Mijn vriend en ik hadden besloten dit jaar een echte kerstboom te kopen,het leek ons leuk we hebben al weer een jaar of tien een kunstboom,dus een keer een echte heeft ook wel iets.
Zonder erbij na te denken wat de gevolgen voor ons zoontje zou zijn spraken we erover waar hij bij was.
De weerstand die hij hierop gaf was ongelooflijk,ten eerste vond hij een echte boom vies ruiken
hij hield niet van dennengeur en ook niet van boslucht.
Toen ik vertelde dat we een blauwspar kochten en die niet zo erg veel geur afgaf begon hij over het prikken van de naalden.
Daarna begon hij over mijn vriend dat hij die boom niet kon dragen ivm met slijtage in zijn rug en dat die boom na de kerst ook weer weg moest.
En toen kwam er de poes nog bij die zou er aan gaan bijten en ziek worden.
Genoeg muurtjes opgegooid voor hem,toen keken we samen in een folder waar kunstbomen instonden en hij wees ernaar,en zei"dit vindt ik nou mooi hier houdt ik van"
Hij is van kleins af aan gewend aan een kunstboom,dus dit ik ook een verandering voor hem en heeft dus heel veel impact.
We hebben dit besproken met onze thuisbegeleidster en die zei dat we hier niet aan toe moesten geven,omdat hij ook met verandering om moet leren gaan en dat het best nog mee kan vallen als het eenmaal wel zover is.
Ik ben van de week een echte boom gaan halen en heb deze samen met mijn vriend gezet toen hij naar school was.
Toen hij terug kwam zei hij meteen"ik vindt hem helemaal niet mooi"
waarop ik zei"nou wij vinden hem prachtig"even later vroeg hij naar de optuig spullen en zijn we samen begonnen met de lampjes erin te hangen.
Ik zei hem handschoentjes aan te kunnen doen voor het prikken maar dat was allang niet meer aan de orde.
Hij vond het erg leuk om de boom op te tuigen en ik heb hem zelf zijn eigen uit laten leven op die ECHTE boom.
Later kwam ik terug van het sporten en was hij helemaal klaar ermee en was dik tevreden en trots als een pauw.
Ik heb hem ook geprezen en mijn vriend ook.
En wat zei hij "mam ik vindt hem eigenlijk wel heel mooi deze echt boom......
