Jaren later..eindelijk weer een bericht

 Jaren is het alweer geleden dat ik iets gepost heb,er is ondertussen erg veel gebeurd hier.Waar ik nog wel per keer kort op terug ga komen.Onze zoon is inmiddels bijna 20 en heeft al meer als een jaar een vriendin,wat ik niet snel had verwacht maar wat wij wel erg leuk vinden voor hem.Wij wonen inmiddels alweer zeven jaar hier in ons andere huis,ook al is de afgelopen tijd erg hectisch geweest en nu nog steeds is dit zo maar wij gaan nooit bij de pakken neer  zitten,dat zit er bij ons niet op.Zowel niet bij mijn man (Asperger) en bij mij niet,echte doorzetters zijn wij en in alle zware tijden slepen wij ons er toch iedere keer weer SAMEN doorheen.Dat is onze sterke kant dat we elkaar altijd opvangen en steunen en dat gaat bij ons erg ver, Asperger sr steunt mij altijd en is erg inlevend en empathisch wat het tegendeel bewijst in ons geval dat dit bij Autistische mensen zou ontbreken.Als ik van iemand altijd op aan kan is dat wel mijn Asperger man hij is trouw lief en zorgzaam en invoelend steunt me,je zou eerdere zeggen te gevoelig.Zelf denkt hij daarom ook dat hij maar voor een klein deel autisme heeft en de rest een andere oorzaak heeft die door zijn verleden komt.Maargoed dat terzijde ook ik steun hem waar ik kan en wij vormen zo een heel hecht team,ook onze zoon sluit hier goed op aan.Die is ook eerlijk,rechtvaardig en trouw,ook naar zijn vriendin toe is hij erg lief en invoelend,geduldig en zorgzaam dat is wat ik hier ervaar met de Aspergers hier thuis.Zijn vriendin zou dit zeker beamen,maar ze is zelf ook begripvol naar hem toe en rekent hem niet snel af op sommige ongepaste uitspraken die hij soms maakt maar niet meent of zo bedoeld.Verder zijn beide Asperger mannen ook erg grappig,wat mijn negatieve gevoelens vaak laat verdwijnen en de problemen die zich wel voordoen verzachten en mijn zo de dingen beter te kunnen laten hendelen.Ik weet niet of het verschil met Asperger zo verschilt met bijvoorbeeld een klassiek autist maar ik denk dat dit wel zo is.Ondanks  de strubbelingen met vooral onze zoon zijn autisme gaat het hier redelijk,UPS en downs dat blijft.Maar ik zou momenteel zeggen dat het met onze zoon goed gaat,twee jaar terug was dit zeker niet het geval.Ook is inmiddels mijn man zijn vader overleden.Voor nu laat ik het er even bij,hoop zo over een paar weken nog wat te posten per onderwerp ik ga erover nadenken wat ik kan schrijven om zo onze zoon zijn privéleven er wat buiten te laten zeker nu hij een eigen weg uit aan het gaan is.

Autisme elke dag wel iets

Elke dag lopen wij hier tegen de gevolgen van het autisme aan,
of met Jr of met Sr,miscommunicaties blijven er al is dit beter
mee om te gaan.
 Niet altijd, soms ben je beide moe of heeft Sr veel pijn en dan
is er eerder boosheid een korter lontje dat is niet vaak maar het komt voor,beide willen we dit zeker niet,soms gebeurt het gewoon toch,het beste is het gewoon te laten gaan,wat niet altijd meevalt op die momenten.
Deze momenten zullen er blijven,dit kom overal voor,maar is bij autisme  net wat complexer.
Achja dit houdt het levendig dat wel,Jr is vaak overprikkeld als hij uit school komt,uit zich in een vorm van chagrijnig.
Niet leuk voor ons,overprikkeling niet fijn voor hem,hem wel gezegd dit proberen niet zo te doen maar gewoon even zich terug te trekken en lief proberen te doen zover dit hem misschien ooit zou kunnen lukken.
Nu weer een hele dag erop zitten,slaap hier goed in ons huis van nu,na 3 jaar hier alwéér en nog niet echt gewend.

Welterusten tot de volgende:-)

Meivakantie en zich vermaken en vrijheid:-)

De Meivakantie is alweer bijna een week voorbij,het ritme van Asperger Jr is al ver te zoeken.Laat naar bed en laat uit bed.
Om dit vast te houden in de vakantie lukt vrijwel nooit,dit ook omdat hij eigenlijk geen doel heeft.
Ik denk dat hij zich best verveeld en zich ook vaak eenzaam voelt.
Hij doet niet mee,op koningsdag gaan veel leeftijdsgenoten ergens heen waar iets te doen is,hij niet heeft geen vrienden dus ook geen aansluiting hierin.
Terwijl hij dolgraag ook er bij zou zijn,erbij willen horen en doen zoals zijn leeftijdsgenoten.
Gisteren is hij wel naar de scouting geweest s avonds, maar daar werd ook steeds over Kingsday gepraat en men zat steeds
op hun telefoons,dit vond hij blijkbaar niet echt leuk en daarom is hij al vroeg naar huis is gegaan.
Jammer is dat, terwijl hij hier wel heel de week naar uit zit te kijken is en blijft het contact maken moeilijk.
Graag, weet ik, zou hij ook zo zijn als de andere kinderen die hier geen problemen mee hebben,ik denk dat hij hier een stuk minder happy door is,dat merk ik wel.
Maar je kunt dit niet maken,of forceren hij doet wat hij kan en meer zit er niét op.
Hopelijk vindt hij hier een weg in,helemáál weg is hij momenteel van bepaalde auto's, daar bijt hij zich op op vast.
Terwijl hij nog niet eens zijn rijbewijs niet heeft en in September pas mag gaan lessen,geen auto kan betalen ... maar dromen van de vrijheid als hij zijn rijbewijs hééft en een auto dan kan hij overal naar toe,dat is zijn beeld nu.Zo was zijn opa ook,een auto dat betekend Vrijheid!:-)

Tekenbeet en hypochonder

                                   

Vrijdagavond dropping gehad bij de scouting,Zaterdagmiddag ontdekt Jr Asperger een klein zwart puntje op zijn heup wat hij weg krabt en vervolgens pootjes vertoont,paniek bij Jr het is een teek.

Ik mee gaan zoeken naar de tekenlarve,piepklein gevallen op de vloerbedekking voor mij niet te vinden.

Even later roept Jr ik heb het gevonden,ik leesbril en pincet mee naar zijn kamer,en jawel hoor het blijkt écht een piepklein teekje,een larve.

Hij heeft een piepklein plekje geen rode kring ofzo,maar wel paniek.

Hij heeft ondertussen van alles gelezen op internet met de conclusie voor hem dat hij lyme heeft en heel erg ziek gaat worden,en dat krijg je niet uit zijn hoofd.

Het is zijn waarheid en dat is zo,ik heb mijn moeder laten bellen dat deze contact heeft gehad met de huisarts en hij alleen hóeft te komen als het rood wordt of bij andere klachten,ondertussen heeft hij ons wel gek gemaakt door zijn overtuigingen.

En daar kom je niet doorheen helaas en kost bergen energie,poeh!

vakantie en structuur

Voor Jr valt zijn structuur weg zo gauw de vakantie begint,hij wordt dan prikkelbaar en komt erg moe lijkt lui over..
Ook voor Sr valt dan zijn ritme/structuur weg omdat hij geen
vaste tijden aan hoeft te houden,betrefd schooltijden.
Dan merk je hoe belangrijk het is voor hen om structuur te hebben om deze houvast en duidelijkheid te hebben.
Vaak als ik dan gewoon wel werk geeft dit Asperger Sr nog enigzins wat structuur,opstaan op tijd,tussen de middag eten,
wandelen de gewone dagelijkse dingen die hij dan doet als ik weg ben.
De puberteit houdt niet over,dagelijkse perikelen nog steeds aanwezig,dit in combinatie met Asperger en Asperger Sr nou
dat maakt het er niet makkelijker op.
Gelukkig ben ik er wel tegen op gewassen,maar ik moet zeggen het is zwaar!
Er zijn vele avonden dat ik écht uitgeteld in bed lig en blij ben dat het  bedtijd is.
Volgende week Jr zijn feestje nog te vieren van zijn sweat sixteen,ben benieuwd maar ook blij als het achter de rug is.
Heb al een drukke week voor de boeg op het werk en nog een ziekenhuis bezoek met Asp Sr en dan de Pasen erachteraan.
Hopelijk gaat het na de grote vakantie allemaal wat relaxer met Jr op school,hij gaat een ander pakket nemen wel op VWO maar met vakken die hem een stuk beter liggen.
Sr is veel aan het hobbyen,dat is wel goed voor hem,wat afleiding van de vervelende pijn in zijn rug en van zijn hoofd,
want de depressie blijft vervelen,chronisch dus gaat nooit weg.
In een cycles gaat het op en af maar het is nooit goed bij hem,en dat valt in combinatie met de rugpijn vaak erg zwaar,
daarom is afleiding goed dat verlicht wat,al is het niet veel.
Dit weer zo een beetje over ons,Aspergervrouwtje is ook veel aan het haken en nog van alles aan het maken momenteel.
Een creatieve periode even weer,goed bezig lijkt het.

