld zo komt het op mij over...
Bah ik baal van het onbegrip en hoop dat er vanmiddag door de psychologe van het GGZ meer duidelijkheid wordt gebracht, want ik kan hier echt boos om worden.
En dan te weten dat hij nog nooit een kind kwaad heeft gedaan of aangeraakt heeft.
Het onbegrip/onwetendheid voor autisme is in deze moderne tijd nog steeds groot!

Herfst in "Luilekkerland

Dit gedicht wilde ik graag op mijn blog zetten
Door ons zoontje geschreven op school.

Luilekkerland

Luilekkerland lekkere room

luilekkerland is mijn droom

Huisjes van drop

huisjes van Top drop

Muggen muggen van marsenpein

alles zal wel lekker zijn

Bomen allemaal kaal

Herfst is daar heel normaal.

Pgb aanvraag

Vandaag gaat eindelijk de aanvraag voor een Pgb voor mijn vriend op de post,
dat dat ons zo ongelooflijk veel energie kost om het in te vullen en dan nog eens de deur uit te krijgen.Daar sta ik zelf van te kijken,maar vandaag moet het echt gebeuren en dan benieuwd wat er uit gaat komen.
We wachten maar rustig af.......

Herstvakantie overleefd....

Vandaag de laatste dag van de herfstvakantie,dit heeft weer veel energie gekost voor ons allen.
Mijn vriend kan het niet in zijn geheel opvangen en Woensdag had hij het ook echt gehad zijn
hoofd was leeg en toch moest hij iets met mijn zoontje aan al die tijd dat ik werken was.
Gelukkig had ik Woensdag vrij dus konden we zelf even weg,zijn we lekker gaan wandelen in
de bossen met zijn drietjes en boodschappen wat ook nog moest gebeuren,ondanks het dempige weer hebben we het toch gedaan.
Anders hadden die twee(mannen) heel de week binnen thuis doorgebracht dus het moest.
Donderdag is altijd een zware dag voor mijn vriend dan ben ik de hele dag weg en is het erg lang om met ons zoontje heel de dag door te komen,
toch is hij met hem gaan hardlopen samen en lekker in bad gegaan daarna,maar dit kost hem bakken vol met energie maar heeft het toch gedaan voor hem,heel lief dat wel.
Jammer dat hij niet gewoon op een ontspannen manier dit kan doen en er ook nog zelf van kan genieten(zonder mij)
Als ik er niet bij ben lukt dit hem niet goed,hij is dan verantwoordelijk en moet hem sturen en dat is moeilijk,hij weet hoe het moet maar toch lukt het hem niet.
De medicijnen is hij ook af aan het bouwen want die brengen alleen maar vermoeidheid die hij
en wij als gezin niet kunnen gebruiken,dit belemmerd in zijn functioneren.
Je kunt niet steeds in bed gaan liggen of elke dag uitslapen,dit brengt je ritme in de war en
je hebt een gezin waar je in mee draait.
Plus kun je s'nachts niet meer slapen en is je ritme weg,waar je ook niet beter van wordt.
Al bij al is het maar een beetje aantobben maarja,we proberen hierin toch een oplossing te vinden in de vakantie mss kan ik iets meer thuis zijn dan zodat het niet zo snel escaleert hier.
Dinsdag heb ik een gesprek met onze hulpverlener misschien dat die iets kan betekenen we
wachten rustig af.

kleine ingreep ziekenhuis vriend

Vandaag had mijn vriend een kleine ingreep in het ziekenhuis,heel vervelend maar het was
nodig.
Hij moest alleen er naar toe dit vond ik wel heel vervelend want het is fijner als er iemand bij je is en zeker na een ingreep.
Thuisgekomen is hij eerst heel nuchter en zegt hij het valt wel mee ik voel niks en het was niet zo erg,even later(na een uur)komt het los en is het een heel ander verhaal.
Het is wel tegen gevallen en had veel last ondertussen,ook raakte hij de weg weer eens kwijt in het ziekenhuis(wat vaak gebeurt) en had hij drie kwartier moeten wachten wat hem erg onrustig maakte.
Ook had hij deze keer geen Oxazepam ingenomen dus was het een hele andere ervaring,hij heeft wel verteld in het ziekenhuis tegen die arts die hem hielp dat hij Autisme(aanverwant) had en
dat hij daarom vaak moe was.
Vindt dit wel goed van hem dat hij dit zo open kan vertellen en wil vertellen het is ook beter
voor jezelf,maar vaak merkt hij wel dat ze hem door zijn intelligentie toch normaal blijven benaderen en omdat je niks aan hem ziet schatten ze je toch vaak te hoog in.(denken dan dat je geen beperkingen hebt in contact e.d.)
Heb hem thuis goed opgevangen en even lekker geïnstalleerd op de bank en ga nu een kopje koffie voor hem zetten,want dat heeft hij zeker wel verdiend!

"De Uitslag" Zesde gesprek GGZ Jeugd en Zorg

Gisteren kregen we eindelijk de uitslag van ons zoontje,eerst hebben we samen met de psycholoog zijn anamnese doorgelopen en haar bevindingen tijdens de spelobservatie.
Tijdens de spelobservatie merkt ze dat hij weinig expressie in zijn gezicht heeft tijdens het spelen.
Weinig fantasie in zijn spel inbrengt en neemt weinig initiatief.
Maakt weinig oogcontact met haar even vluchtig,geeft concrete korte antwoorden op haar vragen.
Bij vrije keuze spel gaat hij met een kasteel spelen en maakt alles open en dicht,pakt niet zelf de poppetjes die erlangs liggen en vraagt er ook niet om.
Pas als hij toestemming krijgt ze te gebruiken zet hij wat poppetjes neer,maar gaat geen verhaal spelen of een rol spelen.
Als zij vraagt mee te gaan spelen vindt hij het best maar speelt alleen verder,als zij zich mengt in zijn spel en maakt dan wel enigszins stemmetjes erbij.
Bij een ander rollenspel komt ze met een ziek kind(pop)op de arm dan gaat hij geen dokter spelen wat veel kinderen wel doen,pas als zij het vraagt gaat hij die rol vervullen.
Ook spelen ze winkeltje en dan is hij aan de kassa en geeft correct het juiste bedrag terug maar speelt geen echt spel mee(fantasie) doet alleen wat van hem wordt gevraagd.
Het is voor hun heel duidelijk dat hij autisme heeft.
De uiteindelijke uitslag is dat hij erg neigt naar Asperger maar nog niet helemaal in dit plaatje past(omdat hij nog te jong is en je niet alles duidelijk kunt zien) en daarom is hij voorlopig ingedeeld in Pdd-nos met een uitgroei naar Asperger waarschijnlijk.

We krijgen nu 5x psycho educatie
Er komt contact met school (uitleg autisme en omgang met hem)

Verder konden we in een oudergroep maar daar voelde we beide niet zoveel voor en dat had zij ook al zelf bedacht.

Dadelijk nemen we even door met de juf hoe we dit het beste kunnen aanpakken het gesprek
vanuit het ggz en wat we nog meer kunnen doen.
En verder laten we het maar even bezinken.

depressief en onrustig

Mijn vriend is erg depri de laatste dagen en dan niet een beetje maar zo erg dat hij met zijn hoofd tegen de muur oploopt.
Wij denken dat het komt omdat morgen de uitslag van ons zoontje gaat komen en dit onbewust
erg meespeelt bij hem en hier niet lekker van wordt.??
Daarbij heeft hij nog erg veel pijn in zijn rug en dit belemmert hem in zijn dagelijkse doen en laten.
Ja, voor mij is het ook erg spannend morgen hoe de uitslag zal zijn en onbewust ben ik er ook wel
zenuwachtig voor omdat ik niet weet hoe ik ga reageren hierop.
Maarja ik laat het maar op me af komen morgen om vier uur worden we verwacht dus nog even
afwachten.
Ook geeft ons zoontje op het moment wel problemen op school hij vertoont storend gedrag waar de juf niet mee om weet te gaan,en aan ons heeft gevraagd of wij morgen ook even willen vragen hoe hun daarmee om moeten gaan????
Even op een briefje kunnen zetten ofzo ??een VERKORTE HANDLEIDING van hem ofzo??,
ik merk dan wel dat deze juffrouw hier echt geen raad mee weet en al moeite heeft met de rest van de klas(groep)gelukkig heeft hij op woensdag,donderdag en vrijdag een andere juf.
Maarja, ik kan er ook niets aan doen maar wordt er wel steeds op aangesproken HELP!

Ik heb nu voor mezelf de keuze gemaakt het te laten gaan en me er helemaal niets van aan te trekken zo gauw er een diagnose is(morgen) hang ik wel bij iemand anders van school aan de bel om dit "probleem te bespreken"
Wel had ik ons zoontje al een schriftje mee gegeven met de REGELS van school of dit helpt heb ik nog niet gemerkt dus..... we wachten maar af.

