Dagelijks wordt ik ermee geconfronteerd of ik het nou leuk vindt of niet het gebeurt gewoon.
Overal duikt het op de verkiezingen.....mijn vriend wordt daar heel onzeker van hij weet nu niet hoe onze toekomst eruit ziet en voor velen anderen....
Hij kan hier gewoon niet tegen "onzekerheid"is een nekslag voor onze asperger senior,hij ziet de ergste scenario's voorbij komen en eigenlijk wonen wij in zijn gedachten al in een kartonnen doos op straat.
En steeds wordt dat weer opnieuw benoemd alles wat er zou kunnen gebeuren en hoe we daar dan mee om zouden kunnen gaan of niet mee om kunnen gaan.....
Ik krijg het niet uit zijn hoofd en door te zeggen het nieuws niet te volgen wordt hij nog onzekerder dus dat werkt ook niet.
Wel hebben we afgesproken dat hij het wel gaat beperken door minder nieuws te volgen anders worden we hier beide gek van en dat willen we natuurlijk niet.
Het valt niet mee voor hem om dit los te moeten laten,ik heb ook tegen hem gezegd dat ik er niet meer tegen kan en dat er iets moet veranderen...dit probeert hij ook zeker,maar het blijft moeilijk.
Ook ik kan hem geen zekerheid geven over de toekomst en die heeft eigenlijk niemand dus...dat is gewoon zo...
Maar bij hem kan dat eigenlijk niet; het liefst zou hij alle zekerheden kopen voor levenslang en zijn leven al helemaal duidelijk hebben wat betrefd zijn/onze basisbehoeften ik praat dan niet over luxe want daar draait het helemaal niet om.
Het is vooral de angst om zijn basisbehoefte te verliezen,dwz wonen,eten/drinken/gezondheid(szorg)
de rest daarom heen kan hij missen en daar kan hij ook mee leven.
Hopelijk wordt het na de verkiezingen duidelijker voor hem en kan hij zich hier weer wat in laten berusten.
7 opmerkingen:
Heel herkenbaar, die angst. Ik probeer de verkiezingen zoveel mogelijk te negeren en koop letterlijk zekerheden: goud. Mijn broer verbaast zich erover maar ik loop in mijn hoofd te rekenen hoe lang ik aan mijn basisbehoeften kan voldoen van mijn goudbuffer als ik mijn baan zou verliezen en dat is altijd te kort.
Ik weet het, ik maak iemand na mijn dood bijzonder gelukkig maar ik hecht nou eenmaal meer belang aan zekerheid voor de toekomst dan aan plezier in het heden.
Jammer is dat eigenlijk, dat Aspergers altijd uitgaan van het slechtst denkbare scenario. En ik blijf het vreemd vinden dat ik dat wel kan denken maar niet kan voelen. Ik kan er niets aan doen.
Da's best begrijpelijk. Toen ik ziek geworden ben zat ik ook met die vrees, van onder een brug te eindigen. Ik heb er na lange tijd wel mee leren leven. Dwz, soms maak ik mij nog zorgen, maar soms kan ik het loslaten. Het leven is een en al onzekerheid en dat is soms stresserend.
Een zeer herkenbare ervaring. Vooral omdat ik door enkele engagementen ook beleidsteksten kan lezen. En die zijn soms ronduit angstaanjagend voor wie ze (te) letterlijk neemt.
Ik probeer tegen dat gevoel in te gaan door te beseffen dat veel van wat er gezegd wordt al jaren zoniet eeuwen gezegd wordt (en er altijd tegenkrachten zijn die iets anders zeggen).
Aan de andere kant verzamel ik ook informatie over wat te doen bij een worst-case scenario. En vooral hoe ik daar zelf aan kan verhelpen.
Door voor een partij te stemmen die het dichtst ligt bij wat ik wil. Zo bestaan er stemwijzers waarmee je je eigen standpunt kan bepalen en vergelijken.
Mijn angst is ook wel om mijn basisbehoeften te verliezen (zekerheid huisvesting, rondkomen met mijn inkomen voor de basisbehoeften). Ik werk daar aan door mijn budget zo goed mogelijk en via computer of op papier (zichtbaar) bij te houden zodat ik precies weet wat ik nodig heb.
Maar ik probeer mijn angsten wel te beperken in tijd, en niet af te reageren op gezinsleden, die kunnen ook maar 'voor de goeie' stemmen.