Oja en nog naar de Efteling geweest was leuk met Jr en Sr,
alleen de wachtrijen erg lang,maar verder hebben we ons  goedvermaakt,Sr had wel een migraine aanval gekregen op het einde,misschien toch teveel prikkels geweest.
Tot de volgende:-)

Zwaar pakket en wintersport

                         

Vorig jaar een zwaar pakket gekozen Natuur- techniek,wat met het snelle tempo en de korte uitleg en veel zelf te moeten vragen,een zware hap is voor Asperger junior.
Nu bijles gevonden voor Wiskunde en Natuurkunde  voor onze zoon.
Bijna 16, hij krijgt steeds meer interesse in auto's en zíjn rijbewijs,mag gaan lessen over een half jaar.
Met alle moeilijkheden die daarbij komen aan goedkeuringen etc en alle vragen die dit bij hem oproept.
We zien het wel,school valt zwaar momenteel dat is zeker, merk na vier jaar dat de "zin" of fut iets minder is.
Hopelijk met de bijles thuis dat hij wat omhoog gaat in bepaalde exacte vakken,zijn talen zijn daarentegen erg goed,passende
bij Asperger goed in taal en dat klopt bij junior.
Terwijl Senior beter is in techniek en minder in talen dus die vlieger gaat echt niet altijd op zo zie je maar.
Gisteren samen een computer gebouwd,zijn oude was kapot
moederbord was stuk.
Nu met drieën alles ingebouwd en het werkt perfect dus Jr kan weer een hele tijdvooruit.
Scouting vindt hij ook nog steeds leuk,soms vindt hij het minder als ze iets gaan doen wat hem écht niet interesseert dan wil hij nog weleens af laten weten.
Ook is hij pas mee op wintersport geweest met de scouting vondhij erg leuk.
Sr heeft veel rugpijn wat geen goed doet aan zijn stemmingen,
helaas is hier niets aan te doen,artrose versleten werk.
Maar probeert toch positief te blijven en dat is zíjn sterke kant,altijd toch de schouders eronder.
Vakantie is nog niet gepland,weten niet wanneer onze zoon op kamp gaat met de scouting,en of hij met ons nog wel of niet mee zal gaan.En senior laat de poezen niet graag achter maar voor mij geen reden om niet te gaan,kunnen oppas regelen dus dan is het goed.
Zoonlief vindt er niet zo veel meer aan met ons gaat liever met leefttijdsgenoten wat logisch is.
Zelf ben ik veel creatief bezig met van alles wat,en wij wandelen elke dag een uur samen.
Zumba heb ik thuis weer opgepakt helaas was de tijd bij de sportschool verzet en kon ik hier niet meer aan meedoen.
Ook heeft onze zoon sinds kort een coach op school,veel te laat maar je moet overal achtereen en stééds wéér uitleggen wat onze zoon nodig heeft op school en dat is erg frustrerend.
Hij zit er nu voor het vierde jaar en ieder jaar kun je weer je uitleggen,vermoeiend.
Zoonlief heeft moeite met vragen stellen,ook met mailen naar de leraar,dat vindt hij ook erg moeilijk,wat men niet begrijpt merk ik.
Een mail sturen wekt bij hem 10 tallen vragen op is niet vanzelfsprekend  voor hem,voor een ander wel.
Zo blijf je tegen dingen aanlopen,ik leg me erbij neer maar blijf wel voor hem knokken dat moet.
Blijkbaar ben ik daarvoor uitgekozen:-) veel geduld en doorzettingsvermogen is daarbij nodig.
Verder zie ik het voorjaar lonken,dat voelt goed zo ook bij de poezen,beide vanmorgen in de serre heerlijk warm was het,
ik neem maar een voorbeeld aan hen.:-)

Sprongen vooruit..

Onze Asperger junior heeft erg grote sprongen gemaakt,
hij is met de scouting een week weg geweest waar hij net pas zelf weer bij was gegaan.
En de start op school is ook erg goed gegaan,hij heeft de introductie meegedaan zelfs waar hij altijd zo onzeker over is.
Gister gesprek gehad met zijn mentor en ook deze klinkt positief over hem,dus we laten het gewoon lopen zoals het nu gaat.
In zijn nieuwe klas heeft hij het ook goed naar zijn zin merk je hij komt met goede zin uit school en dat tekent
hiervoor!:-)
Vandaag heeft hij zelf een pizza besteld en gaan daar naar toe in een tussenuur, zelfstandig wordt hij dat merk je.
En dat voelt goed,maar je merkt ook dat Sr moeite heeft dit los te laten,blijft wat te beschermend hierin,maar ook hij zal sprongen moeten maken hierdoor.

Asperger jr kort berichtje

Asperger Jr is door naar VwO 4 fijn dat hij het weer heeft gehaald.
Nu vakantie bijna Donderdag rapport en dan klaar!

Gesprek school

Afgelopen Donderdag gesprek op school gehad over Wiskunde van Asperger Jr,hij zal zelf ook meer naar de leraar toe moeten stappen ondanks zijn beperking,wordt dit verwacht van hem.

Dit heeft hij nodig ook de komende leerjaren die nog komen gaan.
We hebben nu afgesproken dat hij volgende week naar het vakspreekuur gaat waar hij dan wel tegenop ziet,maar wel gaat doen.
Over de tekortkoming in het begin van het schooljaar van de leraar wilde de zorgconsulent niets loslaten, en wist hier niets van gaf ze aan?
Hij zal toch of het nu een goede of een slechtere leraar is zelf iniatief moeten nemen,en in ieder geval ervoor zorgen dat hij de stof beheerst
door hier achter te komen,door te vragen, nabespreken, internet kijken etc.
Hij heeft Wiskunde en Natuurkunde nodig in zijn pakket dus zal hij hier in moeten investeren zelf ook.
Overbijles wilde hij niks horen,hij snapt het in de les en als hij de opdracht en maakt ook,maar op de toets is het net wat anders,komt het aan op inzicht zo lijkt het....
Voor de rapport bespreking hebben wij de Wiskundeleraar ook ingepland zodat we ook met hem persoonlijk de zaken op een rijtje kunnen zetten.
Wordt vervolgd...

Gesprek op school door onduidelijkheden van leraar

A.S. Donderderdag hebben we een gesprek op school, omdat de punten van natuurkunde en wiskunde al twee keer erg laag zijn uitgevallen.
Zoon Asperger geeft aan dat de leraar geen goede uitleg geeft en als hij
vraagt om uitleg,zegt hij dan moet je je  huiswerk maar goed maken.
Terwijl hij altijd zijn huiswerk goed maakt,nog nooit de durf gehad om dit niet te doen,want iets wat moet dat moet...daar wijkt hij niet van af.
De nabespreking is erg kort en afgeraffeld dus is het voor hen dan weer niet duidelijk.
Daarbij straalt deze leraar ook erg veel  hiërarchie uit dus de drempel is hoog om naar hem toe te gaan voor de leerlingen.
Een tijd geleden scoorde heel de klas erg laag in de Wiskunde.
En zijn er ook veel ouders klachten in gaan dienen,nu merken wij nog geen verbetering, maar weten nu niet of het aan de onduidelijkheden
ligt naar onze zoon toe,of dat heel de klas nog laag scoort.
Dus nu zo snel mogelijk een afspraak gemaakt met de zorg consulent
en de stichting die over het vernieuwde rugzakje gaat en de mentor
plus betreffende leraar gemaild en ingelicht.
Van de leraar totaal geen reactie,waarop zoon zei,die leraar leest zijn mail nooit? nouja...
We wachten af wat er Donderdag uitkomt en laten ons in ieder geval horen en gaan op zoek naar waar de schoen knelt en op zoek naar een oplossing.
De overige vakken staat er hij erg goed dus het zou jammer zijn hierdoor vast te gaan lopen,hij heeft misschien extra uitleg of hand vaten nodig.
wordt vervolgd....

Zelfontwikkeling update diploma

Vandaag voor het eerst weer in de schoolbanken voor een update
van mijn diploma,ik ga voor het halen van een verklaring IG
bij mijn oude niv 3 verzorgende  diploma,voor de verpleegtechnische handelingen te updaten en weer
uit te mogen voeren volgens de nieuwe vereiste.
Dat viel best weer tegen,je hoofd staat er nog niet helemaal na,
na het overlijden van mijn schoonvader en daarna een verbouwing van de keuken, wat ook nog moest gebeuren na twee jaar na de verhuizing.
Aan de keuken zijn wij een anderhalve maand geleden zelf begonnen.
Asperger Sr en ik hebben dit helemaal zelf samen gedaan,met veel bloed
zweet en tranen maar op wat kleine dingen na mag het resultaat er zijn.
En kunnen we terug kijken op een drukke tijd maar wel met iets wat veel voldoening geeft.
En nu even gaan focussen op deze cursus zodat ik wat meer uitdaging heb op het werk en meer mogelijkheden met het oog op de toekomst eventueel.
Even terugkomend op een oudere bericht over de geluidsovergevoeligheid van Asperger Sr,hier is niets uitgekomen helaas de instantie die hem hierbij zou
gaan helpen zag geen mogelijkheid om hier iets bij hem mee doen,omdat zijn autisme een te grote invloed heeft in het geheel en dus
hun hier met hem niet mee wilde starten helaas!
Dat was wel een tegenvaller want nu sleept het nog wel steeds voort.
Dat de keuken klaar is is wel erg fijn,hij is nu op fijne hoogte weer, wat ook beter is voor o.a. SR Asperger zijn artoserug.
Zoonlief is in de stress nog door de toets week en heeft wat moeite met de onduidelijke uitleg van zijn Wiskundeleraar die ook natuurkunde geeft aan hem, over deze leraar zijn veel klachten gekomen en de hele
klas scoorde erg laag.
Hopelijk is dit ook snel opgelost,volgende week hebben we een gesprek op school hierover met JR Asperger erbij om te kijken hoe dit op te lossen.
Zo nu alles even laten bezinken van school morgen is er weer een nieuwe dag...

Terugblik op 2015..

2015 is een zwaar jaar geworden,mijn schoonvader kreeg in Mei te horen
dat de medicatie tegen de prostaatkanker niets meer deed,een klap in ons gezicht.
Ik was erg verdrietig en besefte heel goed dat dit een aflopende zaak ging worden,maar een mens blijft hoop houden.
Ook mijn schoonvader bleef hoop houden zo ook Asperger Sr.
Maar September bleef hij vaker weg,we merkte dat hij steeds vaker thuis
bleef en toen ik hem belde zei hij;ik ga nergens meer naar toe heb er geen zin meer in,toch probeerde ik hem over de streep te trekken.
Maar in Oktober merkte we wel dat het echt niet meer lukte,hij belde
dat hij een ongeluk had gehad met de auto... foute boel dus.
Vanaf die tijd zijn wij weer naar hem toe gegaan,vreselijk wat was het daar verwaarloosd,een man met autisme die alles verzwegen heeft dat
het allemaal niet meer ging en totaal ontredderd in een koud huis zat.
Ja ook de kachel werkte niet en dan zo alleen in een huis met 25 wilde katten om hem heen.
Je weet niet wat je aantreft,dat kan je je niet voorstellen,buikpijn hadden wij ervan dat kan ik wel erover zeggen.
Ik heb toen de huisarts hierover ingelicht en die is langs gegaan en ook binnen gelaten.
Of hij dit kon waarderen kan ik niet zeggen maar het was nodig dat is zeker.
Daarop volgend is er thuiszorg ingezet wat mijn schoonvader echt niet nodig vond!en hen ook meerdere keren om de tuin probeerde te leiden.
Maar ik heb voet bij stuk gehouden zo ook Asperger Sr en zijn broer en schoonzus......dit kon zo niet ...je ziet zoiets soms op TV maar dit was echt...en dan bij jezelf.
Zo zie je in dit geval een man op leeftijd,erg ziek ,autisme, zichzelf
zo lang mogelijk reddend,niets vragen of klagend maar wel verwaarlozen.
Ondervoed geraakt niks te eten in huis,alles vies en vuil...echt erg!
En je kon er niets aan doen...met al die wilde katten je kon er niet meer komen, bij een man die niet anders wilde leven andere normen en waarde aangenomen had,is erg moeilijk om hier ook afstand van te hebben moeten nemen.Ook uit zelfbescherming, maar nu moesten we echt ingrijpen en drastisch meteen.
Pa probeerde er nog op alle mogelijke manieren onderuit te komen,maar we hebben ons nu niet laten wegsturen dit ging nu echt niet dat zou onverantwoord zijn geweest.
Uiteindelijk verzorging en verpleging in huis weten te praten,maar ook door hen liet hij zich niet verzorgen,dit kon hij nog makkelijk zelf!
Dus niet , helaas hebben wij half December afscheid van hem moeten nemen na nog geen twee dagen nog in een hospice te zijn geweest.
Het was een moeilijke zware tijd om voor iemand met autisme die de regie erg in eigen hand wilde houden,maar hem toch ontglipte.
Wel hebben we hierdoor contacten met familie deels weer op kunnen pakken wat ook door autisme in de familie naar de achtergrond was geraakt.
Pa was wel dankbaar maar voelde zich echt teveel voor ons en heeft tot het laatste toe geen krimp gegeven en is op een bepaalde manier niet tot last willen zijn.

