Alweer bijna drie jaar een Blog

26 April 2008 dat was mijn eerste blogje,ik had toen zoiets van dit is niet echt iets voor mij,met een beetje hulp van iemand ook met autisme van een ander blog heb ik de opstart kunnen maken en ben ik ook door gaan zetten.
In het begin voelde het als iets vreemds en raars maar nu is het gewoon mijn ding geworden en ben ik er blij mee.
Ik heb meer mensen leren kennen hierdoor die met hetzelfde kampen en ook wordt het goed gelezen en misschien dat er meer mensen iets mee kunnen.
Ik merk als er iets is voorgevallen of als ik ergens aan denk of mee zit dat ik dat buiten de thuisbegeleiding ook hier kwijt kan en dat is fijn.
Soms ben ik vroeg wakker en dan heb ik al een heel verhaal in mijn hoofd zitten wat ik op wil gaan schrijven,vaak doe ik dit dan ook maar soms ook niet.
Ook vindt ik het erg fijn om op andere blogs te lezen van mensen/partners van mensen met autisme of van ouders van kinderen met autisme,want ik ben het beide partner van en ouder van een kind met asperger(autisme).
Van de week heb ik voor beide aspergers een medische verklaring aangevragen om twee autipassen aan te gaan vragen.
Wordt vervolg....

Heel veel dingen zijn moeilijk.....

De laatste weken veel dingen tegen gekomen wat moeilijk is voor onze aspies,je blijft er tegen aan lopen en ik vindt het dan ook wel vaak erg zielig voor hen.
En eigenlijk wil ik ze niet zielig vinden dus doe ik dat ook niet maar ik merk dat het leven voor beide een stuk zwaarder is dan voor een ander iemand,ik zeg niet voor mij want voor mij is het ook zwaar dat is niet anders,gelukkig beseffen beide mannen ook dat het voor mij niet makkelijk is en ik ook een last/zorg met me meedraag.
Dat stukje respect wederzijds heb je ook wel nodig van elkaar anders red je het niet samen.
Waar lopen we steeds tegen aan dat is de overprikkeling van beide,de gespannenheid van beide,het druk maken om vele dingen.
Dat het ergens naar toe gaan veel moeite kost voor beide,daarbij is SR natuurlijk ook overbelasd door een voortdurende depressie,waar hij zeer hard tegen moet vechten en ik daar heel heel veel respect voor heb.
Jr loopt tegen het fietsen aan in het verkeer,de angst voor dieren(insecten) het eten wat hem vaak niet goed valt(te droog te nat te hard te zacht etc etc)
De kleding m.n. zijn schoenen die niet lekker zitten,zijn veters die niet strak genoeg zitten,zijn broekriem die strak moet zitten(echt te strak) anders zakt zijn broek af volgens hem etc. etc.
Zo kan ik nog wel heel veel kantjes vol gaan schrijven,maar dat doe ik niet.

Er zijn gewoon heel veel dingen in het dagelijkse leven die je tegen blijft komen en die moeilijk voor hen blijven.
Gelukkig zijn ze heel lief echt allebei,ik wordt echt wel op handen gedragen hier dat is fijn,ondanks dat het voor beide erg moeilijk is doen ze echt hun uiterste best en daar heb ik gewoon heel veel respect voor omdat ik heel goed besef hoe moeilijk het is voor hen om "gewoon"mee te functioneren in het dagelijkse leven.

Autismeweek in zicht..

Autismeweek

Tiener

Onze zoon wordt Dinsdag 10 jaar hij heeft nu echt tienergedrag of het komt doordat hij flink de griep heeft gehad, ik heb de griep ook helaas over gekregen van hem...ben nu wat beter aan het worden...al bij al wordt er hier flink wat af gehoest.
Mijn manneke(seniorasperger)weet hier niet zo goed mee om te gaan,alles is immers anders als ander plus de vakantie erbij dat wil wel gaan hobbelen.
Het is maar te hopen dat hij het niet ook nog krijgt want anders ga ik gillen.
De taart heeft hij zelf al besteld een fototaart want dat is ieder jaar,ik heb hem deze keer de taart zelf laten bestellen omdat ik daar echt te ziek voor was om er mee bezig te gaan.