zondag 1 augustus 2010

vakantie en structuur voor mijn aspergers


Een week schoolvakantie zit erop en dan merk je wel weer dat de structuur een groot deel wegvalt,voor beide Aspergers.
De schooltijden geven toch een groot deel van structuur voor mijn vriend maar ook voor ons zoontje.
Nu dit weg is merk je dat ze gaan zweven en zoeken toch naar een structuur dit proberen we dan ook zo goed mogelijk en zo snel mogelijk terug te brengen door afspraken te maken over tijden van de
activiteiten(begrenzen) en op vaste tijden te eten dat brengt ook structuur.
Hoe losser je ons zoontje laat hoe meer hij gaat zweven en hoe slechter hij aan te sturen is.
Dus heel belangrijk dit vast te houden.
De eerste drie dagen is altijd een ramp dan is hij echt uit zijn doen...prikkelbaar,moeheid komt er nog uit van het schooljaar en het wegvallen van de structuur al in de laatste schoolweken doet daar ook nog een schepje bovenop.
Hij had een goed rapport en is nu weer over ...groep 6 volgend jaar.
Met mijn vriend gaat het niet zo goed....ook zijn structuur is weg en die was al een beetje weg,en is moeilijk om deze weer op te pikken,ik probeer toch wat regelmaat terug te brengen zodat het weer een beetje terug kan komen.
En er weer een opening voor hem ontstaat,ook moet hij daarbij op tijd gaan rusten want er is een groot energieprobleem wat nog niet over is.
De batterij zit nog op de bodem....daar moet weer een bodempje in komen en liefst nog wat extra.
Als we er tussen uit zijn(op vakantie)moet hij daar wel alles even loslaten en kan hij wat energie opdoen.
Nu is het vooral proberen vooruit te komen en te behouden wat er nog is...aan batterij.
Vandaag gaan we met zijn vader naar de kermis dat is wel leuk,ik met drie autsiders naar de kermis zie je het al voor je....het heeft wel iets toch ;-)

6 opmerkingen:

Filip zei

De overgang van school naar vakantie en vakantie naar school was bij mij ook altijd wat moeilijk omdat je inderdaad in een ander ritme moet leven. Nu, ik geef toe dat de overgang naar vakantie misschien iets vlotter verliep omdat er wel een stuk stress wegviel en je thuis op een veilige en vertrouwde plek bent. Bovendien kon ik wat dingen doen die ik zelf leuk vond en had ik ook minder last van tijd (ik bedoel, ik ging later slapen en stond ook later op. Op dat vlak was ik minder vasthoudend aan structuren). Aan de andere kant was het vaak al twee of drie weken voor school begon weer heel wat onrustiger en angstiger en had ik vaak de hele maand september nodig om terug aan het schoolleven gewoon te worden.

Eigenlijk gaat dit nooit echt weg, ook niet als je gaat werken en vakantie sowieso wat minder is. Ook dan merk ik dat ik een periode in het begin van de vakantie nodig heb en een periode voor en na het hervatten van het werk. Of ook na een ziekteperiode kan ik dat hebben. En als ik heel eerlijk ben. Zelfs een zondagavond en een maandag zijn altijd wat stressvoller dan een andere dag. Raar... ook na al een paar jaar werken heb ik nog steeds moeite met de overgang weekend naar werkweek. Maar ik geef wel toe dat het 's maandags al sneller weggaat éénmaal ik terug in een werkritme zit, al blijven er nog regelmatige onaangename en harde maandagen bestaan.

Misschien zullen sommigen nu zeggen dat dit een maandaggevoel kan zijn die anderen ook hebben, maar het gaat bij mij niet echt om terug te gaan werken en dat ik daar geen zin in zou hebben. Neen, het is gewoon weer in een sociaal leven stappen, een stukje angst, een stukje onzekerheid van wat er gaat gebeuren, .... Het is allemaal niet leuk en je wilt echt mezelf niet zijn tijdens een zondagnacht of een maandagochtend juist voor het vertrek naar werk, maar je moet er door en je leert er mee leven. Ik weet niet waar ik telkens weer die moed en energie vind om te gaan werken, maar ik doe het toch. Omdat je vaak niet anders kan.

Anoniem zei

Heel erg herkenbaar.
Deze week nu ik alleen thuis be had ik grootse plannen.
Er is niks van terecht gekomen.
Het schrijven ligt ook al een week stil en mijn blog is ook al een week niet meer bijgehouden.
Bah, balen.
toch maar weer tijd dat ik nie tmeer alleen ben straks.
Het is dus heel erg herkenbaar.

Jan.

Angeline zei

@Filip en A Jan

Bedankt voor jullie reactie,fijn om te horen dat jullie dit erg herkennen en goed om te weten dat dit zo blijft (alhoewel ik dit weet van Wil) zodat wij ons zoontje hierin extra kunnen begeleiden/opvangen/sturen en vooral veel
BEGRIP geven voor zijn soms...zeer moeilijk hanteerbaar gedrag....tellen tot 10 nog een keer en blijven ademen...
Bedankt Angeline en W

Anoniem zei

Aw, this was a very nice post. Finding the time and actual effort to
produce a good article… but what can I say… I procrastinate a lot and never manage to get anything done.


my homepage ... Highly recommended Reading

Anoniem zei

We stumbled over here from a different website and thought
I should check things out. I like what I see so now i'm following you.
Look forward to exploring your web page again.

My website private jet hire ireland price

Anoniem zei

I comment when I appreciate a article on a website or if I have something to contribute to the conversation. It is caused by the sincerness displayed in the
post I browsed. And after this article "vakantie en structuur voor mijn aspergers".

I was excited enough to drop a thought ;-) I actually do
have 2 questions for you if it's okay. Is it just me or
does it look like like some of the responses look like they
are written by brain dead visitors? :-P And, if you are writing on additional places, I'd
like to follow you. Could you make a list every one of your
communal pages like your twitter feed, Facebook page or linkedin profile?


Here is my web page; web designers salary

"WELKOM "