En tot overmaat van ramp gaat ons zoontje nu ook steeds zeggen "ik kan er niets aan doen ik heb autisme"nou ja daar wordt je ook niet goed van.Ik laat alles maar even gaan wat moet ik anders????

Vijfde gesprek GGZ Jeugd en Zorg "De diagnose"

Vanmiddag werd ik opgebeld door de psycholoog van het GGZ Jeugd en Zorg met de vraag of wij Dinsdag a.s. om vier uur konden komen voor een gesprek over wat hun bevindingen zijn na de spelobservatie,vragenlijsten en gesprekken over hem met haar.
Hij is door meerdere mensen daar besproken en het is duidelijk nu dat er een diagnose is of i.e.g. uitkomt(heb hier wel om moeten vragen) maar wat en hoe wordt daar nog verder besproken.
Dit heb ik speciaal gevraagd omdat mijn vriend(AS) eigenlijk het meteen wil weten omdat hij
onrustig wordt van het wachten en hij wil snel duidelijkheid hierover,heel begrijpelijk.
Maar ze kon mij niet precies zeggen wat de diagnose is,omdat ze dit met ons samen in zijn geheel wil bekijken en bespreken.
Ben wel erg benieuwd naar hun bevindingen en of wij het daar ook over eens zijn.
Een ding is duidelijk er is echt iets anders aan hem,en het is dus niet zo dat wij het mis hebben, dat is voor ons ook belangrijk omdat het door veel bekenden van ons vaak wordt ontkent en
afgedaan met het zal wel meevallen met hem hij doet toch gewoon.
Ze zei ook, dat we dan meteen gaan bespreken welke stappen we gaan nemen om hem te helpen ermee.

Saai en langdradig(Blog)

Uit mijn enquete komt naar voren dat het blog saai en langdradig is.
Dus heb ik bij deze besloten alleen nog korte stukjes te plaatsen en niet teveel
meer op ga schrijven.
En misschien stop ik er naar verloop van tijd wel helemaal mee ik denk ook niet
dat een partner(van ASS'r) die info geeft die men wil horen.(mss voor andere partners wel?)
maar van de andere kant schrijf ik vaak voor mezelf en ook voor mijn vriend om de dingen duidelijk te hebben voor hem maar ook voor mezelf,ik zie het nog wel.....
Iemand die het zelf ervaart(ASS) schrijft toch op een andere manier als iemand die het niet zelf ervaart.
Maar ik wil niet saai en langdradig overkomen,want zo ben ik in het echt ook niet
en wil dit dan ook niet op papier zijn.
En dan vindt ik het eigenlijk ook jammer dat ik deze bevindingen(enquete) niet via de gewone reacties ook nog doorkrijg, dan weet ik ook waarom het zo gevonden wordt,misschien kan ik er dan iets mee?

Nieuwe medicatie is op niveau

We zijn al weer een tijdje verder met de "nieuwe" medicatie van mijn vriend,

vanaf 5 Juli is hij gaan veranderen van medicatie(zie eerder bericht van 5 Juli 2008)

er zijn wel wat veranderingen merkbaar

Positieve veranderingen:
1)hij heeft af en toe een zonnig moment tussen "het wisselend bewolkt" door.
2)hij blijft redelijk op gewicht(heel belangrijk voor hem,obsessie?)
3)het contact gaat beter tussen hem ons zoontje toe(speelt meer en spontaner naar hem toe)
4)hij is iets minder vermoeid(iets actiever,eerder zin om iets te gaan doen)

Negatieve veranderingen:
1)de Sertraline krijgt hij niet volledig afgebouwd merkt dit meteen
als hij die niet meer erbij neemt.
2)alles is meer voelbaar(komt iets harder binnen)
3)slaapt iets moeilijker in en door.
4)meer rugpijn(onduidelijk of dit hier mee te maken heeft wel of niet)
5)slaperigheid overdag

Maar voor hem is het een vooruitgang omdat hij de hele erge vermoeidheid een beetje kwijt is
en dat hij af en toe een zonnig moment mee mag maken.

Gelukkig kunnen wij alles samen doen ook voor ons zoontje.(ook al is dit niet altijd makkelijk voor hem maar ook voor mijzelf)

Moeilijke start

Vorige week Maandag is alles weer begonnen de school van ons zoontje mijn werk en thuis de dagelijkse beslommeringen.

Vorige week Zondagavond was ik al erg verdrietig niet voor mezelf omdat de vakantie voorbij was en dat ik weer moest gaan werken, maar voor ons zoontje ik kreeg maar niet uit mijn hoofd dat hij zijn vriendje van vorig jaar niet meer zou zien(want die is naar een speciale school overgegaan i.v.m zijn pdd-nos kon hij het tempo niet bijhouden)

En dan een ander jongetje uit zijn klas waar hij weleens mee omging ook verhuist was en hij dus eigenlijk niemand meer over had.

Ik zag de bui al hangen alleen op het schoolplein etc...

Vorige week Maandag ben ik gaan werken het viel erg tegen ik moest weer helemaal wennen aan het vroeg op staan en mijn gedachten weer bij de mensen houden en medicatie etc,

Toen ik thuis kwam was mijn zoontje ook uit school gehaald door mijn vriend en was hij al een beetje gepest in zijn groepje waar hij bij aan tafel zat,er was door één jongetje gezegd dat hij stom was en de rest zat mee te knikken van het groepje,en ze negeerde zijn aanwezigheid.
Precies waar ik bang voor was dus ik had er al goed de pest in en was erg verdrietig hierom,
Dinsdag na school tussen de middag hadden we een gesprekje met ons zoontje en het bleek dat hij op het schoolplein ook alleen speelde nu zijn vriendje er niet meer is en hij vertelde dat heel de klas volgens hem,hem allemaal stom vonden?
In de bus naar het zwemmen had hij ook alleen gezeten met zijn tas langs zich,en met de terugweg had hij na een afwijzing toch nog langs iemand mogen zitten en beschouwde hij dit als een gunst,ook nog(ikzelf had er al niet meer langs willen zitten ,eerst wel toen mocht het weer niet nou dat had ik niet gepikt maarja >?)
Hij noemde als voordeel maar ik kon wel lekker bij de raam zitten en ziet hetzelf dus anders als ik,we zijn tussen de middag naar zijn juf gegaan en heb verteld dat hij geplaagd werd en heb ook verteld dat hij alleen zat in de bus en op het schoolplein alleen speelde,
natuurlijk had ze geen tijd dus hebben we een afspraak gemaakt voor Woensdag na school met de andere juf van Woensdag/Donderdag/Vrijdag (hij heeft er twee zodoende)
En de juf van Maandag en Dinsdag ligt mij ook niet zo dus ik koos voor Woensdag een gesprek met de andere voor mij nieuwe juf.
Woensdag na school zijn we met ons zoontje en mijn vriend in gesprek gegaan met de juf en deze had GELUKKIG! heel veel begrip en inlevingsvermogen.
Er is alles besproken en ook dat hij als hij mee wil spelen op het schoolplein niet moet vragen of hij mee mag doen ,maar moet zeggen IK DOE MEE! dat doen andere kinderen ook die doen gewoon mee die vragen niet.
Dit is dus voor hem niet vanzelfsprekend hij voelt het zelf niet aan maar kan het wel leren hoe het moet dus.
Ook moet hij tegen de juf zeggen als hij het raam dicht wil hebben of de luifel omlaag e.d. dingen dit heeft de juf ook echt tegen hem gezegd dat hij dit zelf moet doen,dat zei dit niet allemaal kan raden.
En als kinderen plagen moet hij naar de juf gaan dit was ook meteen afgesproken wat hij normaal niet snel zal gaan doen.

Donderdag na een dag werken bespreken we het resultaat met hem

-hij is naar de juf gegaan om te vragen of de luifel omlaag mocht
-hij heeft verteld tegen de juf toen een jongetje uit zijn groepje iets lelijks van hem op had geschreven en die is toen betrapt,gelukkig!
-de juf heeft gezien dat een ander jongetje iets afpakte wat hij liet vallen,en die kreeg ook goed op zijn kop hiervoor.

Dus de pesters zijn aangepakt!(meestal is het er maar een maar de rest gaat meedoen zei de juf ook)

-Buiten op het schoolplein heeft hij gezegd ik doe mee,ook al kwam dit niet helemaal goed over
mss te zacht gepraat maar hij heeft het gedaan.

Dus ik ben trots op hem en mijn vriend ook,hij snapt het allemaal gelukkig goed en pikt het ook op!

Gereedschap voor in zijn koffertje(zo noemen wij het) voor nu en ook voor later,maar ik weet al doet er zich iets voor dat je terug kunt vallen in je oude gewoontens.Dit merk ik bij mijn vriend ook.