Maar door zorg te weigeren maak je het ook lastig voor een ander, het afscheid nemen van het leven, viel hem zwaar ..het loslaten.
Alle problemen erna zijn goedgekomen,het huis is leeg geruimd de poezen zijn deels opgevangen,iets waar wij ons al jaren zorgen over hebben gemaakt.
De crematie was ook wonderbaarlijk erg mooi!wat wij ook nooit verwacht hadden met een los zand gezin, nu verder met de verwerking maar het is goed zo...het gaat toch zoals het gaat dat hebben we wel geleerd met deze ervaring.

15 Jarige Asperger puber

Onze Asperger junior is inmiddels 15 geworden.
Door omstandigheden waar ik nog op terug kom tijdje niet geschreven,
maar alles loopt nu weer een beetje.
Asperger jr zit nu in een toetsweek en dat geeft dan wel weer de nodige stress die hier voor hem bijkomt.
Sr heeft nog steeds veel last van overgevoeligheid voor geluiden dit maakt hem angstig dat is heel naar en vervelend voor hem.
Dit was weer even een kort bericht,kom hier binnenkort op terug.

Vakantie goed doorgekomen..

Onze Asperger Jr is de vakantie goed doorgekomen,een voordeel van zijn autisme/asperger is dat hij zich nooit geen minuut verveelt thuis.
De vakantie in Zeeland is ook goed gegaan hij past zich steeds beter aan merk ik wel.
Je merkt dat hij ouder begint te worden en meer nadenkt voordat hij weerstand geeft.
Hij liet ook duidelijk blijken dat hij het fijn vond op vakantie,dat doet goed,
als je dat uit zijn mond hoort.
"Kermis" was deze vakantie het woord wat zowat dagelijks uit zijn mond kwam en nog steeds eruit komt.

Helemaal weg van bepaalde attracties,waar hij dan van overmoduleerd.
Nog een week en dan begint zijn school weer...
Momenteel is hij van alles aan het uitvogelen op zijn computer.
Zelfstandiger ja...dat wordt hij ook merk ik vooral....Sr ziet dit moeilijker,
vindt dit moeilijk te schiften als hij soms dwars en puberachtig gedrag
vertoont,dan vallen de dingen die vooruitgaan weg op die momenten.
Na volgende week heeft Sr Asperger een intakegesprek bij een instantie
Ivm de hyperacusis(overgevoeligheid voor geluid/en).
Hopelijk kunnen ze iets voor hem betekenen daar,en zo begint zo
langzaamaan alles weer op gang te komen.
In huis ook vooruitgang,beter dubbelglas in de slaapkamer wat ook weer meer rust geeft .
Een extra kast voor onze zoon gekocht, wat ook weer rust geeft ,doordat het dan bij hem ook helemaal opgeruimd kan worden op zijn kamer.
Een nieuw beter bed voor ons gekocht/besteld wat ook nodig is,dit ook ivm met Sr zijn rug(atrose).
Waar hij veel last van heeft elke dag weer.
Nou dit was het weer even zover...oja en ik zelf ben alweer bijna twee weken aan het werk...zit alweer in de dagelijkse sleur...maar het is een mooie afleiding voor mij,dankbaar werk en dus daar krijg je ook energie voor terug.

Over naar het Vwo Yes!

Onze zoon is met een mooie lijst over naar de derde en mag met VWO

verder hij zat nu op Havo gecombineerd met Vwo kregen van beide 

Cijfers maar is uiteindelijk klaar voor de Vwo(atheneum).

Hij wilde dit zelf en het is hem gelukt!Helemaal zelf,met de facilitaire

Ondersteuning van ons maargoed...fijn om zo de Vakantie te starten.

Volgende keer verder over Sr betrefd ,hyperacusis...uitleg volgt.

dipje

Asperger jr heeft een klein inzakkertje op school,de laatste twee maanden
ofwel de laatste loodjes wegen het zwaarst nu voor hem.
Je kunt merken dat hij het een beetje gehad heeft,is snel overprikkeld
maar doet zijn uiterste best dat weet ik want hij wil zelf naar het Vwo
dus hij gaat ervoor..
Ben benieuwd of hij het redt,we zien het wel ik laat het komen zoals het komt...
En probeer zo veel mogelijk de rust te bewaren hier thuis, is beter voor iedereen hier
zowel Sr en Jr maar ook voor aspergermoeder/partner.
Valt niet altijd mee maar we doen ons best.
Bij het Ggz is jr klaar , de medicatie wordt overgedragen aan de huisarts,
er werd gisteren gezegd jullie zijn zelf de ervaringsdeskundige,
een mooi compliment er ligt geen zorgvraag dus kan het stoppen.
Jr blij want hij heeft er echt altijd een hekel aan gehad om daar naar toe te moeten.

Overprikkelde Aspergers Jr en Sr

Alweer ruim een jaar wonen we in ons nieuwe huis,begint nu een beetje te wennen.
Asperger Jr en Sr blijven kampen met overprikkeling,Jr vooral na schooltijd en dit zal ook wel op school aan de orde zijn,als hij uit school komt moet hij echt rust hebben.
Kan dan vaak geen geluiden meer verdragen en ook geen vragen meer aan zijn hoofd hebben.Is dan vaak geirriteerd en erg prikkelbaar.
Dan laten we hem eerst een tijdje met rust tot hij er weer tegen kan.
Sr heeft ook nog steeds last van geluid...hij is zeer geluidsovergevoelig en hoort echt alles....
De Tv van de buren,crosbaantje verderop op een veldje etc...waar ik geen last van heb heeft hij veel last...dit maakt hem angstig.
Dit is echt heel naar voor hem en kan hier moeilijk mee handelen,doet dan wel oordopjes in maar dit is ook niet zaligmakend.
Ik ben aan het kijken voor speciale therapie voor hem hiervoor,ga hier nog meer over schrijven op dit blog.

Nou het positieve we zijn een heel eindje klaar met onze tuin en daar hebben  we al flink van genoten en van  het mooie weer , ook maken we elke dag samen een wandeling van bijna een uur,Sr en ik ,nee,....Jr wil niet mee tja....puber he!
Op school gaat het gelukkig😉erg goed .
Zoals het er nu uitziet gaat hij gewoon door naar het derde jaar Vwo, na de zomervakantie.
We hebben de zomervakantie geboekt ook fijn om naar uit te kijken,in huis is al steeds meer op orde ook prettig.
De poes heeft het goed naar haar zin hier..geniet met volle teugen,goed voorbeeld voor ons.
Dus veel positieve dingen gelukkig😉

Nu spelen er ook nog wat mindere zaken  maar daar ga ik nu niet over schrijven,
Kom hier als mijn hoofd het toelaat  nog wel op terug.

Op school vorige week een lezing gehad over het puberbrein dit was zeer interresant
en daar hebben we weer wat meer inzicht gekregen in onze eigen aspergerpuber.
Bijv.waarom pubers zolang in bed liggen,waarom ze s avonds niet willen/kunnen slapen,waarom ze hun ouders stom vinden etc
Kom hier ook nog op terug.
Hopen dat de overprikkeling wel wat af gaat nemen hier,weet dat het bij autisme hoort dus dat blijft snel op de voorgrond treden..
Nu bijna Koningsdag, wij doen er verder zelf niets aan,zoonlief wil de deur niet makkelijk uit,soms voor een pretpark of voor de Mac maar verder is hij niet echt te porren ergens anders voor.
Gamen en rommelen met de pc of met zijn raspberry pi experimenteren dat vindt hij leuk,daar kan hij uit opladen zoals hij zelf aangeeft,ontspant hem.
Nou ik schrijf binnenkort weer,de oranjebollen staan wel klaar dat is het enige wat we er hier van mee

zullen krijgen en misschien een glimp op de Tv van de koningsdag.

puberteit en asperger

De puberteit is bij onze zoon in volle gang,hij is lekker dwars en houd van grote discussies aan tafel.
Zo veel mogelijk proberen we de discussies binnen de perken te houden want hij heeft altijd gelijk.:-)en ze zijn vaak zeer onredelijk,en SR Asperger gaat hier dan heftig op in.
Dus niet altijd echt gezellig,vaak proberen we het met een geintje weg te wuiven,
En dat lukt steeds vaker moet ik zeggen gelukkig!
Zijn uiterlijk is een heel stuk volwassener geworden,maar soms kan hij erg kinderachtig reageren of zich gedragen,het is niet altijd in verhouding.
Ook kan hij mij soms ineens om mijn nek vliegen en een kus geven,maar dat gaat dan heel ongecontroleerd...niet op het juiste moment...of te onverwachts.
Maar wel lief dat hij het doet,ook kan hij erg zijn stem verheffen als hij het niet kan duidelijk maken,of zijn gelijk wil halen.
Op school is het nog steeds moeilijk om zich uit te leggen t.o.v de leraren als er een miscommunicatie of misverstand is,hij kan hier niet direct iets mee en komt er dus mee thuis.
Alhoewel hij van de week wel naar zijn mentor is gegaan na een voorval.
Vrienden heeft hij wel een stuk of vier dat is wel fijn sta je niet alleen in de pauzes etc.
Hopelijk gaat hij iets minder explosief worden en leert hij stééds beter de dingen op te vangen met zijn verstand.
Punten  zijn erg goed en kan goed plannen en zelfstandig leren sinds dit jaar,
hij doet nu havo/ wo maar wil in de de derde volgend jaar naar het vwo dat is zijn streven.
En daar gaat hij dan ook voor,hoef hem nooit te zeggen van ga je huiswerk maken
Of zo dus dat is erg fijn.
Zijn kamer wordt steeds een puinhoop waar ik wel in moet grijpen,
Want ook wil hij nog tijd hebben om zijn hobbie uit te voeren natuurlijk!
Al bij al een echte puber:-)
wordt vervolgd ....

