zondag 29 juni 2008

letterlijk denken

van de week stond er op de raam bij de school met grote gele letters geverfd "brigadiers gezocht"dus na school vertelde ons zoontje dat er brigadiers verdwenen waren,hij had dit dus letterlijk genomen en had dit ook echt serieus genomen,dus ik moest wel lachen ik zei ;"dan wordt ik nooit geen brigadier bij jullie op school en heb het hem uitgelegd,waar hij zelf natuurlijk ook erg om moest lachen,daarna vertelde hij dat hij s'morgens een filmpje had gekeken voor dat hij naar school ging en daar waren ook twee stripfiguren in verdwenen dus daarmee had hij het ook
in verbinding gebracht.
Wel grappig mijn moeder had hij tussen de middag er ook al van op de hoogte gebracht deze heeft het naar een of ander vrouwenblad (site) gestuurd als "prietpraat".
Zo is het wel weer heel duidelijk dat hij het anders opneemt dan veel andere kinderen op school.

zaterdag 28 juni 2008

Drukke rare dag

gisteren heb ik een drukke dag achter de rug,ik moest s'morgens eerst mijn eigenlijke werk doen en daarna was mij gevraagd om binnen(intramuraal) te werken(ik werk in de wijk(-zorg) en ben dus steeds onderweg normaal .
Voor mij is dat niet fijn omdat ik daar nog niet zolang werk sinds 1 Januari van dit jaar en ik ook niet vaak binnen werk,ik ken daar wel verschillende mensen maar ben er niet thuis,weet veel dingen niet hoe die geregeld zijn,ken de mensen(bewoners niet)sommige wel,dus dat is een hele inspanning meer,maargoed ik ga er dan gewoon voor en doe wat ik kan.
Dit was verder goed verlopen,om kwart over 12 kwam ik thuis en was ons zoontje met mijn vriend aan het eten,ze hadden lekker worstenbroodjes dus ik kon meteen mee aanschuiven.
Daarna zijn we toen ons zoontje weer naar school was om 13:00 zijn we naar mijn schoonvader gegaan die hadden we al even niet gezien en deze had ook voor onze poes gezorgd toen wij weg waren afgelopen weekend(mijn moeder heeft ook voor haar gezorgd dus is ze niets tekort gekomen).
Bezoekje gebracht lekker samen koffie gedronken en bijgekletst,15:00 weer naar school om hem op te halen we gingen te voet samen,ineens horen we een hele harde klap(net of er een container
tegen de grond aan klapte) wij keken meteen en zagen nog een bromscooterrijder(man) door de lucht vliegen,ik zeg tegen mijn vriend kom help hem......dus wij er naar toe voor hem is dit echt heel moeilijk want dan moet hij iets doen met die "vreemde" troosten,geruststellen,ingrijpen,
ojee....ik zag dit en zei bel jij 112 en ik rende er naar toe.
Die man had echt veel pijn en kon bijna niet ademen,ik zei;"rustig blijven en rustig blijven door ademen door je neus in en mond eruit,mijn vriend had ondertussen al de politie/ambulance gewaarschuwd.
De man was geschept hij reed op een voorrangsweg en er kwam een auto van rechts gewoon de weg op ineens en nam hem mee,dus die was echt door de lucht gevolgen op het wegdek terrecht gekomen en tegen een verkeerszuil geklapt met zijn zij,gelukkig had hij een helm op die flink beschadigd was en zijn scooter natuurlijk ook.