Deze week een week later nu
- Hij heeft afgesproken met een jongetje uit de klas die is hier geweest (niet zelf gevraagd)
- Hij heeft niet meer alleen in de bus gezeten naar het zwemmen,door mijn advies op te volgen van door te zeggen ;kom bij mij ! als je iemand voorbij ziet komen lopen in de rij die je leuk vindt en dit heeft gewerkt dus!Zo doen andere kinderen hetook maar dat is voor hun vanzelfsprekend voor hem dus niet hij moet het echt gaan doen!
-Hij is weer naar de scouting geweest en heeft daar met andere kinderen gespeeld
-hij heeft zelf aan de juf gevraagd of hij naar het toilet mocht tussen de les door(terwijl hij dit vorige week niet durfde te vragen omdat dit "niet mocht"?
-Hij is gisteren naar veel mokken en er onderuit proberen te komen naar de handbal geweest
en achteraf vond hij het wel leuk!

Hij heeft op school nog gesprekjes gehad om te kijken hoe het is gegaan en dit ervaart hij als prettig zegt hij.

Ik ben blij dat er tot nu toe begrip is voor zijn situatie,ik merk dat hij met een duwtje wel mee kan doen,hij speelt nu wel met andere kinderen mee en heeft nu niet meer het idee dat hij stom is(dat andere kinderen dit vinden)
Het jongetje wat hier kwam spelen zei dat hij het leuk vond met hem af te spreken dus dat heeft hij dan ook meegekregen.

De pestkoppen zijn aangepakt en gestopt die doen nu ook gewoon tegen hem die hebben gemerkt dat hij wel voor zichzelf opkomt dus dat is klaar.
Die kinderen hebben er wel een neus voor dat ze merken dat hij anders doet/is als andere kinderen want die gaan wel meteen naar de juf en hij eerst niet.

Wel zullen we steeds de boel in de gaten moeten houden en stimuleren dat hij het ook blijft doen en het "gewoon" gaat worden voor hem.
Wij zijn blij dat we het weten want dan kun je al een heleboel narigheid voorkomen en hem een goede begeleiding geven en veel handvaten meegeven waar hij iets meekan en wat het voor hem in ieder geval een klein stukje makkelijker maakt.

Omdat mijn vriend dit nooit heeft gehad vroeger wil hij hem natuurlijk ook extra goed begeleiden hierbij en ik ook natuurlijk.
En gelukkig durft hij ook alles tegen ons te vertellen dus daar was zijn juf ook erg blij om
veel kinderen schamen zich als zoiets zich voordoet.

Nou de week zit er weer op GELUKKIG! bijna morgen weer weekend en kunnen we even bijtanken na zo'n hectische start.

Gezellig samen op ezeltocht

Gisteren middag zijn we gezellig samen met een ezel gaan wandelen in een rustige omgeving,we hadden dit de hele week al willen gaan doen maar omdat het weer het niet toeliet zijn we pas gisterenmiddag gegaan.

We hadden een andere ezel uitgezocht maar omdat deze alleen met meerdere ezels tegelijk liep kon die niet mee en kregen we deze pas zwangere ezel mee,ons zoontje mocht haar eerst borstelen om zo even kennis te maken met de ezel en wij hebben haar begroet en geaaid zodat ze ook aan ons even kon wennen,daarna werd ze met een dekentje bedekt en ging er een soort ezelzadel op zodat ons zoontje af en toe even op de ezel kon gaan zitten tijdens de wandeling,we hadden van te voren al goed afgesproken dat hij er niet te lang op mocht en dat wist hij ook en vond hij prima.Hij vond het al leuk dat we er mee gingen wandelen dus dat was wel goed,we vertrokken vanuit een huis met minicamping(boerencamping) die voor ons ook echt wel leuk zou zijn,lekker rustig niet te groot,bosrijke omgeving,toch een speeltuintje en trampoline..

Meer hoeven wij niet we houden niet van die megacampings met groot zwembad en drukte in en uit en terrasjes bingoavonden en zo nog meer van die dingen.

Zo hebben we ruim drie uur lekker op ons gemak rondgewandeld met een route erbij,en tussendoor lekker koffie gedronken en gegeten.

De ezel mocht niet uit de hand worden gevoerd maar je mocht wel wat eten op de grond gooien en dat hebben we dan ook gedaan toen wij aan het eten waren.

Heel de middag was het droog en lekker weer dus we hadden geboft en de ezel ook,tegen zes uur zijn we terug gegaan en we werden hartelijk ontvangen door de gastvrouw die ook weer blij was haar ezel terug te zien,de hoefjes werden schoongemaakt en ons zoontje mocht haar terug in de wei brengen bij de andere 10 ezels.

Ze ging meteen met haar neus in het zand wroeten en daarna lekker in het zand liggen rollen van blijschap om weer terug te zijn,niet dat ze niet graag meegaan want ze staan wel te trappelen aan het hek om mee te mogen.

Echt wel een leuke ervaring en het geduld is ook flink op de proef gesteld,zeker dat van mijn vriend die wil liever snel lopen en het gehad hebben maar dat ging dus niet door.

De ezel wil overal grazen dus die moet je steeds aansporen om door te lopen en het tempo van een ezel is nou niet bepaald hoog.

Leuk was het zeker en ook wel spannend, zeker voor mijn vriend die zich zeer verantwoordelijk voelt voor die ezel onderweg en erg bang is dat er iets gebeurt.

Ons zoontje zei na afloop; dit zal ik nooit vergeten"en hij wil daar ook nog heel graag een keer terug naar die camping en dat moest ik ook echt beloven aan hem om dat een keer te doen.

Spelobservatie "vierde keer" naar Ggz Jeugd en Zorg

Gisteren is on ons zoontje voor de spelobservatie naar het Ggz geweest,hij was van te voren
best wel ongeremd in zijn gedrag en ik merkte dat hij er best wel zenuwachtig voor was.
Hij wist natuurlijk niet hoe het daar eruit zag en bij wie hij kwam dus allemaal nieuw,wel had ik hem uitgelegd hoe zij eruit zag(degene bij wie hij kwam,psycholoog) en ik had verteld wat de bedoeling was en waarom ze dit gingen doen.
Om tien voor drie kwamen we daaraan,om drie uur was de afspraak en wij gingen nog even zitten in de wachtkamer,terwijl wij een boekje lazen ging hij op een bord van reken/taal duplo
sommen maken,eerst ging hij heel het bord leegmaken en de letters en cijfers sorteren in de juiste daarvoor bestemde bakje die onder aan die borden hangen(er zijn twee borden)
daarna ging hij 100+100=200 zelf erop maken en toen kwam de psycholoog eraan,die vroeg aan
hem of wij nog mee moesten lopen naar het spellokaal of dat hij meteen alleen mee wilde,hij koos voor het eerste dus wij zijn even meegelopen en daarna toen hij het lokaal in was en rondgekeken had zijn wij weggegaan.
Hij keek echt even rond daar om te kijken wat er allemaal te doen was een uur duurde het en wij zijn ondertussen even wat winkels in de beurt gaan kijken,want om daar te wachten zagen wij ook niet zo zitten.
Ik merkte aan mijn vriend dat hij het niet helemaal prettig vond dat hij daar was en waarom hij het niet prettig vond kon hij niet omschrijven dus daar ben ik maar over opgehouden,maar echt
goed voelde het voor hem niet.
Tien minuten voor tijd zijn we weer naar binnengegaan , ondertussen dat hij daar was hebben wij een mooie temperatuuraanwijzer gekocht voor buiten,mooi rond van grijs gemaakte terracotta met een grote wijzer die de temperatuur aangeeft,met nog wat zonnebloemen erop en getallen in het rond net als een klok alleen staat dan bovenaan de 0 graden.
Eigenlijk had ik voor ons zoontje ook iets willen kopen omdat ik het voor hem ook best moeilijk vond om zich daar zo eigenlijk "bloot"te moeten geven tegenover een vreemde,maarja dat heb ik niet gedaan omdat hij al genoeg krijgt en het nergens op slaat en hij s'morgens eigenlijk best vervelend was geweest en geen cadeautje verdiend had dus ik heb voet bij stuk gehouden en had er ook geen spijt van en mijn vriend was het daar ook mee eens dus fijn op één lijn.
Om vier uur kwam hij met haar de trap af en wij naar hun toe,ja zij werk echt goed op tijd en dat is erg prettig,even nog kortgesloten met haar voor een nieuwe afspraak want zij ging nu twee weken met vakantie en daarna gaan we verder.
Ze had er wel veel uit kunnen halen zei ze toen ik het vroeg en mijn vriend benadrukte nog even dat hij thuis echt erg brutaal kan zijn,en zei bevestigde dit voor hem door te zeggen;dat geloof ik ook wel"
Want daar is hij erg verlegen en doet wat ze vragen of willen van hem.
In de auto begonnen natuurlijk de vragen van ons,van hoe was het?Wat werd er gevragen?
Wat moest je doen? etc.
Hij vond het eigenlijk best leuk vertelde hij en had eerst iets met blokken moeten bouwen,hij had een kerkje gebouwd met een weggetje erlangs en op dat weggetje waren twee auto's tegen elkaar gebotst.(eigen fantasie moest hij gebruiken)
Daarna gingen ze samen winkeltje spelen en werd hij zogenaamd opgebeld en was hij van de
"Plus"supermarkt had hij gezegd met het opnemen.
Daarna was zij naar de winkel gekomen(net alsof) en kocht ze bij hem spullen voor vijf euro
en gaf hem twintig euro met betalen en hij zei dat hij netjes een briefje van vijf euro en een briefje van tien euro terug had gegeven.Dus hij werkt het netjes en goed af.
Daarna kwam zei met een huilend ziek kind(pop)en was hij de dokter,hij had de bloeddruk opgenomen vertelde hij en een spuitje gegeven en hij had gezegd dat ze op de bank moest gaan liggen,maar hij had de pop niet getroost omdat hij die pop ook vies vond zei hij,hij houdt helemaal niet van poppen en zeker niet poppen met haren dus die gaat hij zoiezo niet aanraken.
Toen heeft hij zelf mogen kiezen en heeft hij met een playmobiel kasteel gespeeld alleen en even met haar,en toen was het uurtje om.
Maar aan zijn praten merkte ik wel dat hij goed mee had gedaan,en ik had hem gevragen of hij haar ook aan had gekeken en toen zei hij; ja dat ging toch niet ik was aan het spelen en ik heb dat niet veel gedaan.
Pas zei hij ook ;dat hij mensen wel aankeek omdat het moet(het is beleefd) maar liever niet.
Ook zei hij ;" je gaat toch niet naar de muur kijken als je praat want die zegt niks terug",dus hij snapt het wel heel goed maar vindt het niet prettig om iemand aan te kijken dat zegt hij daarmee heel duidelijk.
Thuis merkte ik dat hij er wel moe van was en hij had genoeg van alle vragen dus zijn we er maar over gestopt.
Ik ben benieuwd wat eruit dit verslagje van de observatie gaat komen,volgende week de vragenlijst op school in laten vullen en dan is er als het goed is en duidelijk genoeg is over een week of 6 een diagnose.