Zelfreflectie ver te zoeken...

Gisterenavond een flinke aanvaring gehad met Asperger junior,die vandaag nog steeds zijn gelijk
probeert te behalen.
Ziet totaal niet in dat zijn klink van zijn deur kapot is omdat zowel hij als ik er aan trokken tijdens
een hoogoplopend conflict....maar hij ziet alleen zijn nadeel hierin.....zijn klink is los en moet gemaakt..
zijn last....en ik krijg de schuld van dit al..
Uit proberen te leggen dat er iets aan vooraf is gegaan doordat hij weer eens niet deed wat je hem al
uren geleden vriendelijk hebt verzocht te doen dat doet er niet meer toe voor hem.
Na vele pogingen het proberen uit te leggen ben ik er maar mee gestopt...ik  geef het op..door een houten
biels kom je niet doorheen..
Leuk is anders dat wel,schooljaar net begonnen dat zal zeker mee spelen maar zeker geen excuus voor een
zeer grote mond,spugen naar zijn vader en zero respect voor ons als ouders...
Je merkt echt dat hij zich op gelijke schaal zet met ons..en geen of weinig gezag van ons duld op dit moment,hij is echt erg aan het puberen.
Ik vindt puberen geen  

Verhuizing overleeft!

De verhuizing zit erop gelukkig!erg vermoeiend dat was het zeker.
Het is hier heerlijk rustig, maar nog genoeg te doen,weer opnieuw beginnen valt niet mee.
Zoonlief is erg aan het puberen en heeft zijn laatste toetsweek erop zitten vandaag,dit heeft ook
veel stress te weeg gebracht.
Daarbij werd hij de laatste twee weken blijkt achteraf een beetje gepest in de zin van beledigingen
door twee erg drukke jongens in de klas die eigenlijk,ook niet voor hem hoorde te zitten.
De beledigingen waren vooral naar ons gericht...en dat vond hij erg moeilijk hier iets van te zeggen
tegen ons en ook omdat er dan iets van zou komen ...naar de mentor toe ..hier paste hij voor,
totdat in de proefwerkweek de bom barstte,de bekende druppel die de emmer deed overlopen...
toen kwam het hoge woord eruit..wat er speelde de laatste tijd. 
Toch contact gezocht met de mentor en besproken wat er speelde, ook al is het nu op het einde
van het jaar pas aan de hand,wel belangrijk voor hem maar ook voor ons.
Hopelijk start hij het volgend schooljaar net zo goed als afgelopen schooljaar.
13 jaar en dan Asperger valt niet mee,..terwijl manlief dit ook heeft doorlopen maar hier toen geen tijd voor
was, gezien zijn situatie...moeder overleden,vader met autisme, dan is er geen ruimte om kind te zijn en
te puberen....
komt er later wel uit blijkt..
Nog twee weekjes en dan is het vakantie kunnen we heerlijk genieten van ons nieuwe huisje..
kom er nog op terug.

verhuizing......

Erg druk de laatste tijd hier we gaan verhuizen,vorig jaar eind November hebben we de knoop doorgehakt,we gaan ...
We hebben een ander huis en ons huis is verkocht....ja best snel allemaal.
Maar wij kiezen voor onze eigen gezondheid en blijven niet hier met ergernis en overprikkeling
met alle gevolgen van dien wonen.
Het is voor Sr niet meer te doen,de constante druk van overlast van de buren
s Avonds darten een paar keer in de week en dat uren lang,is echt pijniging en dan het gooien
van de deuren op elk voor hen gewenst tijdstip,midden in de nacht maak voor hen niet uit.
Vele malen klagen en uitleggen....................geen begrip ...niks doen ze eraan
Gevraagd om iets achter het dartbord te doen zodat het pokkend geluid gedempt word ...
ja kijk nog wel ...ja daar is het ook bij gebleven.
Ik hou erover op wij zijn er klaar mee...volgende week Donderdag krijgen we de sleutel van onze nieuwe woning en gaan we daar opnieuw beginnen.
Ja ook heel wat voor Junior maar hij begrijpt het volkomen en ziet het als een nieuwe start voor ons allen ....echt lief dat hij zoveel begrip heeft voor de situatie.
Voordeel hij zit dichter bij school, 1 km van school ,dus erg fijn.
De laatste loodjes wegen wel erg zwaar nu...bij allebei,heel heel veel hebben we opgeruimd nu.
Was ook nodig want de 12 jaar die we nu alweer hier wonen is er op de zolder alweer veel verzameld door beide.
Alles is nu uitgezocht op zolder en dus ook een mooie opruiming meteen.
We zullen nog flink onze schouders eronder moeten zetten om alles voor elkaar te krijgen maar binnenkort zijn we weg hier,rust....
we krijgen oude buren dat vinden wij prettig,niet meer langs hele jonge gasten die niet opgevoed zijn,
dat is niet zo onze keus.
Zoonlief is bijna klaar met zijn proefwerkweek,morgen nog een dagje en dan weer de gewone lessen volgen,hij staat goed met zijn punten op VWO en HAVO.
Echt een puber is hij nu....discussies bij het leven en ontwikkeld zich volop.
Ik laat het even hierbij ....wordt vervolgd..weet alleen nog niet wanneer nu..met de drukte rondom de verhuizing..

Overgevoelig voor geluiden..

Na een tijdje niet geschreven te hebben hier weer een blogje,het laatste jaar draait het hier om geluidsoverlast van de buren,sinds Oktober 2012 hebben we nieuwe buren...ja en dat
is een hele verandering.
Van een rustige buurvrouw nu naar onrustige drukkere buren , een jong stel waarvan de een
al een gehoorbeschadiging heeft.
Met alle gevolgen van dien ,  hard dichtklappende deuren , zodat je s 'avonds rechtop van het schrikken op de bank zit.
Ik vindt dit heel vervelend maar voor mijn Senior Asperger is dit onoverkomelijk , zijn angst
treed meteen in en hij schiet in de stress.
Helaas is het huis ingericht als een grote klankkast,vergelijk het met een gelakte piano,hoogglans gelakte deuren plus trapredens met hoogglanslak,geen vloerbedekking maar overal klapperlaminaat,ofwel een hele grote klankkast....wat door ons plafond doordringt.
Nu zijn we bijna vier maanden bezig geweest met de muur (binnenmuur) te isoleren,de muur is maar eensteens en dat is echt een ramp.
Nu met twee paar stucplaten en de schouw met steenstrips,dit ook voor de demping van het geluid ...hoor je het nog.
Het is wel minder dat wel maar niet zoals we zouden wensen.
De buren hebben we hier op aangesproken en deze hebben strips tussen de deuren gedaan, en ja...ze doen geen schoenen aan op de trap ..dat schilt.
Over de muziek die ze in het begin draaide hebben wij gelukkig ons doel bereikt , die draaien ze niet hard...na vier maal geklaagd te hebben en uitgelegd te hebben dat SR er echt niet tegen kan , daarbij wordt ik er ook niet goed van...immers ieder zijn smaak in muziek , en je moet er maar net zin in hebben.
Daarbij volgen ook nog de dartavonden ook erg leuk...tja pok, pok, pok  geluiden tegen de doordringende muur is ook erg fijn en dat vier uur lang.
Hier ook de buren op aangesproken of ze er iets aan willen doen...wanneer dat weet je niet.
Dus al bij al zijn we alleen maar bezig om ons te isoleren tegen de buren , niet echt leuk om zo te moeten klussen en dat zeker niet met een versleten rug(artrose) en een depressie die
de dag door voortsleept.
De muur is bijna klaar , de stukadoor moet het nog afmaken en dan kan alles weer terug,ja de meubels gaan we anders zetten dus niet meer met het bankstel tegen de muur van de
buren(de gang en trap + geluid van dichtslaande deuren).
Hopelijk zit er over een paar jaar een beter geïsoleerd huis in de pen zodat we hier vanaf zijn dit is erg frustrerend voor allemaal,.
Van de week kom ik terug op Junior Asperger hoe die het doet op de middelbare school..   .

Schoolverlaterskamp

Het schoolverlaterskamp zit er op,en het is super gegaan boven verwachting zelfs.
Moe is zoonlief nu wel, maar dat is niet zo raar naar de korte nachten en lange dagen..
35 km teruggefietst vandaag en nu meteen achter de computer...ja want die heeft hij
gemist ons ook wel maar nu even niet.
De leraar gaf aan dat hij alle momenten heeft meegedaan en hem geen moment heeft
gezien dat hij zich verveelde/niet erbij hoorde of wat dan ook.
Hij heeft zich ontzettend goed vermaakt met zijn vrienden jah het is echt waar!
Hij is er klaar voor,voor de Middelbare school wie had dat verwacht,fijn gerust gevoel geeft
dat aan ouders.
Ook voor ons wij hebben dus ons best echt wel gedaan....het resultaat is er,ook hij mag een hele
grote pluim ontvangen.
Klaar voor een grote fiets...puberen maar en op naar de volwassenheid.