Ik ben bij hem gebleven en heb hem toegesproken,rustig proberen te houden,hij had erg veel pijn en begon te zweten en was erg duizelig viel bijna weg.
Heb zijn jas open gedaan en zijn shirtje zodat hij het minder warm had,ook kwam er nog een man bij die het precies gezien had die reed achter die scooter en stelde hem mondeling gerust.
De vrouw die het ongeluk veroorzaakt had was een vrouw op leeftijd ik schat 75 jaar of zo,die ging haar kleinkind ook van schoolhalen,we zaten midden op de weg niet echt veilig dus ik was blij toen de politie er als eerste aankwam en de weg af ging zetten.
Ik kon natuurlijk niet weggaan bij die man en heb mijn vriend naar school gestuurd om ons zoontje op te halen,ondertussen heeft hij mijn ID kaart gehaald(omdat dit verplicht is bij te hebben en hij dit dus nodig achtte).
Een kwartier later kwam gelukkig de ambulance ik had ook aangegeven naar de politie dat het erg lang duurde voor deze kwam,de agente vertelde er spoed achter gezet te hebben en inderdaad toen was hij er snel(nou ja snel??)
Die man 35 jaar had het erg moeilijk en maakte zich druk om de scooter(van zijn moeder) en zijn tas,ja dat doe je dan toch je hebt nergens meer de controle over.
Ik heb hem al die tijd vastgehouden zodat hij rechtop kon blijven zitten toen de ambulance kwam dacht ik nou kan ik wel weg,maar nee ik moest van alles meedoen,zijn hoofd stilhouden
hem mee op zo'n plank vastleggen,zuurstof aangeven,infuus vasthouden ik deed volop mee,mijn vriend zei het was net zo'n interactief spel waar je in mee mocht doen,en dat was ook inderdaad ik vond het zelf heel normaal.
Ondertussen was mijn zoontje uit school en was mijn Id gehaald en inderdaad de politie wilde mijn gegevens ook noteren dus goed dat ik hem had,ik werd nog hartelijk bedankt door het ambulancepersoneel voor de hulp.
En de politieagente zei dat ik adequaat gehandeld had en zou willen dat iedereen zo ingreep bij
zo'n voorvallen.
Het verkeer eromheen was zeer brutaal,klaagde over de afzetting dat de politie dat die niet goed neer had gezet,reden over het fietspad en wilde er gewoon door
Sommige mensen geven er niets om of iemand anders geholpen moet worden of pijn heeft of gewond is. Hun moeten erdoor.
Toen moesten we nog boodschappen en snel eten want ons zoontje moest op voor zijn diploma A
dus wij nog naar het zwembad daar was het wel leuk en hij had het supergoed gedaan,iedereen was in het oranje was heel vrolijk aangekleed en met een kinderdansgroep(step by step)
Poeh dit was me een rare dag en ons zoontje had zijn rapport wat goed was maar ik niet eens meteen had kunnen zien met al die toestanden.
Maar alles kwam goed na het zwemmen mocht hij nog langer opblijven omdat hij zijn diploma had gehaald het was feest dat moest toch doorgaan,met het gevolg dat ik vanmorgen totaallos
in bed lag maar ik heb nu lekker uit kunnen slapen dus het komt wel weer goed.