Derde gesprek GGZ Jeugd en Zorg

Donderdag zijn we voor een derde gesprek naar het ggz geweest voor een vervolggesprek
m.b.t. de diagnose van ons zoontje.
We hebben de rest van de vragenlijst nog doorgenomen en besproken en aangevuld,de psycholoog zei ;dat er drie grote lijnen van autisme duidelijk in naar voren kwamen maar om niet op de zaak vooruit te lopen,zij moet het eerst nog in een team bespreken en wordt door meerdere mensen bekeken en beoordeeld.
Volgende week Dinsdag gaat ons zoontje er zelf naar toe voor een spelobservatie,hij gaat dan met diegene waar wij ook zijn geweest in een grote ruimte ;een soort speelkamer en er wordt dan gekeken hoe hij reageert,hoe hij een spel speelt,of hij haar aankijkt tussendoor,of hij iniatief neemt,hoe hij praat en op wat voor manier hij praat etc.
Graag zou ik het zelf kunnen zien maar dat gaat helaas niet,maar dat had ik geloof ik al geschreven in een eerder bericht.
Veel dingen vallen voor mijn vriend nu ook op zijn plaats en hij herkent veel van hem in ons zoontje,we merken dat uit de gesprekken naar voren komt dat ons zoontje ook dwangmatig is
dat hij perse iets wil of af moet maken,dat hij sociaal niet handig is en moeilijk af kan stemmen
bijv. hij zegt dingen tegen mijn ouders die hij niet zou mogen zeggen,maar hij staat op gelijke hoogte in zijn beleving hij voelt dit niet goed aan (wat wel en niet mag).
Hij kan dit wel leren omdat hij het goed kan begrijpen en beredeneren dus daar zal nog aan gewerkt moeten worden in de toekomst.
En zo merken we ook dat hij al heel veel dingen zelf opvangt die hij goed kan beredeneren en
dit zelf al verbetert maar dat kost hem wel extra energie.
Ook kwam er uit naar voren dat hij goed is in taal en dit past dan weer bij het syndroom van Asperger,maar dit is nog niet helemaal duidelijk.
Er gaat nu na de vakantie nog een vragenlijst naar school naar zijn lerares van vorig jaar en die wordt ook nog in het onderzoek meegenomen.
Dus ik ben benieuwd wat er voor hun uit gaat komen,voor ons is het al een duidelijke zaak
het ligt er zo dik bovenop en wij denken dan zelf ook zeker dat hij ook Asperger heeft,maar laat de "geleerde"hun oordeel maar geven want zo hoort het voor een op papier vastgelegde diagnose te hebben.

Thuis nog aan het nagenieten

Zo bijna een week weer thuis en we zijn nog aan het nagenieten
van onze fijne vakantie,deze foto is vanaf de Zugspitz genomen
waar je een prachtig uitzicht hebt over de alpen.
We zijn naar een weekje weer een beetje gewend,de mannen hebben er meer moeite mee dit natuurlijk ook extra door
mijn vriend "zijn" Asperger, dit maakt het voor hem moeilijker weer om te schakelen ook ons zoontje valt uit zijn ritme en heeft dan s'morgens een hele lange tijd nodig om op gang te komen.
Maar we hebben het fijn gehad en mijn vriend heeft min of meer ook kunnen genieten op zijn manier.
Ons zoontje heeft het heel fijn gehad en wil volgend jaar al weer terug naar Oostenrijk.
En ikzelf ook je komt lekker tot jezelf en het is een heerlijk omgeving ik had nog echt wel langer willen blijven,maar wat gepland is is gepland dus dat gaat niet ineens dus doen we dat maar niet,
volgende keer langer plannen dan staat het vast.

Vakantie OOSTENRIJK

we zijn nu in Oostenrijk en hebben al heel veel gewandeld de reis duurde 10 uur de laatste 40
km twee UUR vertraging.
Het weer is hier heel goed,de mannen vermaken zich best en ik ook.
Bedankt voor alle reacties nu gaan we even naar het dorp nog wat winkelen en dadelijk lekker eten.
nog vier dagen te gaan morgen gaan we met de boot mee naar over een see(meer) varen
ik stop want er willen nog meer mensen hier even aan de computer.
Ons zoontje heeft hier wel al een vriendje voor s avonds met dezelfde naam is ongeveer even oud
dat is wel leuk
Net hebben we nog gerodeld (als ik het goed schrijf)
Nou ik ga weer verder met vakantie vieren allen de groetjes vanuit een ZONNIG TIROL

Tweede gesprek GGZ jeugd en zorg

dinsdag hebben we het tweede gesprek gehad over ons zoontje met de psycholoog van het ggz.
Naar aanleiding van een lange vragenlijst die we via de email toegestuurd hadden gekregen zijn we deze gaan behandelen stap voor stap.
Hierin wordt ook erg veel gevraagd over zijn baby/peuter/kleutertijd.Dus moet je echt weer terug in de tijd.
Gelukkig weet ik alles nog heel goed en heb ik ook veel opgeschreven en bijgehouden van die tijd dus dat is wel fijn.
Dinsdag kwamen we wel tot de conclusie dat hij auditief overgevoelig is en erg sensitive(huid/lichamelijk) is en dit komt er duidelijk uit dat hij bijv. : als baby nooit lekker ingesmeerd wilde worden(dan praat ik over toen hij een half jaar was geweest,niet voor die tijd)
Wel vastgehouden wilde worden maar niet gekriebeld of gemasseerd wilde worden,erg strak ingestopt altijd wilde worden(ingebakerd) en nog graag strak ingestopt in bed ligt.(voelt veilig)
Hij voelt graag aan kleding labeltjes of van knuffels,hij stopt nog steeds soms dingen in zijn mond om dit met zijn mond te voelen (hij zegt dat hij dit ook als prettig ervaart) en elk stuk plastic een andere smaak heeft.
Nu wil hij zich weleens in laten smeren maar moet dan altijd giebelen(lachen) en kan het niet goed hebben.
Heeft zich heel lang niet goed laten wassen vond dit erg onprettig om gewassen te worden.
Reageerde dan erg lacherig en springerig en je kon het dan maar snel even doen.
We zijn nu over de helft van de vragenlijst en gaan dan nog een keer verder ermee en dan zal er waarschijnlijk genoeg info zijn ,dan krijgt hij de spelobservatie in een ruimte met allemaal spelletjes en voorwerpen en gaat hier een spel doen met de psycholoog en ondertussen vraagt zij dingetjes aan hem,zal hem kijken wat voor een rol hij speelt tijdens het spel en observeert hoe hij binnenkomt of hij haar aan zal kijken,ik vindt het jammer dat ik er niet bij kan zijn en zou het graag gefilmd zien maar dat kan niet.
Er wordt wel een verslag van gemaakt dus ik ben benieuwd,ik denk zelf dat hij erg verlegen zal zijn en zacht praten en zal doen wat zij wil.
We zullen het terughoren en krijgen daarna ook nog een gesprek hierover en wat wij ervan vinden kunnen wij dan ook nog inbrengen,of wij hem hierin herkennen of totaal niet.
Wordt vervolgd