Bang voor psychose

Hier weer erg veel turbulentie...niet echt fijn moet ik zeggen, afgelopen Zondag heeft jr asperger tegen een psychose aangezeten.
Hij was om 20.00 naar bed gegaan en werd om 21.00 wakker door mij
omdat hij met een koptelefoon en een Nintendo in slaap was gevallen plus zijn Tv aan.
Omdat ik dit afdeed en afzette werd hij wakker maar niet gewoon, hij kon niet wakker worden en praattte veel wartaal, was bang angstig en zag dingen die er niet waren.
Dacht dat hij in een bestand van de computer moest om dingen voor elkaar te krijgen, en dat er van alles opgeslagen moest worden.
Ook stoorde het hem ontzettend dat er twee klokken in de huiskamer niet gelijk liepen, en was hij erg onrustig en gestressd.
Zijn hart klopte uit zijn lijf en kon niet ervaren waar hij was, door hem vast te pakken en te aaien werd hij rustiger maar het was hiermee niet weg.
De nacht van Zaterdag op Zondag had hij bijna niet geslapen en hetwas erg druk op school geweest ivm een musical die ze moesten uitvoeren.
Ben even later met hem naar boven gegaan maar hij durfde niet meer te slapen in zijn eigen bed, en was bang om weer op deze manier te waken.
Het was voor ons erg beangstigend en onprettig.
Gisteren heb ik hem proberen uit te leggen waarom rustmomenten moet inlasten hij vindt dit onnodig, is hierin erg star en puberaal !
Dit doet ons veel verdriet dat je niet door deze biels heen kan komen.
Met als gevolg , frustraties...en boosheid , zowel bij ons als bij hem.

Asperger niet meer een aparte diagnose

In mei 2013 wordt DSM-V ingevoerd. Vanaf dat moment verdwijnt het syndroom van Asperger als aparte diagnose en zal samen met klassiek autisme, atypisch autisme, MCDD, PDD-NOS, het syndroom van Rett en desintegratiestoornis van de kinderleeftijd als één categorie worden benoemd: autismespectrumstoornis. Het aspergersyndroom wordt gezien als een milde vorm daarvan. Dit wil niet zeggen dat de term aspergersyndroom niet meer kan worden gebruikt, maar men vindt dat er onvoldoende aanwijzingen zijn om het nog langer als afzonderlijke entiteit binnen het autismespectrum te beschouwen.[1] Bron Wikipedia.

Middelbare school in zicht...

Vandaag ons laatste gesprek gehad op de tweede middelbare school waar we onze zoon gaan aanmelden. Havo/Vwo advies vanuit school en vanuit NIO, de CITO wordt volgende week afgenomen voor drie dagen Dinsdag t/m Donderdag,dan carnaval erachteraan. Daar zal hij dan waarschijnlijk niet aan mee kunnen doen omdat het dan na de CITO wel genoeg is geweest,de prikkels kan hij dan niet meer verwerkt krijgen en wordt hij vaak eerder ziek en dat is niet de bedoeling in de vakantie. Het is fijn dat hij het erg goed doet op school een hele geruststelling voor ons,het rugzakje(LGF) is gelukkig nog geldig tot 2012 zodat hij dit mooi mee kan nemen naar het voortgezet onderwijs. Er is volop begeleiding aanwezig op beide reguliere scholen,het wordt geen speciaal onderwijs voor hem is besloten en hebben wij besloten. We gaan ervoor met zijn allen en ook beide scholen welke het ook wordt zijn bereid hem hierbij te helpen,er komt vanuit het Recchiron (rugzakje) begeleiding en op school is een ook een orthopedagoog aanwezig die meekijkt,mentoruren,behandelplan wordt gemaakt en er is met ons besproken waar de knelpunten liggen,en daar komen we nog op terug. Beide scholen zijn bekend met kinderen met Asperger,de ene school is een HAVO/VWO/en hoger en de andere school heeft ook Vmbo mogelijkheden. Dus als hij terug mocht vallen zou hij op de ene school wel kunnen blijven op de andere niet. Zelf wil hij graag naar de school die bij Havo begint...ook een jongen uit zijn groep gaat hierheen en ze zouden dus samen kunnen gaan. Hij is bijna de beste van de klas op één na die naar VWO gaat,het gros scoort vmbo T en komen zoals het er nu uitziet dus niet bij hem in de klas. Hij neemt het zoals het is en wij merken weinig onrust hierin,hij is zelf erg blij dat hij niet naar een school hoeft die "speciaal" is hij heeft daar wel angst voor. Op zich zijn deze scholen ook erg goed lijkt ons,we zijn wel op een speciale voorlichtingsavond geweest. Verder hier zijn gangetje,veel rugpijn bij SR asperger aanwezig...das minder,twee kamers zijn al voorzien van geluidswerende isolatie de laatste derde kamer is bijna klaar boven,het is vee werk en SR wil graag toch alles zelf doen...met alle gevolgen vandien. De nieuwe buren maken meer geluiden en dat is niet prettig,gooien met deuren en de baas des huizes is erg luid gestemd. Ook de menige echtelijke ruzies gebeuren in de late avonduurtjes dus dat is niet prettig. Maar met een beetje aanpassingen is dit allemaal wat minder aanwezig,ook beneden komt het nog aan de beurt maar dat is nog even niet aan de orde. Ikzelf blijf in beweging en aan het werk wat ook een mooie goede afleiding is van thuis,erg dankbaar werk heb ik gelukkig met de oudjes waar ik veel uit kan putten. Het sporten blijf ik ook doen,als ik te moe ben ga ik niet...wel moeilijk soms want ik wil eigenlijk nooit af laten weten. Als het weer wat beter wordt gaan we meer wandelen dat is ook fijn en goed voor beide,ook wil ik nog graag gaan sporten met zoonlief ...waar hij niet helemaal blij mee is maar wel de noodzaak ziet van een beetje meer bewegen. Zo dit was weer even een update....van bij ons.

Schoolresultaten zijn prima

Deze week rapport gehad van Asperger junior,rapport is erg goed,met complimenten van zijn leraar over hoe goed hij sociaal meedoet o.a. tijdens de schoolbezoeken aan de middelbare school. Ik had niet verwacht dat het sociaal gezien zo goed gaat,had nog wel wat klachten verwacht of dingen die iets minder gaan te horen te krijgen. Voorlopig heeft hij een advies Havo/Vwo ook de uitslag van het Nio gaf dit aan dus als het zo blijft dan kan hij naar een school die hij zelf ook wenst. Blij en trots zijn we hiermee,het is ook dankzij onze steun dat hij dit waar kan maken. Ook heeft hij nog een rugzakje tot 2014 zodat hij dit nog mee kan nemen naar de middelbare school. Bij één school hebben wij een heel goed gevoel,ook wat betreft de begeleiding en omgang met elkaar. Een andere school die we bezocht hebben,daar hebben we een beetje raar antwoord gekregen op mijn vraag : "hoe gaan de leraren om met kinderen met een "beperking",hoeveel weten ze ervan,waarop wij als antwoord kregen van de zorgcoördinator: de ene leraar gaat er goed mee om en de andere heeft er geen boodschap aan en doet er niet aan,en wordt er niet voor ontslagen; werd tevens erbij gezegd,waarop ik zei; nou dat is lekker kort door de bocht"en als hij extra begeleiding wilde moest hij maar naar een speciale school gaan. Maar er werd wel een rugzakje aanvaard een plan van aanpak gemaakt,en een orhtopedagoog hadden ze op school,maar als een leraar niet meewerkt pech gehad voor ons. Geen goed gevoel heb ik bij deze school dus nu,wel jammer de school op zich vond ik wel prettig aanvoelen,klein en gezellig. En dan hebben we hem ook aangemeld op een school met leerweg ondersteuning voor als er op het einde toch uitkomt dat hij niet naar het regulier onderwijs kan gaan. Wel spannend allemaal,maar voor mijzelf ben ik eruit als het zo blijft kan hij naar de school die hij zelf ook prettig vind,het gros van zijn klas gaat naar het VMBO T dus daar komt hij niet bij in de klas dan. Een nieuwe start dan...dan is hij wel 12 jaar weer iets groter en weer iets verder,we blijven hem begeleiden tot hij er zelf klaar voor is..dat blijft. Maar daar hoort ook loslaten bij..laten groeien...bijleren...Senior asperger heeft hier zelf moeite mee,wil hem blijven beschermen en behoeden...ook hij zal hierin moeten groeien en blokken aan de kant gaan zetten. Zo weer even een update ... Met mij gaat het best goed,stabiliteit op het werk en blijf mijn sporten volgen,

neem mijn rust en we kunnen nu apart slapen dankzij de kamer die nu af is en dat is ook een fijn gevoel als senior snurkt dat ik kan vluchten...of hij daar kan slapen weer een stapje verder ...zo voelt het.

Hoe het er nu voor staat..

Eindelijk weer eens de tijd genomen om te schrijven,ben tegenwoordig veel bezig op mijn tablet met ontspannende spelletjes of andere leuke zaken. Even geen fut om te schrijven over autisme,genoeg aanwezig al elke dag in huis...soms erg vermoeiend voor allemaal. met zoonlief gaat het goed hij groeit enorm letterlijk en figuurlijk,leert elke dag bij en je merkt echt dat hij aan het puberen is. Maar wordt ook redelijker wat redelijk kan zijn voor een Asperger die door blijft gaan tot de onderste steen boven is gekomen. Ook door de begeleiding vanuit het GGZ leert hij veel,onbewust pikken we allen hier dingen van op en zijn ermee bezig,en komen we vooruit met kleine stapjes wel maar goed dan kom je er ook. Met Senior gaat het minder veel rugpijn op het moment erger als anders,nadat we twee kamers hebben geIsolleerd voor het geluid van de buren tegen te gaan heeft zijn rug het begeven. Het kleine kamertje is geweldig fijn geworden alle drukke rommel is naar de zolder en is nu een heerlijk ZEN kamertje geworden met een hoog bed met daaronder een bureau zodat we daar ook administratie bij kunnen houden en boven kunnen rusten of slapen. Door de vele medicatie die Senior gebruikt is hij vaak aan het snurken en dat houdt mij uit de slaap vandaar een extra slaap/rustplek gemaakt nu. Het was heel veel werk maar het resultaat mag er zijn,led verlichting in rustgevende kleuren(16 kleuren) tv en leeslampje bij het bed echt fijn nu. De rust doet ook goed op zoonlief zijn kamer heel veel lego zit nu gewoon opgeborgen en niks staat er nog wat teveel is,ook zelf merkt hij nu dat dat veel prettiger is als voorheen,hij gaat nu graag na school even op zijn kamer om te ontspannen en van de rust te genieten,zo kan hij de prikkels van school beter verwerken. De schoolresutaten blijven goed,ook groeit zijn zelfvertrouwen merken wij,maar er moet nog veel geleerd worden maar hij is nu 11 jaar dus heeft nog de tijd om te groeien. Senior heeft steeds meer last van het autisme,kan sociale contacten moeilijker handelen is vaak overprikkeld,heeft angst en pijn. Dit is voor hem erg moeilijk omdat hij van alles wel wil doen maar niet kan,toch zet hij steeds weer zijn schouders eronder en probeert het toch weer opnieuw. Vandaag heeft hij toch weer een blokje omgewandeld ondanks de pijn in zijn rug doet hij het.Respect hiervoor ook voor mezelf is het niet fijn om steeds te zien hoe hij last heeft van prikkels en veel pijn. Zelf heb ik mijn werk en sport en af en toe ga ik weg met iemand iets leuks doen,gelukkig ben ik ook graag thuis en vermaak me dan wel. zo weer even een update tot zover...de therapie loopt gewoon door bij senior en de osteopaat daar zijn we bij junior mee gestopt en senior heeft een langere pauze omdat het te vermoeiend was voor hem op het moment.. tot het volgende blogje

Vakantie 2012 ..