woensdag 25 juni 2008

weekend weg geweest

Afgelopen weekend zijn we met zijn drietjes een weekend naar Slagharen geweest in een huisje voor de vierde keer dus alles is bekend daar.
Vrijdagochtend alles ingepakt en zijn we gegaan,in de middag kwamen we daar aan en zijn we het park ingegaan,meteen gaan draaien om lekker al een beetje in stemming te komen.
Merkte wel dat ons zoontje weer in meer dingen durfde en zich over dingen heen kon zetten
in één attractie krijg je hem echt niet in want daar is heel veel lawaai en het is er donker,en hij weet niet wat er binnen gaat gebeuren.
We hadden wel geprobeert hem mee naar binnen te krijgen maar bij de bootjes waar je in moet stappen is hij keihard naar de ingang teruggerend zo bang is hij dan.
Verder hebben we lekker kunnen ontspannen(zover dat lukt) en zijn we Zondagavond
weer thuisgekomen,onderweg in de auto slaapt ons zoontje echt niet hij was zo moe en zat onderweg dvd te kijken en lekker te duimen maar hij vecht tegen zijn slaap echt erg!
Zijn ogen vielen bijna dicht maar dat heeft hij nooit echt gedaan als peuter en kleuter deed hij dit al nooit.Slapen is voor hem echt verloren tijd denk ik,mijn vriend denkt dat hij geen rust heeft in zijn hoofd en daarom zich daar niet aan over kan geven.(maar die gaat zijn eigen na)
Verder wel een leuk voorval we gingen in een achtbaan(die niet over de kop gaat)en je kunt dat met zijn tweeën naast elkaar zitten,ik zou met ons zoontje gaan en mijn vriend alleen,maar je moest in verschillende rijtjes aansluiten voor een karretje dus het kwam niet goed uit dat we er samen in konden,vroeg een vrouw die voor mij stond aan mijn vriend als jij met mij gaat dan kunnen we er allemaal tegelijk in,mijn vriend zei "ja is goed"maar ik zag dat hij het niet goed begreep,dus ik zei tegen mijn zoontje ga jij maar bij papa,dat ik met die vrouw in een karretje kon,want ik weet dat mijn vriend dit echt niet fijn vindt,en zeker niet in een achtbaan zo tegen een vreemde aan.
omdat hij het niet begrepen had dan krijg je zo'n rare situatie dus ik stuurde mijn zoontje naar hem(die ook nog protesteerde die wilde met mij!)maar het kwam goed,later heb ik het mijn vriend uitgelegd en vertelde hij dat hij dat echt niet had begrepen en dacht dat die vrouw met mij zou gaan in een karretje.
Ik moet er wel om lachen achteraf,eigenlijk had ik hem gewoon met die vrouw moeten laten gaan maar zo ben ik dan ook weer niet,en mij maakt het niet zoveel uit dus......
Zondag waren we ook 25 jaar bij elkaar dus dat was wel een bijzondere dag,we hebben daar lekker samen gegeten en overal samen ingegaan.
Ons zoontje was Maandag wel erg moe en is die dag ook niet naar school geweest anders is hij heel de week op en wordt hij erg vervelend(gaat hij slecht luisteren)
We gaan het zeker nog een keer over doen ook al is het steeds hetzelfde(met twee van hun soort niet verkeerd bedoeld,is het goed ze weten wat er gaat gebeuren daar en hoe het daar is)
en het bevalt ons alledrie nog goed dus..

donderdag 19 juni 2008

Starten bij ggz jeugd en zorg

Van de week kregen we bericht dat we gaan starten met de hulpverlening voor ons zoontje,
de eerste afspraak heb ik al meteen moeten verzetten maar dat was geen probleem.
14 Juli gaan wij samen, zonder ons zoontje voor het eerste gesprek ben benieuwd.
Het komt mooi op tijd want ik wil voor hem graag een sociale vaardigheidstraining aanvragen,
dit lijkt me wel goed voor hem.En dan komt er ook een diagnose als het goed is.

Vandaag heeft hij te horen gekregen dat hij op mag voor zijn diploma A, hij was zo blij en wij nog
erger want nu hoeven we niet meer iedere week of om de week naar de zwemles.

Na drie jaar hebben we het daar wel gezien,na de zomervakantie krijgt hij zwemles op school en mag hij daar verder voor B.

Vandaag is mijn vriend naar de huisarts geweest en heeft te horen gekregen dat zijn ruggenwervels versleten zijn en het niet goed aansluit bij zijn lendewervel en heiligbeen het heeft teveel speling en dit geeft weer irritatie van de zenuwen met als gevolg pijn.
Dit betekend dat hij de rug heeft van een man van 70 en deze niet teveel mag belasten
maar wel soepel moet houden.
Dit is het gevolg van zwaar werk wat hij in het verleden heeft gedaan en waar hij nu mee zit te kijken er is niks aan te doen.Kan er ook nog wel bij....

Morgen gaan we gewoon lekker een weekendje weg en vieren we het behalen van zijn diploma A en ons 25 jarige samenzijn(verkering) 22 juni dus dit weekend.

Vindt het wel altijd een heel gedoe als je weggaat met spullen inpakken en wat neem je mee,
maar ons zoontje had vanavond zelf z'n spulletjes al ingepakt dat was wel makkelijk dat hoef ik dus niet meer te doen.

