woensdag 14 april 2010

Overmoduleren


Mijn vriend is de laatste tijd weer erg aan het OVERMODULEREN,hiermee bedoel ik dat hij meer uitzendt dan nodig is,bijv. ik had een kinderrekening geopend voor ons zoontje,ik neem dat op me en hij gaat ermee bezig,gaat al geld storten bij voorbaat,wacht niet tot er papieren binnen zijn gekomen van de aanvraag.
Hij stuurt het helemaal in de war,gaat zelf de boel regelen op zijn manier,en niet volgens de gewone procedure.
Terwijl het contract nog niet is binnengekomen en ingevuld is hij zijn eigen signalen al aan het verzenden.
Hij wil alles in de hand houden en doet dit zo zodat er dingen fout gaan lopen en je het niet meer of niet meer volledig in de hand hebt,en dus weer kan gaan bellen om dingen terug te draaien of te corrigeren.

Zo heeft hij ook een afspraak staan in het ziekenhuis voor zichzelf,hij wist niet wat hem te wachten stond of hij wel al een onderzoek zou krijgen of niet,dit omdat hij gewoon een afspraak kaartje thuisgezonden heeft gekregen na zijn laatste bezoek.( het is dus niet duidelijk)
Er zat niets bij van een onderzoek en toch denkt hij dan zelf wel dat er een onderzoek plaats gaat vinden,met het gevolg dat hij mij vrij laat nemen want hij kan niet alleen omdat hij een onderzoek gaat krijgen.
Ik weet nog niet of ik vrij kan krijgen van mijn werk,hij gaat al roepen van "ik kan niet alleen"of ik heb dan een auto nodig....hij gaat overmoduleren...noem ik het..
Vandaag ben ik gaan bellen naar het ziekenhuis en heb nagevragen wat er gaat gebeuren en zoals ik al had bedacht,komt er nog geen onderzoek en heeft hij gewoon een gesprek eerst met die dokter.
Poeh...en ik zei al van"je hebt niks geen info van een onderzoek wat er gaat gebeuren,of je nuchter moet zijn etc...dus dat zal nog wel niet zo zijn.
Door zijn overmoduleren en vooruit lopen op veel zaken,ben je onnodig energie aan het verspillen.
Ik snap heel goed dat hij ook wel gelijk kan hebben dat het ook anders kan zijn,maar ondertussen lopen de emoties hoog op bij hem en zie ik dat hij de dingen niet meer zuiver kan zien.
En dan merk ik ook hoe afhankelijk hij dan is van mij,....omdat hij verder niemand heeft die dat met hem kan doen.
Of waar hij dat zelf niet mee kan doen....moeilijk...
zeker voor hem....
Gelukkig leest hij zelf ook alles wat ik schrijf en vindt dit ook heel prettig dit maakt het voor hem ook duidelijker hoe het ook alweer zat.

7 opmerkingen:

Filip zei

Ik ben toch ook zo, vrees ik. Ik denk meteen ook het ergste of ik heb meteen een bepaald scenario in mijn hoofd van hoe iets gaat verlopen, ook al heb ik daar soms geen enkele aanwijzing toe en ik zit er beduidend meer naast dan op. Al moet ik ook toegeven dat als mensen soms eens iets zouden zeggen in 10 woorden in plaats van 3, er vaak al heel wat meer duidelijkheid zou zijn en er door ons minder energie moet verspild worden aan het raden van dingen die ons nog meer onzekerder maken.

Angeline zei

Daar zit ook zeker wat in Filip
Dat is van jullie kant zeker zo wij zijn vaak veel minder met woorden maar met lichaamstaal bezig en dat is voor jullie veel moeilijker te volgen merk ik ook hier ik moet er bewust op proberen te letten dat niet teveel in lichaamstaal naar w over breng
bij ons zoontje is dat iets minder..die kan me beter lezen..

grt Angeline

Jan V.D. Meul zei
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
Anoniem zei

Hey,

dat alles in de war sturen en overmoduleren is weer heel herkenbaar. Mijn zoon zou bv al de aardappelen koken voor ze geschild zijn bij wijze van spreken. Natuurlijk brengt dat dan weer dubbel werk mee en dikwijls een hoop stress.Het eerst doen en dan denken fenomeen noem ik dat. Het moeilijke hier is dat een mens zo duidelijk mogelijk probeert te zijn en men dan te horen krijgt dat hij toch geen kleuter meer is en het allemaal wel weet. Dat laatste is ook zo maar de know how ontbreekt. Niet leuk voor de omgeving maar ik denk voor hen nog minder fijn. Iedere keer weer die frustratie als ze met hun neus op de misverstanden worden gedrukt en weer eens moeten bemerken dat het fout loopt. Goede communicatie is broodnodig! We lopen dikwijls in elkaars vaarwater en een oplossing daarvoor kan zijn om via de pc of een agenda het stappenplan uit te schrijven waar jij aan werkt en wat je verwacht van de ander. Zo weet je van elkaar waar je mee bezig bent en of waar je van de andere verwacht dat ze zich daar dan niet mee gaan bezig houden. Geschreven tekst laat dan ook geen lichaamstaal toe en is neutraler. Een schemaatje met de stappen naar afspraken toe bij de hand hebben is ook handig. Zo is er voorbereiding voor hemzelf. Voorbeeld: je hebt een afspraak nodig en die doe je telefonisch. Het schemaatje ligt altijd bij de telefoon. Vragen hierbij: Wie heb ik aan de lijn? dag, maand, uur? Tijdsduur? Onderzoeken en zoja welke? Nuchter? Gesprek met wie? Terug bellen? Wordt terug gebeld? ENZ...
In feite komt het erop neer dat wij op de zaken moeten vooruitlopen in de zin van een goede voorbereiding. Althans die ervaring heb ik toch hier. Ik vertel alles al op voorhand aan mijn zoon voor ik doe. Alles wat geschreven is, is duidelijker en neutraal dus helpt hier beter. Als mijn zoon daarbij zijn gevoel uit van ik ben geen kleuter meer dan vertel ik hem dat ook ik die duidelijkheid nodig heb en we op deze manier minder frustraties naar elkaar toe krijgen. Dat is dan ook de realiteit en hierdoor wordt zulk een systeem aanvaardbaar voor iedereen en maakt minder onzeker.

onbegrijpelijke

Angeline zei

@onbegrijpelijke ,ja dat is wel een goede tip ,ook al doe je het vaak wel, het voorbereiden het schiet er soms toch bij in,zeker bij gewone (voor ons gewone) dagelijkse dingetjes.
Maar idd er zit wat in hier een beter systeem in aan te brengen.

bedankt

angeline

John zei

Met het schaamrood op de kaken moet ik bekken dat ik ook zo ben. Ik wil normaal gezien alles tot in de puntjes perfect geregeld hebbend zodat ik niet voor verrassingen kom te staan, maar dat lukt mij meestal niet zo goed waardoor ik dus zoals jij het noemt "overmoduleer".
Gelukkig heb ik dan vaak een sterke vrouw aan mijn zijde die de dingen samen met mijn relativeert en dan komt het allemaal wel goed. Wat moest ik toch zonder haar....

Angeline zei

@ John goed dat jullie dat laatste wel goed beseffen ach we zijn het zo langszamerhand wel gewend geraakt...nou ja..
ach wij hebben ook onze dingen waar wij in overmoduleren ik bijv. soms in emoties
of oneerlijkheid...

grt Angeline

"WELKOM "