Heerlijk rustige Zaterdagochtend

Was vanmorgen om half 8 wakker,zoals gewoonlijk kan ik dan niet meer slapen,omdat ik heel de week vroeg op ben gestaan voor mijn werk.
Ons zoontje lag nog te slapen wonder boven wonder hij begint nu te wennen aan de vakantie,
ja jippee na twee weken is hij gewend.
Hij gaat nu wat later naar bed,dit hebben we langszaam op moeten bouwen anders kan hij er niet tegen,hij heeft veel slaap nodig,maar gunt zichzelf dit niet helaas!
Om half negen begint hij echt wakker te worden en vindt dit ook niet erg een mooie tijd om wakker te worden.
Gisteren hebben we een nieuwe micro-sd kaartje voor hem moeten halen want de oude was gebroken,voor zijn Nintende DS waar hij alle spelletjes op kan zetten.(niet dat hij er altijd mee speelt)maar voor de vakantie is dit best belangrijk want hij kan hier onderweg in auto mee spelen en hoeft dan niet steeds van spelletje te verwisselen.
Maar omdat hij alles zelf wil doen had hij gisteren dus ook nieuwe spelletjes op het kaartje willen zetten,maar dat was een beetje mis gegaan,hij heeft het kaartje te hard of verkeerd in het houdertje voor te laden gedaan en ik heb het met een tangetje er echt uit moeten trekken.
Maar het kwaad was al geschied,een breukje in het kaartje en dan kan je het wel weggooien.
Hij huilen en bang op zijn kop te krijgen er nog bij,terwijl ik me nooit zo druk maak om zo'n zaken het is vervangbaar en hij doet het niet expres dus gebeurt is gebeurt punt uit.
Ik heb hem gerustgesteld en wel verteld dat hij dit niet meer alleen moet doen dat hij hier echt nog te klein voor is en dat hij het aan volwassene over moet laten.
Dit is voor hem moeilijk want hij denkt dat hij gelijk staat met een volwassene dus hij kan het ook dat hij heeft hij nu dus ondervonden dat het niet zo is, een harde leerschool voor hem.
Hij kan ook al erg veel met de computer en wil ook alles leren en lezen,hij houdt het journaal bij
kijkt soms op de teletekst(dit doet papa ook veel dus..)

Heerlijk een bakje koffie erbij dat doet goed,even tijd voor mezelf ,mijn maatje slaapt ook nog die is nog aan het bijkomen van een drukke week,heel de week ons zoontje thuis is voor hem wel een stuk zwaarder,en daarbij wil hij zijn hardlopen bijhouden en zijn huishoudelijk taken die hij normaal ook doet.
gisteren na een drukke dag had hij al heerlijk ons bed verschoond en alles was gezogen van boven naar beneden.
Ons zoontje was Donderdag wel bij mijn ouders geweest vanaf een uur of tien en gistermiddag
is hij rond twee uur naar de buurman gegaan,waar zijn vriendinnetje toen was.
Daarna rond vier uur toen ik thuis was zijn die twee hier komen spelen wel gezellig die twee zijn echt verliefd en gaan later trouwen (wel grappig om te horen)ons zoontje wilde liever samenwonen want dat deden wij ook,en hij wilde niet naar de kerk want dat vond hij niet zo geweldig trouwen in de kerk.
Samen hebben die twee hier lekker samen soep gegeten en poffertjes,met een hoop geknoei
met poedersuiker en zijn vriendin die de jampot nog kapot liet vallen was het toch gezellig!
Een gezellige knoeiboel zo kun je het noemen,daarna hebben wij samen gegeten dat was iets rustiger voor ons.
Toen zijn we met die twee kinderen nog even naar een winkel gegaan en daarna was het genoeg,het was half 8 dus het buurmeisje naar huis en ons zoontje kon beginnen aan zijn dag af te bouwen want dat heeft hij nodig,even rustig worden nog wat drinken wat praten en even lekker wassen en dan naar bed.
Vandaag gaan we naar mijn schoonvader op bezoek dan wandelen we daar naar toe is ongeveer 20 minuten lopen en hebben we meteen een mooie wandeling gehad.
Nog een weekje werken en dan heb ik drie weken vakantie,gelukkig!daar ben ik dan ook wel aan toe,want op het werk wordt het nu ook drukker en ben ik langer aan het werk dus dat wil wel.

Ben al een beetje spulletjes in aan het pakken zo het een en ander,nieuwe banden zijn er voor op de auto gelegd en dan moet hij nog gewassen en uit gestofzuigd.
Het komt wel goed,ik ga nog even een ontbijtje maken voor ons en dan ga ik lekker boven ontbijten met mijn mannetjes.

Fluvoxaminemaleaat(antidepressivum)

Vanaf Dinsdag is mijn vriend uit gaan uitbreiden met de "Fluvoxaminemaleaat" van 50 naar 100 mg en de sertraline gaan minderen van 150 naar 100 mg en daar slikt hij nog
Dipiperon twee maal daags een halve (waarvan één halve s'avonds rond 10 uur nog)
Hij merkt nu momenteel zegt hij zelf 3 % minder vermoeidheid maar erg weinig dus nog maar
het is natuurlijk ook nog niet zo opgebouwd als het moet en de Sertraline zit er nog doorheen dus we wachten het rustig af.
Veel hoop op grote verbeteringen hebben we niet, maar al is het al een heel klein beetje zijn we er al blij mee.
Ons zoontje is vandaag heel de dag bijna bij opa en oma geweest hij kan zich daar goed vermaken
meestal,maar al luistert hij daar niet dan wordt hij vaak weer thuis gedropt maar dat was vandaag dus blijkbaar niet het geval.
Hij mag daar meer als thuis dus dat is in zijn voordeel natuurlijk,plus mijn broer is thuis die heeft vakantie en heeft ook nu wat tijd voor hem.

Vandaag kreeg ik een reactie van Greet(van een ander weblog "een gezin met autisme" )
en vond dit wel fijn,zeker omdat ze ook een zoon hebben met Asperger dus kan ik daar ook wat
vragen bij kwijt en vindt ook dat hun zover ik kan lezen goed met hun kinderen omgaan(m.b.t. het autisme)
Want wij denken zelf vrijwel zeker dat onze zoon ook Asperger heeft maarja dat zal nog moeten blijken uit de vragenlijsten en de spelobservatie met hem.
Mocht dit niet genoeg duidelijkheid bieden gaan ze verder onderzoek doen,dus ik ben erg benieuwd.
Zelf weet je natuurlijk echt wel dat er iets niet klopt aan veel dingen(voorvallen,gedrag) etc.

Dadelijk ga ik heerlijk nog een uurtje sporten(spinning)dit echt ontspannend voor mij ,heb ik even rust en kan zo goed mijn hoofd leegmaken.
Na een hele dag werken is het wel vermoeiend maar je krijgt er ook iets voor terug dus doe ik het toch.

Vandaag vroeg ik aan mijn vriend om een stukje op het Blog te schrijven over de medicatie ofzo,maar hij blijft dit moeilijk vinden dus laat ik hem maar.
Het is allemaal al moeilijk genoeg voor hem dus zal ik hem niet gaan lastigvallen met iets waar hij hele grote moeite mee heeft.
En heb ik dus weer lekker zelf een stukje op het blog gezet ;-))

Eerste gesprek GGZ Jeugd en Zorg

Dinsdag hadden we ons eerste gesprek over ons zoontje bij het GGZ
dit gesprek was met een psycholoog een vrouwelijke deze keer,die van ons is nl. een man.
We werden ontvangen en kregen een uitleg over de rechten en plichten(formele zaken) en toen konden we van start.
Er werden wat vragen gesteld naar aanleiding van ons eerste intakegesprek, wat met iemand anders plaats had gevonden.
Of er nog dingen verandert waren inmiddels en wat onze zorgvraag was zodat ze een zorgplan op
kunnen stellen waar afspraken en zorgvraag in vastgelegd gaat worden.(zorgcontract)

Onze grootste zorgvragen zijn:
1) Een sociale vaardigheidstraining voor onze zoon
2) Een diagnose op papier zodat vaststaat wat er aan de hand is
en men o.a. ook op school hem serieus hierin kan nemen.

3) hulp bij zijn angsten (voor donker en bewegende poppen
zoals bijv. in de Efteling)

Het Eerste punt zou al een beetje moeilijk worden omdat hij pas 7 is en de training pas vanaf
tien jaar is normaal gesproken??,maar hier zou wel naar gekeken worden wat er mogelijk was voor hem,ik heb ook aangegeven dat hij dit ook echt al nodig heeft en er ook aan toe is.
De diagnose gaat gesteld worden door middel van vele vragenlijsten voor ons en voor school(wordt ingevuld na de vakantie) en hij(ons zoontje) gaat een spelobservatie krijgen nadat wij nog twee gesprekken daar gaan krijgen.
En naar de angsten zou ook serieus gekeken gaan worden.