Toen ik vanmiddag thuis kwam was ons bed al heerlijk door mijn vriend verschoond,de was gewassen,boven gestofzuigd,er stonden al spulletjes klaar om morgen mee te nemen.
En toen ik terugkwam van de zwemles met mijn moeder had mijn vriend ook het eten al lekker klaar dus we konden zo aanschuiven.En het was echt lekker de beste koks zijn mannen dus!...

Het is echt een kanjer ondanks dat alles hem erg veel energie kost doet hij het toch echt goed,ik ben blij met hem en hij met mij zo vullen we elkaar mooi aan,als ik thuis kom van zo'n dagje werken is dat wel fijn als je niet veel meer hoeft te doen en hij ook begrijpt dat hij dit zo op kan vangen weer voor mij.

woensdag 18 juni 2008

gesprek psycholoog en moeilijk gedrag

gisteren zijn we samen naar onze hulpverlener geweest voor een gesprekje,
mijn vriend was daar inmiddels besproken door de hulpverlener en de psychiater over,hoe verder met de medicatie.
Het is een moeilijk geval daar komt het op neer,er lopen teveel diagnoses door elkaar heen
dus het is complex,daarbij komt nog een groot deel van zijn karakter wat heel hardnekkig is
daar is niet doorheen te komen.(er zitten dingen in gesleten)
Dus moeilijk om hier medicijnen voor te geven,er is nu een tweede gesprek met de psychiater
gepland om nogmaals te kijken voor in ieder geval een vervangend middel dat mss beter aanslaat of enigszins verandering geeft.
Maar hoop is er niet echt voor hem/ons men had het over een medicijn waar hij toen helemaal van de kaart van is geraakt,en wij hebben aangegeven dit echt niet meer opnieuw te willen
proberen (beide niet) de angst is te groot hiervoor.
En onze hulpverlener gaf later ook aan dit dan niet te doen omdat het ons bang maakt en dit niet goed is om dit dan te doen.
Het middel schijnt wel goed te werken(?) bij sommige mensen maar we gaan niet teveel gekke stappen ondernemen,ook om het hier rustig te houden in huis.
Ons zoontje is nu weer een beetje getemperd maar heeft vier dagen moeilijk gedrag vertoond,
echt niet leuk meer.
Ook op school was hij moeilijk te krijgen hij schiet dan in een verkeerde modus of zo,en is op school ook apart gezet aan een tafeltje.
Dit duurde tot gisteren toe al vier dagen zat hij alleen dit is voor hem een hele grote te lange straf en heb dit gisteren ook met zijn lerares besproken en die zou hem vandaag even apart nemen en met hem praten.
Het is voor hem moeilijk om sociaal mee te kunnen doen en dan bedoel ik; dat hij niet kan liegen,niet iets stiekem kan doen(dit kunnen andere kinderen wel) hij kan niemand verraden dit ze wel bij hem meteen doen als hij maar één voet verkeerd zet(sommige kinderen doen dit meteen gelukkig niet allemaal)
Hij heeft moeite om uit te leggen als iets niet zo was en dat hij het niet heeft gedaan of dat het anders ging.
Moeite als hij uit zijn eigen groepje wordt gehaald(wat gebeurd is)om bij de nieuwe groep zijn plek weer te vinden(hij gaat dan plagend,klierderig aftasten).
Dus wordt hij dan maar alleen gezet met als gevolg dat hij thuis niet handelbaar is en zich gaat verzetten tegen ons gezag en zeker van mijn vriend die hier weer zelf moeite mee heeft door zijn
autisme.(weet hier niet goed mee om te gaan)en dan is het kringetje rond.
Maar vanmorgen was hij gelukkig weer wat handelbaarder en merk ik dat het handballen van gisteravond hem goed doet,het ontspant hem,ontlaad hem,en maakt hem lekker moe zodat hij goed slaapt.
Ondertussen wordt je er wel doodmoe van maar dat is niet anders,ik weet dat er van die periodes zijn en kan hem gelukkig nog breken.
Merk wel dat hij steeds sterker wordt en groter natuurlijk hij komt nu tot voorbij mijn middel
124 cm en 24 kilo is hij nu,dus je hebt er wel een flinke hap aan moet je hem naar binnen halen
of naar boven op zijn kamer zetten.
Verder gaan we lekker Vrijdag een weekendje weg en het komt allemaal weer goed, dat weet ik dus dat schilt en ik ben gelukkig positief van aard en geef niet snel op.
zo heb ik me voorgenomen me niet gek te laten maken door niemand en niks niet al valt het niet altijd mee!