Uit ervaring weet ik dat er altijd wel een mouw aan te passen is, en het geen geheim is voor wie mensen zullen stemmen. Voor zij die hun 'neurotypische basisbehoeften' (genoeg geld, gezondheid en geluk) zeker stellen. In die zin is iedereen ook wel een beetje gelijk.
@Peter bedankt voor je reactie en fijn om te horen (nou ja fijn) dat mijn vriend dit niet alleen heeft,mijn vriend denkt ook dat het ermee te maken heeft dat hij de coopingvaardigheid niet bezit om hulp te vragen en alles daardoor zelf te willen en moeten lossen.
Hier is ook al veel zekerheid ingekocht zal ik maar zeggen,maar dat is nog niet genoeg voor hem....er zijn altijd dingen die onzeker blijven.
Ja, en als jij het zo voor jou gevoel goed opgelost hebt is het toch goed!(ik hoorde net dat de goudprijzen weer gestegen zijn dus !)
alleen inderdaad jammer dat je er zelf minder van geniet,dat doet w ook niet en wil alles voor ons zoontje voor de toekomst zelfs al zeker hebben???
Ja het is erg moeilijk voor jullie...dat snap ik wel,daarintegen gooi ik hier er wel de rem op snapje? anders leef je niet meer en dat is niet de bedoeling..
grt Angeline
@ Kirayoshi ,jij ook bedankt voor jou reactie,ja wel fijn dat je het een beetje los hebt kunnen laten,
op het moment wil dat hier even niet lukken maar dat komt wel weer na de verkiezingen is er meer duidelijkheid hoe dan ook goed of slecht....en idd dat heeft ook met zijn gezondheid(slijtage rug en depressie)te maken dat dit hem kwetsbaar maakt om dingen niet zelf op te kunnen lossen.
grt Angeline
@ Bedankt Tistje,ja het is idd ook het letterlijk lezen en dat doet mijn vriend ook en leest daarbij alle programma's al lang ervoor ,struint heel internet af voor info over de partijen,er komen dan steeds meer beren op de weg....
en dat overzicht houden op financieen dat herken ik hier ook heel duidelijk dat heeft hij ook echt nodig,ook voor
rust en duidelijkheid te hebben.
Ja ik heb nu afgesproken met hem dat we het beperken erover te hebben of anders kap ik het toch af,ook merk ik wel dat hij er wel rekening mee probeert te houden maar het door het nieuws....keer op keer weer naar boven dreigt te komen.
@ allen bedankt voor jullie reactie door deze reactie geeft het hem ook weer een duwtje in de rug(in de positieve richting) en het besef dat hij niet de enige is die hiermee zit.
(En het is een gevoel wat jullie ook herkennen).
Dat maakt het net iets luchtiger ook voor mij ...
grt Angeline en partner...
Ik had een paar weken terug ook al een rampscenario geschreven op mijn blog met het feit dat we allemaal armer worden en dat daar weinig aandacht voor was bij verkiezingen. Gisteren las ik dan weer in de krant dat hier in België men bijna 40% van de aankoopprijs voor een woning zelf moet kunnen financieren en dat alleen mensen wiens ouders nog kunnen bijspringen een woning gaan kunnen kopen. Op dat laatste kan ik niet rekenen en dus begon ik inwendig al wat te freaken.
Het is in verkiezingstijden altijd wat erger. Enerzijds omdat je dan gedwongen wordt om over je toekomst na te denken en dan alle mogelijke rampscenario's voorbijkomen. Daarbij speelt de politiek ook altijd handig in op de angstthema's bij de mensen om stemmen te ronselen. Anderzijds moet je ook een keuze maken en dat is ook best moeilijk, want je krijgt zoveel te horen en er zijn voortdurend draaikonten wat het allemaal onzekerder maakt. Tenslotte is er het aangeboren pessimisme, wat blijkbaar vele Aspergers treft.
Je vriend is dus zeker niet alleen.
@filip
Bedankt ook voor jou reactie,idd is er ook veel onzekerheid,en idd pessimisme heel herkenbaar idd hier ook bij de aspergers...
En ook fijn om te horen dat hij(wij)en ook jullie allemaal zeker niet alleen er voor staan.
grt Angeline
obviously like your web site however you need to take a look at the spelling on several
of your posts. Many of them are rife with spelling issues and I find it very troublesome to tell the
reality on the other hand I'll surely come again again.
my webpage - luxury private jet charter
Een reactie posten