Wel heb ik aangegeven dat hij tijdens zo'n spelobservatie zich keurig en netjes zal gedragen en net zal doen of hij het leuk vind (sociaal wenselijk gedrag zal vertonen)
Met de intake heeft hij daar ook met een poppenhuisje zitten spelen en deed hij net of hij het heel leuk vond,en daarna toen we buiten waren zei hij;" ik vond er niks aan eigenlijk"

Wij hebben samen alle vragenlijsten ingevuld en één per email ingevuld een hele lange lijst,
en ik was erna echt gaar,maar wilde het graag op tijd insturen.
Volgende week is ons tweede gesprek met haar het klikte goed met haar dus dat is wel fijn
mijn vriend was er ook moe van zei hij,we vonden het beide dat het veel energie gekost had.
Je moet er echt mee bezig en terug naar zijn babytijd en je verdiepen in zijn doen en laten.

Ik vindt het wel fijn dat er iets gebeurt maar verwacht er niet teveel van,je moet het uiteindelijk toch zelf allemaal doen.

En de psycholoog zei ook jullie zijn degene met de meeste ervaring en weten er zelf het meeste van omdat mijn vriend het ook alweer jaren weet en wij ons er natuurlijk goed in verdiept hebben,en mijn vriend is zelf ervaringdeskundige want dat wordt je vanzelf wel en ik ook,daar kom je niet onderuit.
Je weet zelf het beste wat er in je kind omgaat,maar je kunt niet alles zelf opvangen en uitzoeken.
Wel had ze in de gaten dat ik niets voelde voor een oudergroep,ik zie dat niet zo zitten en weet inmiddels ook al erg veel.
Het kost weer tijd en energie en dan krijg je al die andere input die ik nu echt niet nodig heb,
gelukkig kan ik goed met mijn vriend praten en overleggen dus wij komen er samen wel uit.
Ook al is dat niet altijd makkelijk omdat hij zelf AS heeft en het ook niet altijd zo ziet zoals ik het zie of ons zoontje het ziet,want ook die praat mee.
Ook hebben we het gehad over dat ons zoontje zichzelf uitput en zichzelf de slaap niet gunt
vroeg op is vaak en niet graag naar bed gaat.
Nou weer even genoeg info hierover.
Vandaag hebben we met z' n drietjes een stukje gewandeld ondanks het dreigende weer.
Was toch even wat anders dan de hele tijd binnen zitten(hangen)

Naar de film

gisteren naar de film geweest met zijn drietjes,naar Kungfu panda ( http://www.film1.nl/kungfupanda/ was wel leuk maar wel een
hectisch vertrek maar het is goed gekomen.
s'morgens had ik nog gewerkt en toen ik thuis kwam ben ik gaan douchen vlug mijn haren kammen met nog half nat haar mee naar de bios en toen waren we nog de pinpas vergeten omdat ik tijdens het weggaan nog een telefoontje kreeg van mijn werk ben ik zo in de auto gestapt terwijl mijn vriend dacht dat ik het pasje in mijn zakken had.
Gelukkig hadden we nog wat geld in het hoesje van de autosleutels en in het asbakje van de auto en zo konden we toch doorrijden naar de bioscoop snel de auto parkeren en naar binnen.
Ik kan daar goed tegen maar mijn vriend helemaal niet dit is te stressvol,moeten we geen parkeergeld betalen,nee,een parkeerschijf ....hoelang mogen we dan parkeren tweede vraag,
2 uur is lang genoeg voor een kinderfilm,naar binnen en kaartjes gekocht zelfs voor het balkon
hadden we genoeg dus wij daar gaan zitten de mannen daar gedropt en toen ben ik snel nog wat
drinken voor ons zoontje gaan halen en popcorn want dat hoort erbij en toen zat ik gelukkig!
Het was gelukkig een leuke film(ik hou niet zo van tekenfilms dus vandaar!) maar hij was echt wel mooi en leuke beelden en verhaal was wel leuk ons zoontje vond hem ook een beetje verdrietig in een deel waar een oude schildpad afscheid nam(en dood ging).

S'morgens hadden de mannen toen ik weg was zoete broodjes samen gebakken die waren trouwens lekker,niet te zoet dus dat was wel goed.

Na de bios was ons zoontje zijn vriendin(echte) er bij de buurman dus daar ging hij meteen heen
daarna is hij daar ook gaan eten dus wij konden lekker samen een keer rustig eten!

Na het eten hebben we nog lekker met die twee "pubers" buiten met de bal gegooid en gek gedaan(gestoeid) dat was wel leuk,ze kunnen dan even alle energie kwijt en dat is nodig bij beide.
Om kwart voor acht was het mooi geweest en gingen die twee kinderen samen nog een blokje om rennen(om de huizenblok) dat doen ze altijd en toen naar bed en toen zijn wij samen lekker
een film gaan kijken één naar een verhaal van Stephen King die duurde tot 11.15 en toen was ik ook wel aan slapen toe.
Zo en morgen lekker Zaterdag dus lekker vrij!
Heerlijk uitslapen zover dat lukt en lekker een stuk wandelen en verder zien we nog wel.

Uit naar de Kermis

Zaterdagavond zijn we met naar de kermis gegaan het was nog droog maar de regen dreigde
wel maar we gingen toch.
Daar aangekomen wordt ons zoontje helemaal blij en begint hij volop te praten over wat hij al ziet als we er heen lopen.
Als eerste ging hij in de botswagentjes en dit vond hij keileuk hij straalde helemaal echt leuk om te zien,eerst gaat hij zelf een penning kopen en stapt als zelf in als het zover is.
Daarna gingen we verder toen ging hij met zijn vader in een soort hele hoge Jimmy(boobytrap Hotel)er zitten allemaal bewegende vloeren, trapjes,schijven,draaiende tonnen etc. in,dit vindt hij echt heel leuk en mijn vriend achter hem aan,ze komen dan ook steeds voor buiten langs en kun je ze zien schuiven of lopen(hobbelen)echt leuk om te zien!
Weer merk ik dat mijn vriend niet in de gaten heeft dat ons zoontje weer een jaar verder is en dus veel meer kan als hij denkt en dat hij er niet zo achteraan hoeft te rennen omdat hij bang is dat hij valt ofzo.
Op het einde moesten ze in een hele hoge steile draaiende glijbaan naar beneden en daar kwamen ze één voor één uit.
Daarna met zijn drietjes in de rups gegaan waar hij eerst nooit in durfde omdat de kap dichtgaat,dit vond hij heel eng altijd,nu niet meer dus weer een angst die weg is gelukkig ook voor hem!
Langs het spookhuis lopen durfde hij nu ook zonder bang er hard weg te rennen,hij zei"dit spookhuis is helemaal niet zo eng als vorig jaar"maar dit komt vooral dat hij nu minder bang ervoor is.
Erin wil hij dus echt niet maar dat hoeft ook niet,later doen we een keer mee aan de "plankjes"
dit is met cijfers die op plankjes staan en er een rad met cijfers waar het cijfer op stopt die heeft dan prijs.
Vorig jaar hadden we de hoofdprijs meteen en ja hoor ! nu had hij hem weer wat een geluk hij mocht dus uitzoeken wat hij wilde.
Moeilijk is dat dan ineens er staat zoveel en je weet alleen niet wat je wil,een robot of toch een
spelletje nee hij koos uiteindelijk voor een dubbele spiegeldiscobol voor op zijn kamer,dit vindt hij leuk want soms maakt hij een disco op zijn kamer.
Toen naar huis het was laat genoeg,misselijk van het draaien en van moeheid wilde hij graag naar bed(dit komt vrijwel nooit voor??)
Dus moe maar voldaan is hij even later in slaap gevallen ,Rust.......

Nieuwe medicijnen en irritaties

Vanaf Dinsdag is mijn vriend begonnen met een nieuw medicijn deze gaat de Sertraline vervangen omdat deze niet de uitwerking meer heeft die nodig is.
Hij heeft nu Fluvoxamine 50 mg gekregen en slikt deze nu nog bij de Sertraline(150mg)
en de dipiperon(twee halve per dag).
De Sertraline gaat over twee weken afgebouwd worden en de Fluvoxamine wordt dan verder uitgebouwd tot de gewenste dosis.
Dit brengt echter toch de nodige spanning met zich mee omdat:
a) de afspraak bij de psychiater verzet is naar later omdat dit niet eerder kon.
b)ons zoontje volgende week vakantie heeft en zijn structuur hierdoor verliest en mijn vriend de
ochtenden met hem alleen zal moeten zijn en zijn schema dus ook gewijzigd wordt wat voor hem ook moeilijk is.
c)omdat ik volgens mijn vriend prikkelbaar ben van mijn maandelijkse hormonen waar hij niet
tegen kan(ik verander dan helemaal volgens hem?;-0)
d) wij allebei een beetje huiverig zijn en het spannend vinden wat de nieuwe medicijnen gaan doen
e) ik nog drie weken door moet werken voor wij alledrie vakantie hebben
f)de medicijnen niet goed af/opgebouwd zijn voor de vakantie terwijl ik daar uitdrukkelijk op aangedrongen heb bij de hulpverlener.(deze hier eigenlijk ook niets aan kon doen omdat de psychiater niet eerder "tijd"had.