vrijdag 13 juni 2008

doordenken

gisteravond toen ik ons zoontje in bed ging leggen hadden we het over vaderdag en wat ik
zou kopen voor mijn vader en toen kwamen op een tekening van hem te laten maken(ons zoontje dus,zijn kleinzoon) dat dat wel een leuk idee zou zijn geweest.
Toen begon ons zoontje over een tekening(schets)van onze hond (die wij gehad hebben) en die hij ook heeft gekend,hij zei"die tekening mam,die doen we toch nooit weg ,mam?"
Die hangt in een grote lijst bij ons in de huiskamer en blijkbaar hecht hij er nogal veel waarde aan.
Ik zei"nee,die doen we nooit weg"en toen zei hij "en als ik dan dood ben waar blijft die tekening dan en die urnen waar onze honden in zitten?"
Ik zei toen van " dat duurt nog zolang daar moet je nog maar niet aandenken".
Ik vindt het niet echt fijn dat hij zo doordenkt en zo diep en ver vooruit maar ja je kunt er toch
niets aan veranderen.
Op school was hij vanmorgen ook afwezig vertelde zijn leraar die naar mij toe kwam tussen de middag,ik vertelde tegen hem dat hij vanmorgenvroeg wel druk was door het voetballen EK
en de drukte daaromheen.
Hij zit nu even alleen aan een tafeltje op school omdat dit beter voor hem is even om tot rust te komen,de structuur wordt minder op school en dat merken we thuis ook.
Tegen de vakantie worden er minder gewone dingen gedaan(structuur verandert),er worden per leerling toetsen afgenomen en de leraar/lerares is meer uit de klas en er komt een invaljuf.
Dus het trilt hier af en toe wel erg maar ja... we proberen niet teveel te mopperen want dat helpt toch niet, het enige wat helpt is hem rust te laten nemen en structuur hier in huis zoveel mogelijk te behouden.
Ook heb ik vanmiddag zijn kamer een beetje opgeruimd zodat het wat rustiger op zijn kamer is
minder prikkels.
Wat niet meevalt met al die auto's en speelgoed,tv en computer op zijn kamer dus dat is al erg
veel.
Mijn vriend is vandaag naar het ziekenhuis geweest om foto's te laten maken van zijn rug(opnieuw) hij heeft erg veel last van zijn rug en dit is erg naar voor hem het belemmert hem in zijn dagelijkse doen .(dit kan hij echt niet gebruiken)
Zondag vaderdag dus dat kan ook nog meespelen dat ons zoontje thuis drukker is??
Nou het is gelukkig weekend dus morgen lekker uitslapen.

zaterdag 7 juni 2008

vermoeiende vragen..

Donderdag naar een vermoeiende dag lag ik s'avonds op de bank tv te kijken("met een half oog") en kreeg ik van mijn vriend verschillende vragen voorgelegd waar ik echt geen zin had om antwoord op te geven,
het was schijnbaar een soort kennistest.(voor hem)
Ik had er echt geen zin in mijn hoofd stond er niet naar en ik wist de antwoorden niet omdat het
me echt niet interesseert.
Bijv.Wat is de snelheid van het licht?
Hoeveel is de atmosfeer op aarde?
En dan nog van die vragen van hoe noemen ze de toestand als de aarde zo staat bijv. bij
maansverduistering/zonsverduistering etc.
En nog meer van dat soort voor mij onbelangrijke vragen.
Ik had er geen zin om antwoord op te geven of om over na te denken dus ik gaf gewoon stomme
antwoorden terug van 7 cm of drie km,maar ja dat was natuurlijk niet wat hij wilde horen.
Dus wilde hij het weer uit gaan leggen en de antwoorden geven,na meerdere malen te hebben gezegd dat ik er geen zin in had en zelf stomme antwoorden te blijven geven is hij er toch maar mee opgehouden,Gelukkig!
En zijn we weer verder gaan kijken naar een of ander flauw programma waar je niet bij na hoefde te denken. Lekker rust wat ik nodig had.