Onze vakantie is goed begonnen een heerlijk weekje aan zee met goed weer hebben we gehad,alles is goed verlopen de reis,het chaletje was mooi en schoon kortom alles was er fijn. Dit jaar niet naar Oostenrijk de reis is te lang en door slijtage in rug van asperger senior is dit niet echt haalbaar meer,in de bergen lopen is zwaar alles loopt omhoog(of omlaag) en het was nu wel fijn dat we maar zo'n 150 km hoefde te rijden. Heerlijk was het daar,de rust en s'avonds was het er stil dat zijn we hier niet meer gewend,je hoort altijd wel iemand lawaai maken of muziek draaien. Ook was er een heerlijk zwembad bij,waar het ook niet te druk was dus ook fijn voor ons. Asperger junior heeft ook genoten op het strand is in zee geweest,met wat kleine moeilijkheden voor hem zoals; hoe krijg ik het zand van mijn voeten,hoe loop ik over een strand met schelpjes die zeer doen aan zijn voeten,hoe diep is het water en wanneer kan ik niet meer staan. Hij vraagt veel duidelijkheid hierin dit soort dingen en niets is vanzelfsprekend of kan hij echt aanvoelen,alles draait op informatie die hij moet verkrijgen van ons of door te lezen in een folder of op internet. Ja ook internet hadden we daar dus dat was wel fijn voor senior en junior om de controle te behouden. De bedden waren er ook goed,sanitair was schoon zodat junior ook nergens vies van was. Het enige waar hij last van had dat wij de natte was op een droogrekje in de schuur ophingen en hij bang was dat wij dit zouden vergeten mee te nemen naar huis. Hij ging dit steeds controleren en wat droog was in de waszak doen,op het einde van de week heeft hij alles mogen controleren zodat hij zeker wist dat alles mee naar huis was. We zaten midden in een duingebied op een hoger gelegen plaats. De een na laatste dag zijn we met de auto naar Katwijk aan zee geweest en hebben daar nog geshopt junior vindt dit echt niet fijn, vindt dit hectisch en te druk ,ook hebben we daar nog een paar uurtjes op het strand doorgebracht maar het was toen erg warm. Senior heeft volgens mij wel kunnen genieten ondanks hij er heel heel erg tegen op zag om te gaan,hij heeft door de rust minder rustgevendemedicatie hoeven te gebruiken. Ik had graag nog langer gebleven omdat je toch alles mee moet nemen of je nu een week gaat of langer...en het was er gewoon heel fijn. Het park was niet erg groot dus voor herhaling vatbaar wat mij betrefd,ook junior wilde graag weer terug volgend jaar en heeft het meerdere malen gevraagd aan ons of wij dat ook deden. Verder vraagt hij nergens om niet om ijs,frietjes,snoep als je het hem geeft vindt hij het best maar het triggert niet om erom te vragen. Nu gaan we nog een keer een dagje weg van de week,de boel is weer een beetje aan kant dus we kunnen weer verder vakantie vieren.....allen nog een fijne vakantie voor wie dit nog heeft of te goed heeft! Geniet ervan.

Schoolkamp

Gisteren is Asperger junior vertrokken op schoolkamp,nog nooit 25 km gefietsd en zeker niet zonder ons gefietsd. Spannend dat zeker voor allemaal,voor opa voor Asperger Senior voor mij en voor hemzelf niet te vergeten. Hij is meegegaan dat vond ik al heel wat,vandaag komt hij terug ik ben benieuwd,gemengde gevoelens. Van de ene kant is het heel belangrijk zich los te maken volwassen te worden,van de andere kant mist hij weet ik gereedschapjes als hij daar is. Hij zal tegen zijn eigen autisme aanlopen en hier mee moeten hendelen en omgaan,ik zie het als de vuurdoop omdat hij en ver moet fietsen in een groep in het verkeer,daar moet eten,slapen,spelen,sociaal meedoen,etc. Gisteren mocht hij bellen vanuit de lokatie waar ze verblijven,er was iemand van de leiding bij hem dat merkte ik aan zijn manier van praten en geremdheid.... Alles was goed ...zei hij,ik vroeg of de fietstocht niet tegen was gevallen en of het niet ver was geweesd dat wel zei hij... Weinig woorden maar blij hem even gehoord te hebben zijn wij samen hier de avond rustig doorgekomen,stil is het in huis. We kunnen wel even tot rust komen dat is wel fijn,maar ik denk als het straks zo ver is dat hij weer aan komt fietsen bij school dat we beide blij zijn dat hij er weer is.. loslaten ...ja het moet en is voor hem zelf ook heel belangrijk om volwassen te worden en zelfstandig te mogen worden...je mag hem hierin niet beperken en zullen wij ook echt niet doen...het verstand gaat voor het gevoel want dat is toch even iets anders... als ouders. Ook merk in aan Asperger Senior dat hij het moeilijk vindt ook al zegt hij er niet veel van ze hebben toch een ondering lijntje wat versterkt is door het aanwezige autisme en hun beide hoge gevoeligheid. Bij mij is het echt de moederband die spreekt ...

11 jaar en pubergedrag

Ja 11 jaar is hij vorige week geworden onze Asperger junior,en dat weten we het gedrag is de laatste maanden erg puberaal.
Niks is goed en alles is een discussie waard voor hem,ook dit is Asperger eigen dus dat is dubbelop.
Tot overmaat van ramp moet ik er ook nog wel eens om lachen om dat gedrag en dat is dan natuurlijk olie op het vuur doen....is niet echt handig,maar ja als je soms hoort waar het over gaat dan kun je dit niet voorkomen.
Asperger senior vindt dit erg moeilijk dit gedrag en kan hier ook niet echt goed mee overweg,moet hij wel reageren of niet,meestal wel want als iemand iets zegt moet je er iets mee zo werkt dat bij hem,en is het heel moeilijk om niet te reageren.
Wordt vervolgd...

Op zich op school gaat het redelijk tot goed mag ik wel zeggen,rapport was uitstekend de best van de klas...Trots hoor!maar de keerzijde is er ook hij wordt vaak toch nog overschat en ik merk dat hij toch regelmatig overvraagd wordt.
Ik trek wel aan de bel dat wel,maar je merkt dat het toch moeilijk blijft voor een
leerkracht om hem te blijven volgen en alert te blijven.
Hij komt normaal over je ziet niet echt aan hem als je niet weet waar je op moet letten wat er schort...thuis gekomen barst dan de bom en zitten wij met de gebakken peren om het even zo te zeggen,
dan is hij emotioneel,heeft opvliegers wordt angstig.Ik onderneem wel meteen actie'
dan en ga even mee naar school zodat hij het kan ventileren en dat vindt hij wel fijn merk ik.
De leerkracht ook zo bijv. gisteren ook,ze zei "dat is voor mij een signaal om weer even beter op te letten."

Stukje over senior,ups en downs blijven aanwezig hij is erg gevoelig voor de standen van de planeten en de maan.
Hooggevoeligheid is erg aanwezig,dit merk je ook bij zijn bezoeken aan de osteopaat hij reageert hier zeer heftig op,voor de osteopaat weer erg interessant om iemand in de praktijk te krijgen die zo is.
Verder EMDR loopt ook door dit is vaak erg heftig voor hem en maakt veel emoties los
voor hem heel zwaar.
Dan nog de gewone gesprekjes bij zijn psycholoog die lopen door op een laag pitje,ik merk dat hij dit wel prettig vindt met haar.
De thuisbegeleiding staat op dit moment op een erg laag pitje,dit ook omdat junior ook met de cognitieve therapie bezig is die hem niet erg veel helpt merken wij.

Dan nog een stukje over mijzelf,ik heb veel ontspanning kunnen nemen in de nieuwe serre,er is daar een heerlijk klimaat voor mij,lekker warm,zonnig,rustig,gezellig,een fijne relaxbank staat erin,een barretje dus een succes is het dat zeker.
Ook onze poes vindt het er heerlijk en heeft ook flink genoten de laatste maanden al.
Zoonlief die vertoeft er ook vele uren,en omdat het een tuinkamer idee is ventileert het ook en heb je toch het idee van buiten ook erg goed voor hem om zo toch wat buitenlucht (meer zuurstofrijke lucht) binnen te krijgen.

Twee keer per week staat er een wandeling op het programma,verplicht ja en dat voor een puber...om bewust even naar buiten te moeten gaa.

Mijn werk loopt op rolletjes,binnenkort krijg ik mijn vast contract dus dat is wel fijn,ook weer een kleine zekerheid voor ons,ik heb leuke routes in de wijkzorg en het werk is erg dankbaar en zinvol dus daar krijg je ook veel uit terug.

Ook is er een korte vakantie gepland ondanks de rugklachten van mijn vriend hebben we het zo aangepast dat we niet teveel hoeven te tillen.

De zomervakantie wordt dit jaar niet in Oostenrijk doorgebracht,teveel medicatie heeft Senior,teveel rugklachten om in de bergen te kunnen wandelen en de reis is dan te lang.
Dus we blijven in eigen land dit jaar,misschien gaan we fietsen met de vakantie en nemen we de fietsen mee naar zee ofzo,maar dat moet nog gepland worden en besproken.

Zo dit weer even als update...alles dus een beetje zijn gangetje

volgende keer wil ik terugkomen op de oogarts voor junior en senior,en de kinderarts
voor junior.

