Eten en commentaar

De laatste tijd is er steeds commentaar op het eten door ons zoontje,er is altijd wel iets niet goed
of het is te pittig of er zit een smaakje aan wat niet bevalt,te warm, te koud,te dik of te dun.....etc. etc......
Of hij moet ergens aan denken wat vies is en lust dan zijn eten niet,heel vervelend en wij zijn dat nu ook echt even zat.
Dit is wel vaker zo geweest maar op het moment is het wel weer veel erger aanwezig.
Ik heb ook al vaak gezegd van je mag de groente kiezen en wat hij erbij wil eten maar hij weet altijd wel toch ergens iets bij te vinden wat niet goed is volgens hem.
Ik snap ook wel dat hij dat zo beleeft en dat het voor hem heel overweldigend kan zijn(zijn gevoel, smaak,geur)maar dat houdt niet in dat je altijd maar commentaar kan hebben terwijl wij ons uiterste best doen om de maaltijd voor hem zo goed mogelijk te combineren(en rekening houden met zijn wensen)
Gisteren hebben wij het met hem besproken en hij begrijpt het wel maar blijft toch nog steeds zeggen maar "ik mag toch wel zeggen als ik iets niet lekker vindt",ja,dat mag maar niet steeds weer,in één maaltijd drie dingen niet goed is wel veel en dan elke dag.
En dan nog niet te hebben op de klagende toon waar dat dan op gezegd wordt,het is hem nu wel duidelijk maar dit wil niet zeggen dat hij dit meteen goed kan,maar hij gaat er op letten.
En dat doet hij ook wel,hij gaf aan zelf het ook niet fijn te vinden om dit zo te ervaren en te doen tijdens het eten.
En eten is toch eigenlijk een rustmoment om even samen de dag door te nemen,maar ook dit neemt hij dan te letterlijk en praat dan ook nog aan één stuk door tijdens het eten.
Dit is ook moeilijk af te leren,en zijn mouwen omhoog doen"nooit van gehoord"en goed aan tafel gaan zitten ook niet.
Elke dag moeten wij dat zeggen,echt elke dat opnieuw en dat maal 8 jaar,hij doet zijn best en een keer..........valt het eurootje wel,dat weet ik uit ervaring,en dan zit het er ook echt in.
Maar hoelang het duurt weet je nooit,bij mijn vriend werkt dit ook zo,soms een jaar of langer duurt het voor hij iets op een anderen manier gaat doen en als hij het dan doet blijft hij het ook zo doen,ook al moet het dan soms ineens niet................moeilijk blijft het.
Maarja,we weten waar het aan ligt dus dat maakt het anders en begrijpelijker,maar soms verlies je je geduld toch wel.