vrijdag 27 mei 2011

Aanvulling op Oud en grijs en nog niet wijs...

Hier nog even een aanvulling op mijn vorige bericht wat niet helemaal volledig is heb ik gemerkt door een reactie op mijn vorige bericht.
Allereerst begrijp ik heel goed dat iemand met autisme nog vaak emotioneel hetzelfde voelt/denkt als vroeger,mijn schoonvader zegt ook heel vaak ; "ik voel me eigenlijk nog net zoals ik 18 of 20 was...er is niet veel verandert in mijn hoofd" dus dat klopt helemaal dat hij niet echt heel veel heeft kunnen veranderen in die jaren door zijn beperking Autisme...
Even terugkomend op zijn verjaardag er is steeds ieder jaar geen gewone communicatie,rondom verjaardagen dwz als hij jarig is zegt hij altijd "ik vier niks" maar er zijn jaren voorbij gegaan dat hij wel zat te wachten met verse taart en niet iedereen kwam omdat hij dit had gezegd....dus dat is een grote onduidelijkheid zowel voor hem als voor zijn kinderen.
Door het autisme van mijn vriend loopt dit tussen zijn vader en hem ook al erg stroef dwz er is geen open communicatie en de relatie kan weinig hebben...het kan snel escaleren en dan m.n. van zijn vaders kant uit escaleert het erg snel.
Zo heeft deze al veel familie broer en schoonfamilie de deur uitgewerkt.
Dit wil niet zeggen dat hij slecht is want dat is hij zeker niet,ook al komt het nu zo over....er is idd een hele grote beperking bij hem door zijn autisme wat hij niet op kan vangen ook niet d.m.v. gezond verstand.
Dus hem al zet je hem apart(als autist)is hem niet veel kwalijk te nemen...maar dit neemt niet weg dat het mijn vriend wel heeft beschadigd.
En het wil ook niet zeggen omdat je nu 80 jaar bent een ander alles maar goed moet vinden en zich weg blijft cijferen....de verantwoording voor jou blijft nemen.
Voor mij is dat natuurlijk veel makkelijker ik heb mijn eigen ouders en ben gewoon opgevoed heb een vrij gewone jeugd gehad en ben niets tekortgekomen.
En daarbij komt hij zelf te pas en te onpas bij ons op visite soms wel drie dagen achter elkaar terwijl mijn vriend ook autisme heeft en ons zoontje en dat ook niet altijd gelegen komt in hun schema.
Ik hoop dat dit duidelijkheid schept in de relatie met mijn schoonvader,om even als laatste te vermelden ben ik de enige schoondochter die ooit het allermeeste begrip voor hem heeft gehad want andere hebben hem al veel eerder aan de kant gezet...
en heb nog nooit een kwaad woord over hem gezegd eerder dan nu...
"WELKOM "