Robotgekte

Van de week is er hier een robot in huis gesignaleerd,onze zoon heeft een robot al voor zijn verjaardag gekregen,die hij met de computer ook aan kan sturen,dus dat is het helemaal voor hem.
Dus alles wordt hier op het moment beheerst door de robot,geen tijd om te drinken eten om naar de toilet te gaan etc.
Dus de aansturing is weer extra nodig nu op het moment want hij verdrinkt anders in de robot ...
Dan kun je zien dat er geen rem aanwezig is en dat hij nog echt moet leren om zich deze op te leggen,moeilijk is dat wel voor hem dat merken we.
Daarom moeten wij nu extra er mee bezig en hem aansturen tot stoppen,pauze te nemen,te drinken etc.
In de toekomst zal hij dit zelf ook moeten leren en dus nu moet hij er al iets mee doen wij leggen hem het uit waarom het zo belangrijk is om rust te nemen en hopelijk doet hij er iets mee.
Het is een erg leuk project dat moeten wij hier toegeven en ook echt iets voor het type jongen wat hij is,op de school waar wij al zijn gaan kijken op de open dag(middelbare school) waren deze robots ook aanwezig en wordt er veel mee gedaan.
Hij is pas volgende maand jarig maar de een verassing is toch geen succes dus bij deze is hij al klaar voor zijn verjaardag.Wordt vervolgd.

Van alles en nog wat.....

Eindelijk weer eens een berichtje,steeds van plan maar er niet van gekomen.
Er is veel beweging hier,Sr is bezig met EMDR en gaat nu voor de tweede keer naar de osteopaat,daarbij nog de thuisbegeleidng en de daarbij nog de gesprekken met zijn begeleidster van het GGZ en dan nog de ondersteuning van mij.
Dan Jr die is gestart met de cognitieve therapie ivm zijn vele angsten die blijven bestaan en daarbij ook de thuisbegeleiding die hem ook ook een beetje begeleid.
Dus veel beweging en dus ook druk,daarbij de gewone dagelijkse beslommeringen nog.
SR is van de week door zijn rug gegaan en dit is echt teveel voor hem bij zijn gewone rugpijnen die hij dagelijks al heeft.
Hopelijk is dit snel over zodat hij wel weer een beetje kan staan en lopen want niks kunnen is voor hem niet bevorderlijk.
De osteopaat was wel verrassend maar jammer maar helaas met dit erbij is het even niet zo'n hele positieve ervaring gebleven terwijl het dit wel was.
Ikzelf heb ook de nodige stijfheid in mijn rug die ik probeer weer soepel te krijgen we worden schijnbaar ouder ....
Op mijn werk gaat het zijn gangetje dit jaar krijg ik een vast contract ondanks mijn
beperkingen in werktijden willen ze me heel graag houden en zijn dik tevreden over me.
De serre is inmiddels ook al aangekleed en we hebben er zelfs al kunnen zitten meerdere malen als de zon erop had gestaan.
Het is lekker ook om even een luchtje te scheppen of een sigaretje te roken maar
dit is maar flauwe kul want we roken niet.
Nu komt er nog een barretje in maar dat ligt nu even stil na de klachten van mijn maatje,komt goed zullen we maar denken ...
Dit even tot nu toe..het begin is er weer..

Kerstboom en gezelligheid

Ja de kerstboom staat,samen met Jr vandaag een kerstboom gehaald en opgetuigd,Sr heeft de boom mee in de emmer gezet en de rest was weer aan ons.
Jr deed het erg leuk met het halen en de spulletjes van de zolder halen samen het ging heel goed,en dat is fijn hij helpt echt goed mee.
Hij heeft hem ook echt mee uit mogen zoeken en dat vindt hij echt fijn dan zie je echt dat hij groter wordt,zelf de zolder op en mee sjouwen het ging goed,en niet veel klagen over de prikkende naalden want dat had ik van te voren gezegd,we hebben ook een kunstboom op zolder dus hij kon kiezen.
Nee een echte is toch bijzonderder en ruikt etc...en op het laatst zei hij nog: Mam ik heb geen een spinnetje gezien,ik dacht oja dat was vorig jaar nog een probleem dat hij spinnetjes/beestjes tegen kon komen.
Nou het is dus goed gegaan ik kreeg nog de opdracht de kerstbeelden in de stal te zetten,want ik bemoeide me teveel met de rest van de boom,mooie afleidingsmanoeuvre van hem.
Mooi goud,met chocoladekleur en parelwit,warme kleuren daar houden wij wel van.
Eigenlijk zou de boom in de tuinkamer zijn gekomen maar die is nog niet helemaal klaar dus dat ging dit jaar niet door,zo kan onze zoon ook nog wennen aan het idee dat dat volgend jaar wel zo is,alhoewel ik toch wel blij ben nu dat hij binnen gezellig in de huiskamer staat.....het heeft wel weer iets die mooie lampjes die schitteren in die glinsterende ballen,...fijne dagen allemaal de rest van December....

YES hij fietst in het verkeer...

O wat ben ik blij,onze zoon fietst naar school sinds deze week is het ijs gebroken en gaat hij op de fiets naar school,wel samen maar het gaat goed in het verkeer.
Dit omdat hij vorige week ineens met de fiets naar school moest komen omdat ze weg gingen naar een andere school op de fiets,en hij er niet omheen kon het moest gewoon.
Ik had er een hard hoofd in,maar ik heb hem goed uitgelegd waar hij op moest letten en we hadden ook wel veel geoefend maar hij was er nog niet echt helemaal aan toe.
Nu nadat het moest is het ijs gebroken en heeft hij ook de smaak te pakken,hij wil dus echt niet meer achterop en dat is ook niet zo gek...op die leeftijd hij is nu ruim 10 wordt in Maart volgend jaar 11 jaar...maarja het gaat bij hem allemaal iets minder snel als bij een ander...dat is eenmaal met zoiets..
Zelf is hij ook heel blij hiermee en hoeft zich nu ook niet meer te schamen want dat begon hij zich wel te doen de laatste tijd..
Dus ik ben wel blij,alleen al duurt het dan langer als bij een ander kind het komt wel goed,ook voor senior is dit een hele overwinning,waar ik ook net zo goed trots op ben...hij is er ook doorheen...kan het ook gerust loslaten...hij ziet dat HIJ het kan en nu is het goed zo.
Weer een stapje verder naar de volwassenheid en weer een stukje meer eigen verantwoording dus daar groeit hij ook van dit is goed voor jr zijn zelfvertrouwen.

Emdr het werkt...

Vorige week heeft asperger senior zijn eerste keer echt EMDR gehad,dit na een vijftal vooraf gaande gesprekken bij de psychiater waaruit duidelijk is geworden waarop er ge-EMDRd zou gaan worden,dit zijn nogal wat dingen dus het is voorlopig nog niet klaar.
De eerste sessie zal ik het maar noemen is met resultaat,er is veel naar boven gekomen veel onverwerkt en weggestopt verdriet en schuldgevoelens.
Het is erg goed voor hem dat dit eruit komt,want dit kan wel de depressies veroorzaken,en ook is duidelijk nu dat dit ook de positieve ervaringen blokkeert als je het niet verwerkt hebt.
Dus er ook geen goede herinneringen meer zijn en dat is erg negatief om zo'n beeld te hebben van je verleden.
Er zijn ook wel goede dingen geweest alleen die zijn door trauma's en dus veel onverwerkt verdriet meegesleurd in de weggestopte niet verwerkte emoties.
Het is erg zwaar dat merk ik wel en kost dus bakken vol met energie,ook geeft hij aan dat hij sommige dingen nu nog niet aan kan en dus later daarmee bezig wil.
Ik heb hem ook gezegd dat hij dit heel rustig aan moet doen omdat het anders teveel wordt dus averechts werkt.
Er wordt tijdens zo'n behandeling veel gevraagd en emoties die naar boven komen daar wordt op in gegaan,de behandelaar kiest de juiste emotie waar deze op verder blijft gaan,door bewegingen te maken en de hersenen af te leiden wordt de informatie opnieuw naar boven gehaald en op een andere manier teruggeplaats ook met positieve beelden erbij.
Zo wordt je eigenlijk als het ware gereset,en kan je er wel iets mee dit betekend wel dat de verwerking eigenlijk nu pas begint en er een soort korte rouw in werking treed.
Zo is onze ervaring tot nu,hopelijk blijft het de volgende keren ook goed gaan want je moet er zelf ook echt achter staan en intensief aan mee werken plus je moet er zelf voor openstaan om je eraan toe te geven.
Voor mijn vriend is dit echt een goede ervaring en hij heeft nu ook echt resultaat kunnen voelen,dus wij zijn er positief over.
En alles wat het doet is meegenomen voor de toekomst.
Met dank natuurlijk aan de zeer goed invoelende psychiater.

valkenburg en grottendrama

Vorige week zijn we een dagje naar Valkenburg geweest,op zich was het een leuk dagje maar de nodige problemen diende zich wel aan.
Zoals de omgeving die onbekend was voor onze junior,het parkeren wat altijd stress geeft bij de senior,en dan bij mij nog het oplossen van de parkeermeterstress,dwz
de munten van een en twee uren vlogen weer net zo hard uit het apparaat als dat ze erin gingen.
Maar al het kleingeld bij elkaar geschraapt en toch kunnen parkeren voor twee uur,
te kort maar ging niet anders.
Eerst zijn we ons gaan oriënteren waar we naar toe zouden kunnen gaan,de ruïne,de grotten,of de winkels.
Langs de ruïne afgelopen maar dit vond junior niet echt interessant,dus door naar het centrum wat winkels gekeken met allemaal souvenirs die je echt niet mee naar huis wilde nemen,door naar de grotten,eerst langs de fluweelgrotten waar we een paar jaar eerder al waren geweest met de kerstmarkt,zag er voor junior nu heel anders uit en wilde er niet naar binnen,door naar de gemeentegrotten waar na een half uur een treintje zou vertrekken en we mee konden gaan,maar junior zag dit niet zitten....
donker,grottekeningen en wist niet wat er komen zou.
Na veel praten en uitleg wilde hij nog niet "hij vond het saai"maar was gewoon angstig voor wat er komen zou...
Later ben ik uitleg gaan vragen samen met hem aan het loket,we kregen een folder met foto's en wat uitleg hierover.'
Het was dus donker en er zitten wel lampjes in het treintje maar dit was voor hem niet voldoende en toch nog onvoorspelbaar.
Het zou een ritje van een half uurtje zijn maar we zijn dus niet gegaan.....
jammer maar helaas de angst kon hij niet overwinnen.
Doorgelopen naar de aquariumgrotten ook daar zijn wij niet naar binnengegaan...
weer te open en onduidelijk en donker.
De parkeertijd liep ook bijna af en we zijn snel een hapje en een drankje gaan nemen en naar de auto terug gegaan.
Daar hebben we besloten om door te rijden naar het drielandenpunt....ja dit moest het zijn....maar ook dit was het niet helemaal voor junior,ineens in een ander land met één stap over de grens....nee dit voelde niet goed.
Friet van Boudewijn nee die luste hij niet ....en vond de sfeer niet erg prettig bij het drielandenpunt,ook voor een wandeling was hij niet in...en wilde gewoon weer naar de auto terug.
Wij hebben toch een frietje gegeten samen( met zijn tweetjes) en toen zijn we rustig aan teruggelopen naar de auto.
Al bij al geen succes ....doorgereden naar Nederweert en daar naar Mac die is bekend
dus is duidelijk,gezellig met zijn drietjes in de auto achterin gaan zitten en gezellig wat gegeten,dit was eigenlijk nog het leukste van alles.
Dus de volgende keer gaan wij met zijn tweeën naar Valkenburg en blijft hij in zijn vertrouwde omgeving bij opa en oma.