dinsdag 3 juni 2008

leuke middag samen weg

Zondag zijn we s'middags naar de legerplaats gegaan er was voor de laatste dag openlandmachtdag, http://www.landmacht.nl/actueel/Evenementen/Open_dagen/index.aspx
we zijn op de fiets gegaan want met de auto kon je er niet komen,en je kon wel met een pendelbus mee vanaf het station maar dat zagen we niet zo zitten.

Bij de ingang kregen we een camouflage t-shirt oranje met een zwart leeuwtje voorop,ons zoontje vond dit wel leuk en heeft het daar al aangedaan.

Er was veel te zien en ons zoontje zei ook van :"echt leuk en interessant mam"terwijl hij die dag ervoor nog niet meewilde maar dat is meestal zo bij hem en mijn vriend het moet even bezinken.
Er was ook veel te zien van vroeger en er waren kampjes opgezet als hoe het toen was met tentjes,eten warm maken uit blik met blokjes eronder die ze aansteken en in een kuil leggen,loopgraven waren nagemaakt alles oud gereedschappen,voertuigen,tanks,fietsen,kleding)
Leuk om te zien een keer eigenlijk was er teveel te zien om in een middag te bekijken,
ook was er een modeshow van uniformen van vroeger tot nu,heel leuk gebracht op een podium.

Bij het schieten (wat je daar ook mocht) vond ons zoontje het niet zo leuk,hij deed daar (de in het begin uitgedeelde) oordopjes in en wilde niet bij die harde knallen in de buurt zijn.
Ook mocht hij in een tank binnenkijken en toen zei hij terwijl hij terugkwam tegen mij"mam ik ben er al te groot voor ik stoot overal mijn hoofd"wel grappig als je dan nagaat dat het voor volwassen kerels is bedoeld.

Mijn vriend had als voorkeur de wapens,dit trekt hem wel en je mocht ze ook vasthouden en richten dus dat vond hij het leukste daar.

Ook was er nog een veldhospitaal ingericht echt interessant om een keer te zien wat daar allemaal inzit.
die man vertelde dat ze zoiets in vier uur tijd terplekke opbouwen(waar het nodig is),echt alles zat erin,röntgenapparatuur,operatiekamers,bedden,ziekenkamers etc

Onderweg hebben we ergens lekker zitten eten en koffiegedronken en de sfeer was goed,er
waren wel veel mensen maar je kon overal goed lopen en kijken het is er zo enorm groot dat terrein dat er ruimte genoeg is voor heel wat mensen.

Onderweg kreeg ons zoontje nog een zonnebrilletje van de landmacht en stiften en tekeningen,kaarten van tanks etc.
we hebben daar zo'n drie uur rondgelopen maar lang niet alles gezien,ook waren er Amerikaanse militairen,Frans/Canadese militairen en Franse en Duitse militairen met hun soort voertuigen.
Die Amerikanen hadden een mooie zandkleurige Hummer bij die was nog als nieuw en de daarbij
behorende kleding droegen die mannen.
Om vijf uur was het afgelopen en zijn we op ons gemak naar de uitgang gelopen en daar de fietsen opgezocht en samen kletsend en napratend zijn we terug naar huis gefietst.
Het was weer een leuke dag samen,en dit gaan we echt veel vaker doen het was echt leuk en voor herhaling vatbaar.
"WELKOM "