Met alle daar op volgende dingen ons zoontje druk,mijn vriend gespannen/depri,overprikkeld,snel boos(om niks al),ik snel boos(om niks door hormonen en spanning medicijnen)
ons zoontje nog drukker door escalaties tussen ons (om niks)
kringetje rond bah!

Vandaag is het weer wat rustiger allebei wat water bij de wijn gedaan en dan komt het wel weer goed,maar leuk is anders.

Ook ben ik nu bezig om ons zoontje een beetje rustig te krijgen hij is erg druk,fluit,zingt,neuriet
springt,gaat van het ene in het andere over in dingen doen.
Maar dit heeft hij altijd aan het begin van zijn vakantie hij moet er gewoon weer aan wennen en dat duurt zo een week soms twee weken.

Nu gaan we samen lekker naar de appeltuin wandelen dat ontspant en ons zoontje is met mijn moeder even mee boodschappen doen dat schilt ook even rust voor ons.

wordt vervolgd....

letterlijk denken

van de week stond er op de raam bij de school met grote gele letters geverfd "brigadiers gezocht"dus na school vertelde ons zoontje dat er brigadiers verdwenen waren,hij had dit dus letterlijk genomen en had dit ook echt serieus genomen,dus ik moest wel lachen ik zei ;"dan wordt ik nooit geen brigadier bij jullie op school en heb het hem uitgelegd,waar hij zelf natuurlijk ook erg om moest lachen,daarna vertelde hij dat hij s'morgens een filmpje had gekeken voor dat hij naar school ging en daar waren ook twee stripfiguren in verdwenen dus daarmee had hij het ook
in verbinding gebracht.
Wel grappig mijn moeder had hij tussen de middag er ook al van op de hoogte gebracht deze heeft het naar een of ander vrouwenblad (site) gestuurd als "prietpraat".
Zo is het wel weer heel duidelijk dat hij het anders opneemt dan veel andere kinderen op school.

Drukke rare dag

gisteren heb ik een drukke dag achter de rug,ik moest s'morgens eerst mijn eigenlijke werk doen en daarna was mij gevraagd om binnen(intramuraal) te werken(ik werk in de wijk(-zorg) en ben dus steeds onderweg normaal .
Voor mij is dat niet fijn omdat ik daar nog niet zolang werk sinds 1 Januari van dit jaar en ik ook niet vaak binnen werk,ik ken daar wel verschillende mensen maar ben er niet thuis,weet veel dingen niet hoe die geregeld zijn,ken de mensen(bewoners niet)sommige wel,dus dat is een hele inspanning meer,maargoed ik ga er dan gewoon voor en doe wat ik kan.
Dit was verder goed verlopen,om kwart over 12 kwam ik thuis en was ons zoontje met mijn vriend aan het eten,ze hadden lekker worstenbroodjes dus ik kon meteen mee aanschuiven.
Daarna zijn we toen ons zoontje weer naar school was om 13:00 zijn we naar mijn schoonvader gegaan die hadden we al even niet gezien en deze had ook voor onze poes gezorgd toen wij weg waren afgelopen weekend(mijn moeder heeft ook voor haar gezorgd dus is ze niets tekort gekomen).
Bezoekje gebracht lekker samen koffie gedronken en bijgekletst,15:00 weer naar school om hem op te halen we gingen te voet samen,ineens horen we een hele harde klap(net of er een container
tegen de grond aan klapte) wij keken meteen en zagen nog een bromscooterrijder(man) door de lucht vliegen,ik zeg tegen mijn vriend kom help hem......dus wij er naar toe voor hem is dit echt heel moeilijk want dan moet hij iets doen met die "vreemde" troosten,geruststellen,ingrijpen,
ojee....ik zag dit en zei bel jij 112 en ik rende er naar toe.
Die man had echt veel pijn en kon bijna niet ademen,ik zei;"rustig blijven en rustig blijven door ademen door je neus in en mond eruit,mijn vriend had ondertussen al de politie/ambulance gewaarschuwd.
De man was geschept hij reed op een voorrangsweg en er kwam een auto van rechts gewoon de weg op ineens en nam hem mee,dus die was echt door de lucht gevolgen op het wegdek terrecht gekomen en tegen een verkeerszuil geklapt met zijn zij,gelukkig had hij een helm op die flink beschadigd was en zijn scooter natuurlijk ook.
Ik ben bij hem gebleven en heb hem toegesproken,rustig proberen te houden,hij had erg veel pijn en begon te zweten en was erg duizelig viel bijna weg.
Heb zijn jas open gedaan en zijn shirtje zodat hij het minder warm had,ook kwam er nog een man bij die het precies gezien had die reed achter die scooter en stelde hem mondeling gerust.
De vrouw die het ongeluk veroorzaakt had was een vrouw op leeftijd ik schat 75 jaar of zo,die ging haar kleinkind ook van schoolhalen,we zaten midden op de weg niet echt veilig dus ik was blij toen de politie er als eerste aankwam en de weg af ging zetten.
Ik kon natuurlijk niet weggaan bij die man en heb mijn vriend naar school gestuurd om ons zoontje op te halen,ondertussen heeft hij mijn ID kaart gehaald(omdat dit verplicht is bij te hebben en hij dit dus nodig achtte).
Een kwartier later kwam gelukkig de ambulance ik had ook aangegeven naar de politie dat het erg lang duurde voor deze kwam,de agente vertelde er spoed achter gezet te hebben en inderdaad toen was hij er snel(nou ja snel??)
Die man 35 jaar had het erg moeilijk en maakte zich druk om de scooter(van zijn moeder) en zijn tas,ja dat doe je dan toch je hebt nergens meer de controle over.
Ik heb hem al die tijd vastgehouden zodat hij rechtop kon blijven zitten toen de ambulance kwam dacht ik nou kan ik wel weg,maar nee ik moest van alles meedoen,zijn hoofd stilhouden
hem mee op zo'n plank vastleggen,zuurstof aangeven,infuus vasthouden ik deed volop mee,mijn vriend zei het was net zo'n interactief spel waar je in mee mocht doen,en dat was ook inderdaad ik vond het zelf heel normaal.
Ondertussen was mijn zoontje uit school en was mijn Id gehaald en inderdaad de politie wilde mijn gegevens ook noteren dus goed dat ik hem had,ik werd nog hartelijk bedankt door het ambulancepersoneel voor de hulp.
En de politieagente zei dat ik adequaat gehandeld had en zou willen dat iedereen zo ingreep bij
zo'n voorvallen.
Het verkeer eromheen was zeer brutaal,klaagde over de afzetting dat de politie dat die niet goed neer had gezet,reden over het fietspad en wilde er gewoon door
Sommige mensen geven er niets om of iemand anders geholpen moet worden of pijn heeft of gewond is. Hun moeten erdoor.
Toen moesten we nog boodschappen en snel eten want ons zoontje moest op voor zijn diploma A
dus wij nog naar het zwembad daar was het wel leuk en hij had het supergoed gedaan,iedereen was in het oranje was heel vrolijk aangekleed en met een kinderdansgroep(step by step)
Poeh dit was me een rare dag en ons zoontje had zijn rapport wat goed was maar ik niet eens meteen had kunnen zien met al die toestanden.
Maar alles kwam goed na het zwemmen mocht hij nog langer opblijven omdat hij zijn diploma had gehaald het was feest dat moest toch doorgaan,met het gevolg dat ik vanmorgen totaallos
in bed lag maar ik heb nu lekker uit kunnen slapen dus het komt wel weer goed.