Maar we zijn er uit geweest en daar ging het uiteindelijk om dus al bij al was het toch oke....ja zo gaat het... oja en s'avonds nog de sint gekeken die hij dus wel durfde te kijken tja...

Niets loopt eigenlijk op rolletjes...

Het loopt niet op rolletjes en dat zal het ook nooit echt gaan doen,denk ik vaak.
Af en toe lijkt het wel zo,maar schijn bedriegt en is het toch weer niet.
Het autisme blijft aanwezig,de depressie van mijn partner blijft steeds aanwezig,gaat niet over...
Mijn "oude Burn out" blijft op de achtergrond doorsluimeren,nee het is niet echt
goed zoals het moet.
En toch doen we alledrie ons uiterste best in alle opzichten,en blijven we positief vooruitkijken naar iets wat misschien ooit beter gaat worden.
Het beste er van maken noem ik het maar,gelukkig ben ik heel positief ingesteld maar ik merk dat zelfs ik,het vaak ook zwaar/moeilijk heb met verschillende
dingen rondom ons zoontje zijn Asperger(moeilijkheden) en rondom de steeds maar voortdurende depressie van mijn allerbeste maatje/man.
En dan de artrose in mijn partner zijn rug gaat je ook niet in de koude kleren zitten om iemand dagelijks te zien worstelen met pijn en onmacht,omdat je niet even een klusje kan klaren wat je geestelijk wel een keer zou willen doen.

We hebben vorige week besloten om een tuinkamer te laten maken,dat zal ons een heel veel goeds brengen alle drie,het wordt een ruimte aan het huis met een glazen wand(schuifwand) en met een heerlijke relaxhoek zo ingericht dat wij het alledrie er erg naar ons zin zullen hebben en echt kunnen proberen te ontspannen.
En waar we ons ook apart eens fijn terug kunnen trekken,of als er kinderen komen spelen dat die daar dan ook apart met ons zoontje kunnen zijn zodat ze ook privacy kunnen hebben en wij ook.
Of als ik een vriendin op de koffie heb daar eens lekker apart kan gaan zitten bijkletsen.
Nee wij zien er erg naar uit over vijf weken wordt het gemaakt en dan kunnen we het gezellig in gaan richten zoals wij het fijn vinden,dus weer iets positiefs in zicht.
Gelukkig!

Kies eruit en minder verstand...

Gisteren is er een melkkies verwijdert althans wat er nog van over was is weggehaald,wel met verdoving en zeer onverwachts ..
En dan net nu hij voor het eerst mee gaat naar een nieuwe tandarts,de tandarts van mijn wederhelft heeft hij nu.
We zijn over mijn tandarts niet meer tevreden en hij kon al over naar mijn vriend zijn tandarts dus hebben we dat maar meteen gedaan.
Hij had bij mijn tandarts een heel klein gaatje in zijn kies wat hij geboord en gevuld heeft maar steeds brak er weer een stukje af totdat er een halve kies nu over bleef.
Die is er nu dus helemaal uit,onze zoon kreeg het wel even benauwd toen hij hoorde dat hij deze eruit ging halen,het werd goed verdoofd dus hij heeft er niet veel van gevoeld dat niet,maar het onverwachte was het ergst...alhoewel hij het van te voren had geweten er ook niet rustig onder was geweest...dus wat is erger.
Na afloop kreeg hij een afdruk van zijn hele gebit mee dus ook alles was te zien wat er nog door moet komen,en dat waren er nog al wat..
Maar onder geen verstandskiezen,dus iets minder verstand zeiden wij meteen,de tandarts ging dit meteen ontkrachten en zei tegen onze zoon dat dat er niet mee te maken had,en dat er een jonge in zijn praktijk kwam die ook Asperger heeft en op de Universiteit zit.
Onze zoon vond achteraf de tandarts nog steeds heel aardig en had geen spijt van de overstap naar hem,omdat hij heel goed begrijpt dat deze kies er ook echt moest.
En de verdoving vond hij ook wel interessant om dat eens meegemaakt te hebben en dan natuurlijk al die aandacht ervoor.
Bij ons ging dat wel anders vroeger dan zeiden ze gewoon het doet wel pijn maar het is zo over en dan onderging je het gewoon.
En nu wordt het heel rustig uitgelegd de plek voor de verdoving wordt al verdoofd met verdovingscreme dus je voelt niet eens het dunne naaldje van de verdovingsspuit.
Het is gelukkig een goede ervaring voor hem geworden al leek het even heel anders uit te gaan pakken.
Mijn vriend was zo klaar daarbij was alles ok en konden we weer naar huis..

Van alles en nog wat...

Even tijd voor een blogje,er is veel beweging hier in huis door o.a.

-de school is weer begonnen
-Ik ben weer aan het sporten(spinning en zumba)
-mijn wederhelft heeft EMDR en heeft veel ziekenhuisbezoeken gehad,
-tandartscontroles komen er van de week weer aan
-de thuisbegeleiding is weer geweest
-mijn werk is weer in zijn ritme
-twee keer voor medicatie voor sr en jr naar ggz geweest
-de plaats(tuin)achter is drastisch aangepakt en een heel stuk onderhoudsvriendelijk geworden
-een nieuw vloerkleed gekocht
-andere tv beneden en boven een andere op onze slaapkamer(verplaatsen en aanpassen)
-ouderavond uitleg over groep7 is komende week
-scouting is weer begonnen vandaag(niet dat hij er echt blij mee was...)
-drie keer gaan fietsen(oefenen in het verkeer) met asperger jr
-verjaardag van mijn vader en die van mijn moeder komt er aan

Dat was het wel zo ongeveer,dus van alles gedaan en nog te doen,we moeten het heel erg verdelen anders is het voor beide teveel=VALKUIL ...maar we gaan er best goed mee om dus wat dat betreft ben ik tevreden.
Vorige week ziek geweest dus ben mijn eigen wel tegengekomen maar dat kwam vooral omdat ik teveel moest werken,extra diensten en dat trekken wij hier dus niet...
Besproken met mijn leidinggevende en die heeft hier gelukkig veel begrip voor en
neemt dit mee voor de volgende vakantieperiodes,
leuk misschien om nog even te laten weten kreeg een cadeaubon van mijn werk als bedankje voor het werken tijdens de zomerperiode dus daar ga ik nog iets leuks voor halen.
dit tot zover even....

EBETT

Dit verhaal heb ik op de site bij Kaspar gepost en ben benieuwd of het gepubliceerd word.

Ik lijdt al 35 jaar aan mijn dysthyme stoornis en hierop geponeerde depressie's en met bijkomende klachten zoals angst en extreme vermoeidheid.
Op mijn 39e is de stoornis van Asperger geconstateerd,toen werd voor mij duidelijk dat mijn vader ook een stoornis in het autistisch spectrum heeft,in mijn geval betekende het,dat niet mijn vader voor mij zorgde maar mijn vader steeds hulp vroeg aan mij,mijn moeder is 35 jaar geleden overleden ik was toen 10 jaar en vanaf toen had ik alleen mijn(autistische)vader nog,deze heeft tot nu toe mij nooit gesteund in dingen(school,werk,problemen etc),nooit getroost of ook maar enig advies of complimenten gegeven of mij aangemoedigd of is nooit ergens enthousiast over geweest,als het iets van mij aanging of mij geholpen als ik problemen had.
Er heeft een omgedraaide parrentificatie plaats gevonden.
Ik had medelijden met hem(mijn broers ook)maar hij wist en weet nog steeds niet waar ik onder lijdt,heeft hier ook geen interesse in en kan of wil het niet begrijpen en gaat dit uit de weg.
Wat moeilijk is ontwijkt hij dat is zijn levens strategie,zo ook zijn kinderen steunen is moeilijk dit kan en doet hij niet,maar vraagt wel hulp aan mij en advies en emotionele steun.
Ook voor zijn kleinkinderen is hij er niet,het herhaalt zich weer opnieuw.
Zo een uitspraak van hem is bv ;vanaf een jaar of 11 zorgen ze voor
zichzelf; of "dat was vroeger nog niet" of "vroeger wisten we niks","daar bemoei ik me niet mee" of "daar heb ik niks van gemerkt" of "als ik niks doe wat gebeurt er dan? "
Ik was 14 jaar was depressief,en moest van school af:vader ;o ik dacht dat jij geen zin had in school "
Ik was 19 jaar en depressief,autistisch en had meer problemen en mijn broers vonden mij lui,maar ik had de dood van mijn moeder niet verwerkt" ze pesten me het huis uit ze spraken niet meer met me (zeker één jaar lang) vader:"o daar heb ik nooit iets van gemerkt".
Mijn vader legt mij niets in de weg,maar deed en doet niets en wist het allemaal niet(Na nu 6 jaar therapieën kan ik dit nu beseffen.Is het allemaal duidelijk geworden.
Nu kan ik hem niet meer helpen na 35 jaar depressie's is dit te veel geworden en moet ik afstand nemen om te overleven,terwijl hij 81 is en hij elk moment ook lichamelijk hulpbehoevend kan worden.
Wat ik vooral merk bij hem is,dat de wereld hem overkomt en hij zelf ;er nooit iets aan kan doen; en nog steeds doorgaat met gedrag dat het niet gemakkelijker maakt voor mij.
N.B Ik heb nu een zoon ook met Asperger maar met begeleiding en hulpverlening krijgt hij wel de aandacht en de kans die hij verdient.
Ik geef deze draad niet door in zijn opvoeding,maar laat het bij mij stoppen,en geef hem alle steun,liefde en aandacht.
Een vader hoort voor zijn kind te zorgen!....en niet andersom.

M.V.G
partner van angeline