weekend weg geweest

Afgelopen weekend zijn we met zijn drietjes een weekend naar Slagharen geweest in een huisje voor de vierde keer dus alles is bekend daar.
Vrijdagochtend alles ingepakt en zijn we gegaan,in de middag kwamen we daar aan en zijn we het park ingegaan,meteen gaan draaien om lekker al een beetje in stemming te komen.
Merkte wel dat ons zoontje weer in meer dingen durfde en zich over dingen heen kon zetten
in één attractie krijg je hem echt niet in want daar is heel veel lawaai en het is er donker,en hij weet niet wat er binnen gaat gebeuren.
We hadden wel geprobeert hem mee naar binnen te krijgen maar bij de bootjes waar je in moet stappen is hij keihard naar de ingang teruggerend zo bang is hij dan.
Verder hebben we lekker kunnen ontspannen(zover dat lukt) en zijn we Zondagavond
weer thuisgekomen,onderweg in de auto slaapt ons zoontje echt niet hij was zo moe en zat onderweg dvd te kijken en lekker te duimen maar hij vecht tegen zijn slaap echt erg!
Zijn ogen vielen bijna dicht maar dat heeft hij nooit echt gedaan als peuter en kleuter deed hij dit al nooit.Slapen is voor hem echt verloren tijd denk ik,mijn vriend denkt dat hij geen rust heeft in zijn hoofd en daarom zich daar niet aan over kan geven.(maar die gaat zijn eigen na)
Verder wel een leuk voorval we gingen in een achtbaan(die niet over de kop gaat)en je kunt dat met zijn tweeën naast elkaar zitten,ik zou met ons zoontje gaan en mijn vriend alleen,maar je moest in verschillende rijtjes aansluiten voor een karretje dus het kwam niet goed uit dat we er samen in konden,vroeg een vrouw die voor mij stond aan mijn vriend als jij met mij gaat dan kunnen we er allemaal tegelijk in,mijn vriend zei "ja is goed"maar ik zag dat hij het niet goed begreep,dus ik zei tegen mijn zoontje ga jij maar bij papa,dat ik met die vrouw in een karretje kon,want ik weet dat mijn vriend dit echt niet fijn vindt,en zeker niet in een achtbaan zo tegen een vreemde aan.
omdat hij het niet begrepen had dan krijg je zo'n rare situatie dus ik stuurde mijn zoontje naar hem(die ook nog protesteerde die wilde met mij!)maar het kwam goed,later heb ik het mijn vriend uitgelegd en vertelde hij dat hij dat echt niet had begrepen en dacht dat die vrouw met mij zou gaan in een karretje.
Ik moet er wel om lachen achteraf,eigenlijk had ik hem gewoon met die vrouw moeten laten gaan maar zo ben ik dan ook weer niet,en mij maakt het niet zoveel uit dus......
Zondag waren we ook 25 jaar bij elkaar dus dat was wel een bijzondere dag,we hebben daar lekker samen gegeten en overal samen ingegaan.
Ons zoontje was Maandag wel erg moe en is die dag ook niet naar school geweest anders is hij heel de week op en wordt hij erg vervelend(gaat hij slecht luisteren)
We gaan het zeker nog een keer over doen ook al is het steeds hetzelfde(met twee van hun soort niet verkeerd bedoeld,is het goed ze weten wat er gaat gebeuren daar en hoe het daar is)
en het bevalt ons alledrie nog goed dus..

Starten bij ggz jeugd en zorg

Van de week kregen we bericht dat we gaan starten met de hulpverlening voor ons zoontje,
de eerste afspraak heb ik al meteen moeten verzetten maar dat was geen probleem.
14 Juli gaan wij samen, zonder ons zoontje voor het eerste gesprek ben benieuwd.
Het komt mooi op tijd want ik wil voor hem graag een sociale vaardigheidstraining aanvragen,
dit lijkt me wel goed voor hem.En dan komt er ook een diagnose als het goed is.

Vandaag heeft hij te horen gekregen dat hij op mag voor zijn diploma A, hij was zo blij en wij nog
erger want nu hoeven we niet meer iedere week of om de week naar de zwemles.

Na drie jaar hebben we het daar wel gezien,na de zomervakantie krijgt hij zwemles op school en mag hij daar verder voor B.

Vandaag is mijn vriend naar de huisarts geweest en heeft te horen gekregen dat zijn ruggenwervels versleten zijn en het niet goed aansluit bij zijn lendewervel en heiligbeen het heeft teveel speling en dit geeft weer irritatie van de zenuwen met als gevolg pijn.
Dit betekend dat hij de rug heeft van een man van 70 en deze niet teveel mag belasten
maar wel soepel moet houden.
Dit is het gevolg van zwaar werk wat hij in het verleden heeft gedaan en waar hij nu mee zit te kijken er is niks aan te doen.Kan er ook nog wel bij....

Morgen gaan we gewoon lekker een weekendje weg en vieren we het behalen van zijn diploma A en ons 25 jarige samenzijn(verkering) 22 juni dus dit weekend.

Vindt het wel altijd een heel gedoe als je weggaat met spullen inpakken en wat neem je mee,
maar ons zoontje had vanavond zelf z'n spulletjes al ingepakt dat was wel makkelijk dat hoef ik dus niet meer te doen.

Toen ik vanmiddag thuis kwam was ons bed al heerlijk door mijn vriend verschoond,de was gewassen,boven gestofzuigd,er stonden al spulletjes klaar om morgen mee te nemen.
En toen ik terugkwam van de zwemles met mijn moeder had mijn vriend ook het eten al lekker klaar dus we konden zo aanschuiven.En het was echt lekker de beste koks zijn mannen dus!...

Het is echt een kanjer ondanks dat alles hem erg veel energie kost doet hij het toch echt goed,ik ben blij met hem en hij met mij zo vullen we elkaar mooi aan,als ik thuis kom van zo'n dagje werken is dat wel fijn als je niet veel meer hoeft te doen en hij ook begrijpt dat hij dit zo op kan vangen weer voor mij.

gesprek psycholoog en moeilijk gedrag

gisteren zijn we samen naar onze hulpverlener geweest voor een gesprekje,
mijn vriend was daar inmiddels besproken door de hulpverlener en de psychiater over,hoe verder met de medicatie.
Het is een moeilijk geval daar komt het op neer,er lopen teveel diagnoses door elkaar heen
dus het is complex,daarbij komt nog een groot deel van zijn karakter wat heel hardnekkig is
daar is niet doorheen te komen.(er zitten dingen in gesleten)
Dus moeilijk om hier medicijnen voor te geven,er is nu een tweede gesprek met de psychiater
gepland om nogmaals te kijken voor in ieder geval een vervangend middel dat mss beter aanslaat of enigszins verandering geeft.
Maar hoop is er niet echt voor hem/ons men had het over een medicijn waar hij toen helemaal van de kaart van is geraakt,en wij hebben aangegeven dit echt niet meer opnieuw te willen
proberen (beide niet) de angst is te groot hiervoor.
En onze hulpverlener gaf later ook aan dit dan niet te doen omdat het ons bang maakt en dit niet goed is om dit dan te doen.
Het middel schijnt wel goed te werken(?) bij sommige mensen maar we gaan niet teveel gekke stappen ondernemen,ook om het hier rustig te houden in huis.
Ons zoontje is nu weer een beetje getemperd maar heeft vier dagen moeilijk gedrag vertoond,
echt niet leuk meer.
Ook op school was hij moeilijk te krijgen hij schiet dan in een verkeerde modus of zo,en is op school ook apart gezet aan een tafeltje.
Dit duurde tot gisteren toe al vier dagen zat hij alleen dit is voor hem een hele grote te lange straf en heb dit gisteren ook met zijn lerares besproken en die zou hem vandaag even apart nemen en met hem praten.
Het is voor hem moeilijk om sociaal mee te kunnen doen en dan bedoel ik; dat hij niet kan liegen,niet iets stiekem kan doen(dit kunnen andere kinderen wel) hij kan niemand verraden dit ze wel bij hem meteen doen als hij maar één voet verkeerd zet(sommige kinderen doen dit meteen gelukkig niet allemaal)
Hij heeft moeite om uit te leggen als iets niet zo was en dat hij het niet heeft gedaan of dat het anders ging.
Moeite als hij uit zijn eigen groepje wordt gehaald(wat gebeurd is)om bij de nieuwe groep zijn plek weer te vinden(hij gaat dan plagend,klierderig aftasten).
Dus wordt hij dan maar alleen gezet met als gevolg dat hij thuis niet handelbaar is en zich gaat verzetten tegen ons gezag en zeker van mijn vriend die hier weer zelf moeite mee heeft door zijn
autisme.(weet hier niet goed mee om te gaan)en dan is het kringetje rond.
Maar vanmorgen was hij gelukkig weer wat handelbaarder en merk ik dat het handballen van gisteravond hem goed doet,het ontspant hem,ontlaad hem,en maakt hem lekker moe zodat hij goed slaapt.
Ondertussen wordt je er wel doodmoe van maar dat is niet anders,ik weet dat er van die periodes zijn en kan hem gelukkig nog breken.
Merk wel dat hij steeds sterker wordt en groter natuurlijk hij komt nu tot voorbij mijn middel
124 cm en 24 kilo is hij nu,dus je hebt er wel een flinke hap aan moet je hem naar binnen halen
of naar boven op zijn kamer zetten.
Verder gaan we lekker Vrijdag een weekendje weg en het komt allemaal weer goed, dat weet ik dus dat schilt en ik ben gelukkig positief van aard en geef niet snel op.
zo heb ik me voorgenomen me niet gek te laten maken door niemand en niks niet al valt het niet altijd mee!